Η Θράκη δεν επαιτεί, αλλά απαιτεί την προστασία της ελληνικότητάς της...
Οι πολιτικοί θα πρέπει να αφήσουν τα λόγια και να περάσουν στα έργα για τη Θράκη...
Αν δεν θέλουν να το δηλώσουν...
Αν δεν μπορούν να παραιτηθούν...! Γράφουν οι:
Κωνσταντίνος Τερζής
Αναστάσιος Λαυρέντζος
Η Ελλάδα είναι μία χώρα που έχει πολλές ιδιαιτερότητες και που από πολλούς έχει χαρακτηριστεί ως «γωνιακό οικόπεδο» ως προς την γεωπολιτική και γεωστρατηγική της θέση. Ως εκ τούτου, χαρακτηρίζεται ως μία γεωγραφική περιοχή μείζονος ενδιαφέροντος για τους ισχυρούς του πλανήτη (αλλά και για τους γείτονές της), που ποτέ δεν έπαψαν να επιδιώκουν την επιβολή ισχύος τους ή να επιβάλουν τα συμφέροντά τους σε αυτή την τόσο μικρή αλλά ταυτόχρονα και τόσο μεγάλη (ως προς την γεωπολιτική της σπουδαιότητα) γωνία της Ελλάδας. Ενδέχεται, μάλιστα, η "νευρικότητα", το κλίμα ανασφάλειας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και η γενικότερη αμφισβήτηση της ελληνικότητας της Θράκης, να εξυπηρετούν στοχευμένα πολύ συγκεκριμένους σκοπούς, που θα καθιστούν "αναγκαία" την "διαμεσολάβηση" των ισχυρών κατόπιν "εξελίξεων"...
Για να κατορθώσουν οι εκάστοτε ενδιαφερόμενοι να ικανοποιήσουν τους στόχους τους, έχουν επί σειρα πολλών ετών χρησιμοποιήσει (για πολλούς συνεχίζουν έως και σήμερα να χρησιμοποιούν) ανθρώπους μαριονέτες, πολιτικούς ή υπηρεσιακούς παράγοντες που λόγω θέσης μπορούν να λαμβάνουν ή να διαχειρίζονται κρίσιμες αποφάσεις. Μάλιστα, η «ανατολίτικη ιδιοσυγκρασία» (πληρωμένες υπηρεσίες) έχει βοηθήσει κατά πολύ εκείνους που με σχέδιο και κατά σύστημα προωθούν τα συμφέροντα των χωρών τους τα οποία τυγχάνει να κινούνται κατά των ελληνικών συμφερόντων, χρησιμοποιώντας ως "δούρειο ίππο" τους μουσουλμάνους της Ελληνικής Θράκης.
Ποιοί είναι οι μουσουλμάνοι της Θράκης
Οι ιστορικές καταβολές της μουσουλμανικής μειονότητας ανάγονται στην «Συνθήκη της Λοζάνης» (Πράξη Ι, Συνθήκη Ειρήνης – 24ης Ιουλίου 1923 και Πράξη VI, Σύμβασης περί ανταλλαγής Ελληνικών και Τουρκικών Πληθυσμών και Πρωτόκολλον – 30ης Ιανουαρίου 1923), βάσει της οποίας εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή πληθυσμών οι Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως και των νήσων Ίμβρου – Τενέδου, καθώς και οι μουσουλμάνοι της Ελληνικής (Δυτικής) Θράκης.
Οι πληθυσμοί, οι οποίοι αποτελούν την μειονότητα, είναι στην πλειονότητά τους Σουνίτες, δηλαδή οπαδοί του «ορθοδόξου» μουσουλμανικού δόγματος. Υπάρχει, όμως, και μία μερίδα μουσουλμάνων, η οποία ούτε ακολουθεί την ορθόδοξη ισλαμική παράδοση, ούτε εφαρμόζει τους ίδιους λατρευτικούς τύπους με τους Σουνίτες. Αυτός ο ιδιότυπος μουσουλμανοφανὴς πληθυσμός προέκυψε από τους απογόνους αιρετικών Χριστιανών (Παυλικιανών Μανιχαϊστών, Βογομίλων και Κιζηλμπάσιδων), οι οποίοι διατήρησαν, ταυτοχρόνως, στις παραδόσεις τους στοιχεία των ορφικών και των διονυσιακών μυστηρίων της Αρχαίας Θράκης, καθώς και από τους πιστούς των δύο κυρίων κλάδων του σουνιτικού και σιιτικού Σουφισμού (Μεβλεβήδων καὶ Μπεκτασήδων, αντιστοίχως).
Παρὰ το – φαινομενικώς – κοινό θρήσκευμα, η μουσουλμανική μειονότητα είναι ανομοιογενής, τόσο σε φυλετικό και γλωσσικό, όσο ιδιαιτέρως σε πολιτιστικό επίπεδο, εξαιτίας του γεγονότος πως ως μειονότητα προέκυψε από την συγχώνευση αιρετικών χριστιανών και μουσουλμάνων με ντόπιους εξισλαμισθέντες, καθώς και με Αθιγγάνους και Οθωμανούς, οι οποίοι ως έποικοι άρχισαν να εγκαθίστανται στην Θράκη ήδη από τα μέσα, περίπου, του 14ου αιώνος.
Η μουσουλμανικὴ μειονότητα της Ελληνικής Θράκης αποτελείται σήμερα από τρεις διαφορετικές φυλετικές ομάδες:
1. Τους λεγόμενους τουρκογενείς ή τουρκοφανείς: Αποτελούν το 47,9 % περίπου της όλης μειονότητας και αγγίζουν τα 57.000 άτομα. Η φυλετική τους σύσταση είναι πολλαπλή. Αποτελούνται από απογόνους:
α) Οθωμανών που εγκαταστάθηκαν στην Θράκη μετά την κατάληψή της,
β) Διαφόρων μουσουλμανικών φυλών όπως Τατάρων, Γιουρούκων και Κιρκασίων και πολλών εξισλαμισθέντων γηγενών Ελλήνων. Η φυλετική ανομοιογένεια δεν είναι χαρακτηριστικό μόνον της μουσουλμανικής μειονότητας, αλλά είναι εμφανέστατη και μεταξύ των ιδίων των τουρκοφανών. Το ποσοστό των απογόνων εξισλαμισθέντων Ελλήνων, που δεν έχουν ίχνη μογγολικών χαρακτηριστικών, είναι πολύ σημαντικό.
2. Τους Πομάκους: Αποτελούν το 31,1 % περίπου της όλης μειονότητας και ο αριθμός τους αγγίζει τα 37.000 άτομα. Οι Πομάκοι διαβιούν στον ορεινό όγκο της Ροδόπης, είναι απόγονοι των Αρχαίων Ελληνοθρακικών φυλών της Ροδόπης, οι οποίες εξισλαμίσθηκαν βιαίως τον 17ο αιώνα και δεν έχουν ουδεμία φυλετική, γλωσσική και πολιτιστική συγγένεια με τους Τούρκους.
3. Τους Αθιγγάνους ή Ρωμὰ: Αποτελούν το 21 % της όλης μειονότητας και ο αριθμός τους αγγίζει τα 25.000 άτομα.
Παρὰ, λοιπόν, την δεδομένη ανομοιογένεια, τόσο η τουρκική γλώσσα όσο και η μουσουλμανική θρησκεία ενεργούν ως συνεκτικός κρίκος και δημιουργούν (επιτηδευμένα από την τουρκική πλευρά) αίσθημα τουρκικής εθνικής συνειδήσεως σε άτομα τόσο διαφορετικής φυλετικής προελεύσεως.
Οι Υπηρεσίες λειτουργούν, αλλά η Αθήνα δεν "ακούει"...
Οι άμυνες απέναντι στα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της Θράκης, περιορίζονται, εκτός της Ελληνικής Αστυνομίας, στην Κρατική Ασφάλεια (συλλογή πληροφοριών και αντιμετώπιση θεμάτων του κοινού Ποινικού Δικαίου, καθώς και συλλήψεις παρανομούντων), στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (συλλογή πληροφοριών και ενημέρωση αρμοδίων υπουργείων) και στο Γραφείο Πολιτικών Υποθέσεων (παρακολούθηση της εφαρμογής της Συνθήκης της Λοζάνης), με έδρα την πόλη της Ξάνθης.
Για την αρτιότερη λειτουργία των παραπάνω υπηρεσιών καλό θα ήταν να υπάρξει αύξηση του υπάρχοντος προσωπικού των συγκεκριμένων κρατικών υπηρεσιών, προκειμένου να καλυφθούν οι συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες και οι απαιτήσεις της λειτουργίας τους.
Πρόσφατα, μάλιστα διαψεύσθηκαν οι φήμες που ήθελαν να κλείνει το Γραφείο Πολιτικών Υποθέσεων Ξάνθης, αφού σε αυτό μεταφέρθηκε ως διευθυντής ο διπλωμάτης κ. Θ. Καφόπουλος (προσωπική επιλογή του υπ. Εξωτερικών κ. Κοτζιά, για το πλέον απαιτητικό γραφείο του υπουργείου στην Ξάνθη).
Η ευθύνη λειτουργίας του συγκεκριμένου γραφείου (Πολιτικών Υποθέσεων) του υπουργείου Εξωτερικών είναι η παρακολούθηση και καταγραφή της εφαρμογής των συμφωνηθέντων με την συνθήκη της Λοζάνης. Της πολιτικής, δηλαδή, που συναποφασίστηκε και συνυπογράφηκε μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, στο πλαίσιο της ισονομίας και της ισοπολιτείας των Ελλήνων πολιτών (ανεξαρτήτου θρησκεύματος), μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αξίζει να σημειώσουμε, πως η ύπαρξη και η λειτουργία του συγκεκριμένου γραφείου έχει γίνει στόχος της τουρκικής προπαγάνδας και των εκφραστών της, ενώ αποτελεί πάγια θέση ο τερματισμός της λειτουργίας του. Και αποτελεί πραγματικό παράδοξο (και απολύτως παράλογο) από την πλευρά των αυτοπροσδιοριζόμενων ως τούρκων της Θράκης, το ότι το Γραφείο Πολιτικών Υποθέσεων ανήκει στην ελληνική κυβέρνηση και λειτουργεί εντός της Ελληνικής επικράτειας σεβόμενο τόσο την ελληνική νομοθεσία, όσο και το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, ενώ είναι προφανές πως βρίσκεται σε απόλυτη αντιδιαστολή με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και τους υπαλλήλους του που παραβιάζουν τόσο το Ελληνικό, όσο και το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, αλλά και τη ίδια την Συνθήκη της Λοζάνης.
Στην Θράκη αυτή τη στιγμή εργάζονται ομάδες ειδικών επιστημόνων και ειδικών συμβούλων, οι οποίοι καταγράφουν τις προβληματικές που δημιουργούνται με το πέρασμα του χρόνου και ενημερώνουν την εκάστοτε πολιτική ηγεσία της χώρας.
Απουσία πολιτικής βούλησης
Είναι γεγονός πως καλή διάθεση υπάρχει από όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς, έτσι ώστε τα όσα συμβαίνουν στην Θράκη να αντιμετωπισθούν. Δυστυχώς, αυτή η καλή διάθεση δεν επηρεάζει την Αθήνα (τα κέντρα των πολιτικών αποφάσεων στα οποία συνήθως βρίσκονται - τοποθετούνται κομματάνθρωποι με μηδενική γνώση επί των ειδικών εθνικών θεμάτων της Θράκης), η οποία επιμένει να παραμένει αδιάφορη και με προθέσεις απομάκρυνσης από τις ευθύνες αντιμετώπισης φαινομένων που τείνουν να μεταβληθούν από "επικίνδυνα" και να γίνουν "απειλητικά" για την Θράκη και τους κατοίκους της. Δυστυχώς, αυτή η αδιαφορία είναι ο παράγοντας εκείνος που στην πραγματικότητα παραχώρησε έδαφος στην τουρκική "επέλαση" και έχει εξαναγκάσει τις αρμόδιες υπηρεσίες να μεταβληθούν σε παρατηρητές και καταγραφής των γεγονότων που συνωστίζονται πλέον στη στενή λωρίδα της Θρακικής γης, και μεταβάλλονται σε ισχυρό μηχανισμό άσκησης τουρκικής πίεσης στο σύνολο των Ελληνικών εθνικών θεμάτων αμφισβητώντας και απειλώντας, εμμέσως πλην σαφώς, την ελληνική κυριαρχία επί του Αιγαίου και της Ελληνικής ΑΟΖ.
Στην περιοχή της Θράκης, της Ελληνικής Θράκης, που με το πέρασμα του χρόνου αποκαλύπτεται η μείζονα γεωστρατηγική της ιδιαιτερότητα και σπουδαιότητα, διαπιστώνουμε πως υπάρχουν (και δυστυχώς συνεχώς αυξάνονται συνεχώς) οι «προβληματικοί» εκείνοι παράγοντες που λειτουργούν όχι μόνο κατά των Ελληνικών συμφερόντων, αλλά και κατά της Ελληνικότητας της ακριτικής αυτής περιοχής. Κάποιοι επηρεασμένοι από την φιλοδοξία τους, άλλοι υποταγμένοι στην φιλαργυρία τους και άλλοι ως πρόθυμοι να αναταράξουν την ειρήνη στην περιοχή, επιχειρούν μεμονωμένα ή συντονισμένα, προδίδοντας εαυτούς και αλλήλους υπέρ της ικανοποίησης των προσωπικών τους απαιτήσεων.
Άλλοι ως χρήσιμοι ηλίθιοι και με τον μανδύα ιδεοληπτικών πεποιθήσεων, άλλοι πάλι ως φερέφωνα προς κάλυψη οικονομικών τους αναγκών, και τέλος, κάποιοι ως φιλόδοξες προσωπικότητες, λειτουργούν ελαφρά τη καρδία, απεξαρτημένοι από ηθικά ερείσματα και χωρίς να θέλουν να αντιληφθούν τα αποτελέσματα των πράξεων ή των παραλείψεών τους, επιμένουν να λειτουργούν προς την κατεύθυνση δημιουργίας επικίνδυνων αντιπαραθέσεων, συμβάλλοντας έτσι στην δημιουργία ενός κλίματος του οποίου την πραγματική έκταση δεν μπορούν να αντιληφθούν και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην επικινδυνότητά του.
Πολιτικοί, πολιτειακοί, θεσμικοί και εξωθεσμικοί, εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες υπάρχουν στην Ελληνική Θράκη και μέρος αυτών, δυστυχώς, απεργάζεται μεθοδικά τον αφελληνισμό της δημιουργώντας συνθήκες συγκυριαρχίας με την Τουρκία. Άλλοι είναι πράκτορες της Άγκυρας, άλλοι είναι εξαγορασμένοι από τα μαύρα ταμεία του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, άλλοι κινούνται προς την κατεύθυνση του πρόσκαιρου πολιτικού οφέλους, άλλοι αισιοδοξούν πως θα μεταβληθούν σε τοπικούς πολιτικούς ή θρησκευτικούς άρχοντες – εκπροσώπους της Άγκυρας και, τέλος, κάποιοι άλλοι που κινούμενοι ιδεοληπτικά επιμένουν να εθελοτυφλούν ως προς τις προθέσεις της γειτονικής Τουρκίας προάγουν την ελληνοτουρκική φιλία η οποία ποτέ δεν έχει εκφραστεί έμπρακτα απέναντι στην Ελλάδα και ιδιαίτερα απέναντι στην Ελληνική Θράκη.
Η ματαιοδοξία της εξουσίας και η απόκτηση εύκολου (αλλά "βρώμικου") χρήματος, είναι οι δύο σταθεροί (εσωτερικοί) παράγοντες που λειτουργούν πλέον των 20 χρόνων εις βάρος των Ελληνικών εθνικών συμφερόντων. Ταυτόχρονα οι παραλείψεις της επίσημης ελληνικής πολιτείας, η φοβικότητα πολιτικών και υπαλλήλων προς την κατεύθυνση ουσιαστικής αντιμετώπισης και εξουδετέρωσης των τουρκικών παρακρατικών μηχανισμών (λειτουργούν υπό την εποπτεία του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, το οποίο επί της ουσίας δρα ως "στρατηγείο" προπαγάνδας, ψυχολογικού πολέμου και ως σύνδεσμος με θεσμικούς και μη τουρκικούς φορείς), αλλά και η πολιτική απόφαση παρακολούθησης και όχι δημιουργίας των εξελίξεων, έχουν συντελέσει έτσι ώστε σήμερα πολλοί να αναφέρονται –και όχι άδικα- πως η Θράκη τελεί υπό ένα άτυπο καθεστώς συγκυριαρχίας με την Άγκυρα.
Δυστυχώς, τα μέχρι σήμερα "σημάδια" της πολιτικής βούλησης, δείχνουν πως η Ελληνική Πολιτεία αποχωρεί (τελευταία με πρόφαση την οικονομική κρίση της χώρας) σταδιακά από την Θράκη. Και όμως, αυτή η αποχώρηση - υποχώρηση, δεν μπορεί επ' ουδενί και από κανέναν να αιτιολογηθεί, αφού η ηθελημένη απώλεια εθνικής κυριαρχίας μπορεί να μεταφραστεί μόνο ως συνέργεια ή σιωπηλή συγκατάβαση στην γεωγραφική μείωση της χώρας. Και μία τέτοια ενέργεια (κανονικά πρόκειται για απραξία) χαρακτηρίζεται από το Ελληνικό Δίκαιο με απόλυτη σαφήνεια ως... εσχάτη προδοσία.
Τι χρειάζεται, λοιπόν, για να θωρακιστεί σήμερα η Θράκη;
Να τονωθεί η παρουσία των ελληνικών υπηρεσιών σε περιοχές που τείνουν να χαρακτηριστούν ως "γκέτο" και στις οποίες η επίδραση της Άγκυρας αυξάνεται αλματωδώς. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να κατανοηθούν τα σφάλματα του παρελθόντος, να παρθούν γενναίες πολιτικές αποφάσεις και να επαναδρομολογηθούν ενέργειες οι οποίες αποδείχθηκαν ζημιογόνες γι αυτή την ακριτική Ελληνική περιοχή.
Η ανάσχεση των τουρκικών δραστηριοτήτων είναι πλέον απαιτητή. Μόνο έτσι θα μπορέσει να θωρακισθεί η Ελληνική Θράκη και θα πάψει να είναι όπλο της επιθετικής τουρκικής διπλωματίας απέναντι στην Ελλάδα. Σήμερα, απαιτείται όσο ποτέ άλλοτε, να αντιστραφεί η συμπεριφορά της επίσημης πολιτείας (του κέντρου αποφάσεων των Αθηνών) και να προχωρήσει σε μέτρα αυτονόητα και απολύτως συνταγματικά, που όχι μόνο θα κατοχυρώνουν την Ελληνικότητα της Θράκης, αλλά και θα απομακρύνουν οποιονδήποτε "πονηρό" θέλει να εκμεταλλευτεί την προηγούμενη αδιαφορία των πολιτικών, που εν πολλοίς είχαν μετατραπεί σε "πωλητικούς".
Στα όσα παρατίθενται αμέσως μετά, κοινή συνισταμένη είναι η απαραίτητη μεταφορά προσωπικού (δημοσίων και κρατικών υπαλλήλων) στην Θράκη. Όμως, η μεταφορά αυτή απαιτείται να επιβάλει την διαμονή των υπαλλήλων στον τόπο που θα εργάζονται (χωριό, κωμόπολη ή πόλη). Να μην επαναληφθεί το φαινόμενο της εργασίας σε κάποιο χωριό και της διαμονής στην πρωτεύουσα του νομού, με αποτέλεσμα σοβαρές ελλείψεις προσωπικού με ποικίλες δικαιολογίες. Επίσης, η Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει να προχωρήσει στη θέσπιση ειδικών επιπλέον (βαθμολογικών αλλά και οικονομικών) κινήτρων για τους δημοσίους υπαλλήλους, π.χ. χορήγηση στεγαστικών δανείων για πρώτη κατοικία με το ελάχιστο δυνατὸ επιτόκιο, καθώς και ενίσχυση των πολυτέκνων οικογενειών.
Η επιβολή της νομιμότητας είναι η απόλυτη απάντηση στην τουρκική προκλητικότητα
Πώς μπορεί, λοιπόν, η Ελληνική Πολιτεία να κινηθεί έτσι ώστε αντιμετωπίσει -επιτέλους- την τουρκική θρασύτητα, ασυδοσία και παραβατικότητα, όπως σήμερα συμβαίνει εντός της ακριτικής Ελληνικής Θράκης;
Η απάντηση είναι η πλέον απλή: Εφαρμόζοντας το νόμο και απαιτώντας - επιβάλλοντας την πιστή εφαρμογή των Διεθνών Συνθηκών που αφορούν την Θράκη. Δηλαδή, το Ελληνικό Κράτος να αποφασίσει να κάνει όσα δεν έκανε επί δεκαετίες...
Επειδή όμως τα τελευταία 25 (περίπου) χρόνια, έχουνε γίνει πολλές άτυπες υποχωρήσεις (για κομματικά οφέλη), απαιτείται να εξειδικεύσουμε την επαναφορά στη νομιμότητα, αφού τα επαναλαμβανόμενα λάθη -κυρίως παραλείψεις- της ελληνικής πλευράς δημιούργησαν μία σειρά από υπάρχοντα "κεκτημένα" έχουν δημιουργήσει μία στρεβλή (εικονική) πραγματικότητα (π.χ. κινήσεις τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, δηλώσεις τούρκων διπλωματών και αξιωματούχων, δηλώσεις ψευτο-ιμάμηδων και προτροπές για φιλοτουρκικές εθνικιστικές δράσεις από τουρκόφρονες "παράγοντες" των τοπικών ΜΜΕ κ.α.) λίαν επικίνδυνη για την ειρήνη και την ασφάλεια των πολιτών της περιοχής.
Αύξηση της παρουσίας του στρατού στα ορεινά Ξάνθης και Ροδόπης
Το γεγονός πως καμία περιοχή του πλανήτη δεν έχει υποστεί τόσες πολλές επιδρομές και καταστροφές στην ιστορία, όσες η Θράκη, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της διαχρονικής γεωστρατηγικής σημασίας της, ως κομβικού σημείου μεταξύ Ευρώπης και Ασίας.
Σήμερα στην ορεινή Θράκη υπάρχουν κάποια φυλάκια του Ελληνικού Στρατού, τα οποία προσπαθούν να λειτουργήσουν και έχουν θεωρητικά την ευθύνη στήριξης των Ελληνοβουλγαρικών συνόρων.
(Σημειώνουμε πως καταγράφεται μία αύξηση στην κινητικότητα τούρκων αλλά και βουλγάρων (μουσουλμάνων) πολιτών στην ευρύτερη περιοχή, ενώ είναι κοινό μυστικό η ύπαρξη χώρων αποθήκευσης πολεμικού - στρατιωτικού υλικού από την πλευρά των φανατικών τουρκοφρόνων που επιθυμούν (όταν δοθεί το "σύνθημα" από την Άγκυρα) να δημιουργήσουν ανώμαλες καταστάσεις στην Θράκη. Μάλιστα, αποτελεί όνειρο του κάθε στρατηγού (του Δ' Σώματος Στρατού) να βρεθεί έστω και μία αποθήκη οπλισμού των φανατικών τουρκοφρόνων που αποτελούν εν δυνάμει απειλή για την περιοχή).
Η δημιουργία μόνιμων στρατοπέδων (έστω και υπό την μορφή κέντρων εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού), που θα μετακινηθούν από άλλες περιοχές (π.χ. τη νότια Ελλάδα) μπορεί να λειτουργήσει ανασχετικά και να επηρεάσει την ψυχολογία των θερμόαιμων (λίγων αλλά ικανών να δημιουργήσουν πρόβλημα Γκρίζων Λύκων) και καλοπληρωμένων τουρκοφρόνων της περιοχής, ακυρώνοντας ουσιαστικά οποιαδήποτε σχέδια για την δημιουργία οποιασδήποτε φύσης προβλημάτων στα μετόπισθεν της αμυντικής γραμμής του Έβρου.
Εάν δημιουργηθούν 2 ή 3 (ή και περισσότερα) τέτοια μόνιμα στρατόπεδα εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων (η περιοχή είναι ιδανική για να καλύψει ειδικές ανάγκες προχωρημένης στρατιωτικής εκπαίδευσης), αλλά και της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών, στο σύνολο της ορεινής έκτασης των νομών Ξάνθης και Ροδόπης, τότε θα δημιουργηθούν συνθήκες αποτροπής ακόμη και για σχέδια που εμπλέκουν και παραστρατιωτικές ομάδες βούλγαρων μουσουλμάνων ή και μονάδες ειδικών επιχειρήσεων του τουρκικού στρατού που (με κάποιο τουρκικό στρατιωτικό σενάριο, το οποίο -σύμφωνα με πληροφορίες- υπάρχει) ενδεχομένως θα επιχειρήσουν μία είσοδο από την Βουλγαρία (εκμεταλλευόμενοι "φίλιες δυνάμεις" των τουρκοφρόνων της Ελληνικής Θράκης) με σκοπό να αποκόψουν ή να δημιουργήσουν προβλήματα στην σύνδεση του Έβρου με την υπόλοιπη Θράκη.
Επίσης, είναι δυνατόν να λειτουργήσει και μία μονάδα Πεζοναυτών στην παραθαλάσσια περιοχή του ν. Ξάνθης και ειδικότερα στις εγκαταλειμμένες εγκαταστάσεις της "Φωνής της Αμερικής" (που σήμερα βρίσκεται προς πώληση στους καταλόγους του ΤΑΙΠΕΔ και κρίνεται ως στρατηγικό σημείο), όπου υπάρχουν κτιριακές υποδομές (υπέργειες και υπόγειες), προσφέροντας έτσι μία επιπλέον ισχυρή παρουσία των Ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων στην περιοχή.
Θεωρούμε, τέλος, πως η μεταφορά του τελευταίου (4ου) έτους της Σχολής Ευελπίδων, είναι απολύτως αναγκαία, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στους τελειόφοιτους της συγκεκριμένης σχολής να αποκτήσουν μία πολύ καλή ενημέρωση (μέσω και εξάσκησης) για την Θράκη και τις ιδιαιτερότητες της ακριτικής αυτής περιοχής.
Ένα τέτοιο σχήμα, δηλαδή ενός σύνθετου "αποτρεπτικού" αλλά και "ασφαλούς διαδρόμου" ακριβώς πίσω από το "μέτωπο" του ποταμού Έβρου, μπορεί να δώσει απαντήσεις στην πλήρη στήριξη αλλά και την ασφάλεια στις θέσεις των στρατιωτικών μονάδων του Ελληνικού Στρατού. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα στρατιωτικά σχέδια της Τουρκίας και τον συνεχή εξοπλισμό του τουρκικού στρατού σε μέσα διάβασης ποταμών, τα οποία και εγκαθιστά σε στρατιωτικές μονάδες της Ανατολικής Τουρκίας.
Όσο για την πιθανότατη ερώτηση "που θα βρεθούνε τα χρήματα για να γίνουν αυτά;", η απάντηση είναι πολύ απλή, και βρίσκεται στην Ομογένεια, αλλά και σε "έχοντες και κατέχοντες" στην Ελλάδα, που είναι πρόθυμοι να βάλουν το χέρι στην τσέπη τους (και βαθιά αν χρειαστεί) εάν βεβαιωθούν πως η δική τους συνδρομή στην πατρίδα δεν θα καταλήξει σε άλλα κονδύλια και σε τσέπες διαφόρων...
Αύξηση των αστυνομικών τμημάτων
Πρώτιστα, απαιτείται η πλήρης επαναλειτουργία των Αστυνομικών Σχολών. Δεν είναι γνωστό εάν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης ή λόγω κάποιας πολιτικής απόφασης μειώθηκαν τα αστυνομικά τμήματα στις περιοχές της Θράκης (ν. Ξάνθης και Ροδόπης) όπου υπάρχει αυξημένη παρουσία ελλήνων μουσουλμάνων. Μάλιστα, το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα έντονο στα ορεινά και των δύο κρίσιμων νομών, όπου η αστυνομική παρουσία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ως "τυπική".
Ταυτόχρονα είναι καταγεγραμμένη η παρουσία (συνεχώς αυξανόμενη) των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και οι επισκέψεις που πραγματοποιούνται (ιδιαίτερα σε κρίσιμες περιόδους, όπως οι εκλογές, πράκτορες της ΜΙΤ κινούνται χωρίς τις τυπικές -έστω- προφυλάξεις, δίνοντας την εντύπωση πως "η Τουρκία κάνει κουμάντο στην περιοχή"...) για να επισκεφθούν τους συνεργαζόμενους με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.
Η έλλειψη της Ελληνικής Αστυνομίας στην περιοχή μεταφέρει την εντύπωση εγκατάλειψης από την πλευρά της Ελλάδας και δημιουργεί συνθήκες τρόμου στους έλληνες μουσουλμάνους που δεν επιθυμούν την τουρκική παρουσία στα χωριά τους, ενώ δεν προσφέρεται και η δυνατότητα έγκαιρης ενημέρωσης των ελληνικών αρχών εξαιτίας της απουσίας αστυνομικών υπαλλήλων.
Ταυτόχρονα, αυτή έλλειψη αστυνομικής παρουσίας, λειτουργεί ως "κάλεσμα" σε διάφορους παράνομους (κυρίως από τη νότια Βουλγαρία) κάνοντας τους αυτόχθονες κατοίκους της περιοχής να μην αισθάνονται ιδιαίτερα ασφαλείς.
Απαιτείται, λοιπόν, η αύξηση του αστυνομικού προσωπικού, αλλά και η δημιουργία (ή και επαναλειτουργία) αστυνομικών τμημάτων και σταθμών, που θα είναι εγγυητές της συνεχούς ελληνικής παρουσίας και ενδιαφέροντος για τους κατοίκους της περιοχής, ενώ κάτι τέτοιο θα λειτουργήσει και αποτρεπτικά στην περαιτέρω λειτουργία και τις επαφές των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών...
Ίδρυση και λειτουργία Σταθμών Πυροσβεστικής
Είναι αδύνατον να ισχυρίζεται ότι καλύπτεις τις ανάγκες σχετικά με την ασφάλεια των πολιτών και των περιουσιών τους και να μην τους παρέχεις τη πυροσβεστική κάλυψη, εάν και εφόσον υπάρξει κάποιο περιστατικό πυρκαγιάς.
Και όμως, η ορεινή Θράκη (Ξάνθη και Ροδόπη) δεν έχει επαρκή πυροσβεστική κάλυψη, αφού οι ό,ποιες ανάγκες καλύπτονται από απομακρυσμένες πυροσβεστικές μονάδες, που βρίσκονται στις πρωτεύουσες των δύο νομών.
Εάν λάβουμε υπόψη μας όχι μόνο τις μεγάλες αποστάσεις (που αχρηστεύουν την οποιαδήποτε προσπάθεια έγκαιρης πυρόσβεσης λόγω του μεγάλου χρόνου που απαιτείται για την προσέγγιση των πυροσβεστικών οχημάτων), αλλά και το ότι πρόκειται για περιοχές που έχουν και δάση, τότε αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα λειτουργίας ενός (τουλάχιστον) επιπλέον σταθμού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας ανά νομό, προκειμένου να υπάρχει αίσθημα επαρκούς ασφάλειας στους κατοίκους της περιοχής.
Λόγος ανησυχίας για εύρεση οικονομικών πόρων δεν καθίσταται, εφόσον τα (υπάρχοντα) αστυνομικά τμήματα διαθέτουν χώρους και μπορούν να φιλοξενήσουν το προσωπικό της Πυροσβεστικής, το ο οποίο μπορεί να εργάζεται σε 24ωρες βάρδιες. Χρέος της Ελληνικής Πολιτείας είναι να καλύψει αυτό το κενό και να μην επαφίεται στην καλή τύχη (κάποια στιγμή σταματάει κι αυτή) ή στους μουσουλμάνους κατοίκους των περιοχών που μέχρι σήμερα καλύπτουν τα ό,ποια μικροπεριστατικά παρουσιάζονται.
Δημιουργία και πλήρης λειτουργία κέντρων υγείας
Η κρατική προσφορά στις ανάγκες της υγείας είναι μία υποχρέωση και ένα αγαθό το οποίο -φυσιολογικά- είναι αδιαπραγμάτευτο. Όμως, στην ορεινή Θράκη αυτή η κρατική υποχρέωση είναι υπό... αίρεση. Κι αυτό επειδή τα κέντρα υγείας είναι ελάχιστα, αλλά -επιπλέον- υπολειτουργούν εξαιτίας έλλειψης μηχανημάτων και κατάλληλου ιατρικού, νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού. Να δίνεται ειδική μοριοδότηση αλλά και ταυτόχρονη μείωση φορολογικών βαρών στο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό που θα δηλώνει ενδιαφέρον για εργασία στα ορεινά των νομών Ξάνθης και Ροδόπης, προκειμένου η περιοχή να γίνει πόλος έλξης -και όχι "εξορίας"- για όσους εργάζονται στον τομέα της Υγείας.
Πρέπει να υπάρξει συνεχής λειτουργία του ΕΚΑΒ, το οποίο θα καλύπτει με 4 ασθενοφόρα (2 σε κάθε νομό) τις ορεινές περιοχές Ξάνθης και Ροδόπης, τοποθετώντας τα σε στρατηγικά σημεία, προκειμένου να επιτευχθεί η όσο το δυνατόν πιό γρήγορη παρέμβασή τους σε περίπτωση που υπάρξει ανάγκη μετακίνησης ασθενών.
Οφείλει, επίσης, η ελληνική πολιτεία να προχωρήσει στην επιπλέον δημιουργία κέντρων υγείας, αλλά και στην άρτια 24ωρη λειτουργία του συστήματος παροχής υπηρεσιών υγείας στους Έλληνες μουσουλμάνους της περιοχής (στο σημείο αυτό να παρατηρήσουμε πως πριν μερικά χρόνια την ορεινή Θράκη επισκέφθηκε ομάδα τούρκων ιατρών που έκανε καταγραφή ασθενειών και δημιούργησε στατιστικούς πίνακες για την υγεία των κατοίκων της περιοχής, ενώ διεμήνυε στους μουσουλμάνους κατοίκους πως στο μέλλον θα δημιουργηθούν δύο -τουλάχιστον- νοσοκομεία -ένα σε κάθε νομό- από τούρκους επιχειρηματίες, δημιουργώντας έτσι ψευδαισθήσεις(;) για το ενδιαφέρον της "μητέρας πατρίδας". Έχει επίσης καταγραφεί και η περίπτωση μεταφοράς στην Τουρκία υπέρβαρου μουσουλμάνου, ο οποίος όμως έπαθε σοβαρές βλάβες στην υγεία του κατά την παραμονή του σε τουρκικό νοσοκομείο -αλλά αυτό έμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας- και τελικά επέστρεψε (μέσα σε πέπλο σιωπής) στην Ελλάδα.
Είναι απαιτητό η ελληνική πολιτεία να δείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον της στους έλληνες μουσουλμάνους των ορεινών περιοχών ν. Ξάνθης και ν. Ροδόπης, προκειμένου να καταρρεύσει μία σειρά από επιχειρήματα της τουρκικής προπαγάνδας, η οποία διακηρύσσει πως η Ελλάδα δεν ενδιαφέρεται για τους μουσουλμάνους (και άρα τους θέλει ακόμη και νεκρούς), ενώ η "μητέρα πατρίδα" Τουρκία, τους αγαπάει και νοιάζεται γι αυτούς (ανέξοδη υπόσχεση που όμως γίνεται αποδεκτή εξαιτίας της ελληνικής "αδιαφορίας").
Η Θράκη δεν επαιτεί, αλλά απαιτεί την προστασία της ελληνικότητάς της...
Οι πολιτικοί θα πρέπει να αφήσουν τα λόγια και να περάσουν στα έργα για τη Θράκη...
Αν δεν θέλουν να το δηλώσουν...
Αν δεν μπορούν να παραιτηθούν...! Γράφουν οι:
Οι πολιτικοί θα πρέπει να αφήσουν τα λόγια και να περάσουν στα έργα για τη Θράκη...
Αν δεν θέλουν να το δηλώσουν...
Αν δεν μπορούν να παραιτηθούν...! Γράφουν οι:
Κωνσταντίνος Τερζής
Αναστάσιος Λαυρέντζος
Η Ελλάδα είναι μία χώρα που έχει πολλές ιδιαιτερότητες και που από πολλούς έχει χαρακτηριστεί ως «γωνιακό οικόπεδο» ως προς την γεωπολιτική και γεωστρατηγική της θέση. Ως εκ τούτου, χαρακτηρίζεται ως μία γεωγραφική περιοχή μείζονος ενδιαφέροντος για τους ισχυρούς του πλανήτη (αλλά και για τους γείτονές της), που ποτέ δεν έπαψαν να επιδιώκουν την επιβολή ισχύος τους ή να επιβάλουν τα συμφέροντά τους σε αυτή την τόσο μικρή αλλά ταυτόχρονα και τόσο μεγάλη (ως προς την γεωπολιτική της σπουδαιότητα) γωνία της Ελλάδας. Ενδέχεται, μάλιστα, η "νευρικότητα", το κλίμα ανασφάλειας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και η γενικότερη αμφισβήτηση της ελληνικότητας της Θράκης, να εξυπηρετούν στοχευμένα πολύ συγκεκριμένους σκοπούς, που θα καθιστούν "αναγκαία" την "διαμεσολάβηση" των ισχυρών κατόπιν "εξελίξεων"...
Για να κατορθώσουν οι εκάστοτε ενδιαφερόμενοι να ικανοποιήσουν τους στόχους τους, έχουν επί σειρα πολλών ετών χρησιμοποιήσει (για πολλούς συνεχίζουν έως και σήμερα να χρησιμοποιούν) ανθρώπους μαριονέτες, πολιτικούς ή υπηρεσιακούς παράγοντες που λόγω θέσης μπορούν να λαμβάνουν ή να διαχειρίζονται κρίσιμες αποφάσεις. Μάλιστα, η «ανατολίτικη ιδιοσυγκρασία» (πληρωμένες υπηρεσίες) έχει βοηθήσει κατά πολύ εκείνους που με σχέδιο και κατά σύστημα προωθούν τα συμφέροντα των χωρών τους τα οποία τυγχάνει να κινούνται κατά των ελληνικών συμφερόντων, χρησιμοποιώντας ως "δούρειο ίππο" τους μουσουλμάνους της Ελληνικής Θράκης.
Ποιοί είναι οι μουσουλμάνοι της Θράκης
Οι ιστορικές καταβολές της μουσουλμανικής μειονότητας ανάγονται στην «Συνθήκη της Λοζάνης» (Πράξη Ι, Συνθήκη Ειρήνης – 24ης Ιουλίου 1923 και Πράξη VI, Σύμβασης περί ανταλλαγής Ελληνικών και Τουρκικών Πληθυσμών και Πρωτόκολλον – 30ης Ιανουαρίου 1923), βάσει της οποίας εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή πληθυσμών οι Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως και των νήσων Ίμβρου – Τενέδου, καθώς και οι μουσουλμάνοι της Ελληνικής (Δυτικής) Θράκης.
Οι πληθυσμοί, οι οποίοι αποτελούν την μειονότητα, είναι στην πλειονότητά τους Σουνίτες, δηλαδή οπαδοί του «ορθοδόξου» μουσουλμανικού δόγματος. Υπάρχει, όμως, και μία μερίδα μουσουλμάνων, η οποία ούτε ακολουθεί την ορθόδοξη ισλαμική παράδοση, ούτε εφαρμόζει τους ίδιους λατρευτικούς τύπους με τους Σουνίτες. Αυτός ο ιδιότυπος μουσουλμανοφανὴς πληθυσμός προέκυψε από τους απογόνους αιρετικών Χριστιανών (Παυλικιανών Μανιχαϊστών, Βογομίλων και Κιζηλμπάσιδων), οι οποίοι διατήρησαν, ταυτοχρόνως, στις παραδόσεις τους στοιχεία των ορφικών και των διονυσιακών μυστηρίων της Αρχαίας Θράκης, καθώς και από τους πιστούς των δύο κυρίων κλάδων του σουνιτικού και σιιτικού Σουφισμού (Μεβλεβήδων καὶ Μπεκτασήδων, αντιστοίχως).
Παρὰ το – φαινομενικώς – κοινό θρήσκευμα, η μουσουλμανική μειονότητα είναι ανομοιογενής, τόσο σε φυλετικό και γλωσσικό, όσο ιδιαιτέρως σε πολιτιστικό επίπεδο, εξαιτίας του γεγονότος πως ως μειονότητα προέκυψε από την συγχώνευση αιρετικών χριστιανών και μουσουλμάνων με ντόπιους εξισλαμισθέντες, καθώς και με Αθιγγάνους και Οθωμανούς, οι οποίοι ως έποικοι άρχισαν να εγκαθίστανται στην Θράκη ήδη από τα μέσα, περίπου, του 14ου αιώνος.
Η μουσουλμανικὴ μειονότητα της Ελληνικής Θράκης αποτελείται σήμερα από τρεις διαφορετικές φυλετικές ομάδες:
1. Τους λεγόμενους τουρκογενείς ή τουρκοφανείς: Αποτελούν το 47,9 % περίπου της όλης μειονότητας και αγγίζουν τα 57.000 άτομα. Η φυλετική τους σύσταση είναι πολλαπλή. Αποτελούνται από απογόνους:
α) Οθωμανών που εγκαταστάθηκαν στην Θράκη μετά την κατάληψή της,
β) Διαφόρων μουσουλμανικών φυλών όπως Τατάρων, Γιουρούκων και Κιρκασίων και πολλών εξισλαμισθέντων γηγενών Ελλήνων. Η φυλετική ανομοιογένεια δεν είναι χαρακτηριστικό μόνον της μουσουλμανικής μειονότητας, αλλά είναι εμφανέστατη και μεταξύ των ιδίων των τουρκοφανών. Το ποσοστό των απογόνων εξισλαμισθέντων Ελλήνων, που δεν έχουν ίχνη μογγολικών χαρακτηριστικών, είναι πολύ σημαντικό.
2. Τους Πομάκους: Αποτελούν το 31,1 % περίπου της όλης μειονότητας και ο αριθμός τους αγγίζει τα 37.000 άτομα. Οι Πομάκοι διαβιούν στον ορεινό όγκο της Ροδόπης, είναι απόγονοι των Αρχαίων Ελληνοθρακικών φυλών της Ροδόπης, οι οποίες εξισλαμίσθηκαν βιαίως τον 17ο αιώνα και δεν έχουν ουδεμία φυλετική, γλωσσική και πολιτιστική συγγένεια με τους Τούρκους.
3. Τους Αθιγγάνους ή Ρωμὰ: Αποτελούν το 21 % της όλης μειονότητας και ο αριθμός τους αγγίζει τα 25.000 άτομα.
Παρὰ, λοιπόν, την δεδομένη ανομοιογένεια, τόσο η τουρκική γλώσσα όσο και η μουσουλμανική θρησκεία ενεργούν ως συνεκτικός κρίκος και δημιουργούν (επιτηδευμένα από την τουρκική πλευρά) αίσθημα τουρκικής εθνικής συνειδήσεως σε άτομα τόσο διαφορετικής φυλετικής προελεύσεως.
Οι Υπηρεσίες λειτουργούν, αλλά η Αθήνα δεν "ακούει"...
Οι άμυνες απέναντι στα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της Θράκης, περιορίζονται, εκτός της Ελληνικής Αστυνομίας, στην Κρατική Ασφάλεια (συλλογή πληροφοριών και αντιμετώπιση θεμάτων του κοινού Ποινικού Δικαίου, καθώς και συλλήψεις παρανομούντων), στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (συλλογή πληροφοριών και ενημέρωση αρμοδίων υπουργείων) και στο Γραφείο Πολιτικών Υποθέσεων (παρακολούθηση της εφαρμογής της Συνθήκης της Λοζάνης), με έδρα την πόλη της Ξάνθης.
Για την αρτιότερη λειτουργία των παραπάνω υπηρεσιών καλό θα ήταν να υπάρξει αύξηση του υπάρχοντος προσωπικού των συγκεκριμένων κρατικών υπηρεσιών, προκειμένου να καλυφθούν οι συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες και οι απαιτήσεις της λειτουργίας τους.
Πρόσφατα, μάλιστα διαψεύσθηκαν οι φήμες που ήθελαν να κλείνει το Γραφείο Πολιτικών Υποθέσεων Ξάνθης, αφού σε αυτό μεταφέρθηκε ως διευθυντής ο διπλωμάτης κ. Θ. Καφόπουλος (προσωπική επιλογή του υπ. Εξωτερικών κ. Κοτζιά, για το πλέον απαιτητικό γραφείο του υπουργείου στην Ξάνθη).
Η ευθύνη λειτουργίας του συγκεκριμένου γραφείου (Πολιτικών Υποθέσεων) του υπουργείου Εξωτερικών είναι η παρακολούθηση και καταγραφή της εφαρμογής των συμφωνηθέντων με την συνθήκη της Λοζάνης. Της πολιτικής, δηλαδή, που συναποφασίστηκε και συνυπογράφηκε μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, στο πλαίσιο της ισονομίας και της ισοπολιτείας των Ελλήνων πολιτών (ανεξαρτήτου θρησκεύματος), μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αξίζει να σημειώσουμε, πως η ύπαρξη και η λειτουργία του συγκεκριμένου γραφείου έχει γίνει στόχος της τουρκικής προπαγάνδας και των εκφραστών της, ενώ αποτελεί πάγια θέση ο τερματισμός της λειτουργίας του. Και αποτελεί πραγματικό παράδοξο (και απολύτως παράλογο) από την πλευρά των αυτοπροσδιοριζόμενων ως τούρκων της Θράκης, το ότι το Γραφείο Πολιτικών Υποθέσεων ανήκει στην ελληνική κυβέρνηση και λειτουργεί εντός της Ελληνικής επικράτειας σεβόμενο τόσο την ελληνική νομοθεσία, όσο και το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, ενώ είναι προφανές πως βρίσκεται σε απόλυτη αντιδιαστολή με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και τους υπαλλήλους του που παραβιάζουν τόσο το Ελληνικό, όσο και το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, αλλά και τη ίδια την Συνθήκη της Λοζάνης.
Στην Θράκη αυτή τη στιγμή εργάζονται ομάδες ειδικών επιστημόνων και ειδικών συμβούλων, οι οποίοι καταγράφουν τις προβληματικές που δημιουργούνται με το πέρασμα του χρόνου και ενημερώνουν την εκάστοτε πολιτική ηγεσία της χώρας.
Απουσία πολιτικής βούλησης
Είναι γεγονός πως καλή διάθεση υπάρχει από όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς, έτσι ώστε τα όσα συμβαίνουν στην Θράκη να αντιμετωπισθούν. Δυστυχώς, αυτή η καλή διάθεση δεν επηρεάζει την Αθήνα (τα κέντρα των πολιτικών αποφάσεων στα οποία συνήθως βρίσκονται - τοποθετούνται κομματάνθρωποι με μηδενική γνώση επί των ειδικών εθνικών θεμάτων της Θράκης), η οποία επιμένει να παραμένει αδιάφορη και με προθέσεις απομάκρυνσης από τις ευθύνες αντιμετώπισης φαινομένων που τείνουν να μεταβληθούν από "επικίνδυνα" και να γίνουν "απειλητικά" για την Θράκη και τους κατοίκους της. Δυστυχώς, αυτή η αδιαφορία είναι ο παράγοντας εκείνος που στην πραγματικότητα παραχώρησε έδαφος στην τουρκική "επέλαση" και έχει εξαναγκάσει τις αρμόδιες υπηρεσίες να μεταβληθούν σε παρατηρητές και καταγραφής των γεγονότων που συνωστίζονται πλέον στη στενή λωρίδα της Θρακικής γης, και μεταβάλλονται σε ισχυρό μηχανισμό άσκησης τουρκικής πίεσης στο σύνολο των Ελληνικών εθνικών θεμάτων αμφισβητώντας και απειλώντας, εμμέσως πλην σαφώς, την ελληνική κυριαρχία επί του Αιγαίου και της Ελληνικής ΑΟΖ.
Άλλοι ως χρήσιμοι ηλίθιοι και με τον μανδύα ιδεοληπτικών πεποιθήσεων, άλλοι πάλι ως φερέφωνα προς κάλυψη οικονομικών τους αναγκών, και τέλος, κάποιοι ως φιλόδοξες προσωπικότητες, λειτουργούν ελαφρά τη καρδία, απεξαρτημένοι από ηθικά ερείσματα και χωρίς να θέλουν να αντιληφθούν τα αποτελέσματα των πράξεων ή των παραλείψεών τους, επιμένουν να λειτουργούν προς την κατεύθυνση δημιουργίας επικίνδυνων αντιπαραθέσεων, συμβάλλοντας έτσι στην δημιουργία ενός κλίματος του οποίου την πραγματική έκταση δεν μπορούν να αντιληφθούν και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην επικινδυνότητά του.
Πολιτικοί, πολιτειακοί, θεσμικοί και εξωθεσμικοί, εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες υπάρχουν στην Ελληνική Θράκη και μέρος αυτών, δυστυχώς, απεργάζεται μεθοδικά τον αφελληνισμό της δημιουργώντας συνθήκες συγκυριαρχίας με την Τουρκία. Άλλοι είναι πράκτορες της Άγκυρας, άλλοι είναι εξαγορασμένοι από τα μαύρα ταμεία του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, άλλοι κινούνται προς την κατεύθυνση του πρόσκαιρου πολιτικού οφέλους, άλλοι αισιοδοξούν πως θα μεταβληθούν σε τοπικούς πολιτικούς ή θρησκευτικούς άρχοντες – εκπροσώπους της Άγκυρας και, τέλος, κάποιοι άλλοι που κινούμενοι ιδεοληπτικά επιμένουν να εθελοτυφλούν ως προς τις προθέσεις της γειτονικής Τουρκίας προάγουν την ελληνοτουρκική φιλία η οποία ποτέ δεν έχει εκφραστεί έμπρακτα απέναντι στην Ελλάδα και ιδιαίτερα απέναντι στην Ελληνική Θράκη.
Η ματαιοδοξία της εξουσίας και η απόκτηση εύκολου (αλλά "βρώμικου") χρήματος, είναι οι δύο σταθεροί (εσωτερικοί) παράγοντες που λειτουργούν πλέον των 20 χρόνων εις βάρος των Ελληνικών εθνικών συμφερόντων. Ταυτόχρονα οι παραλείψεις της επίσημης ελληνικής πολιτείας, η φοβικότητα πολιτικών και υπαλλήλων προς την κατεύθυνση ουσιαστικής αντιμετώπισης και εξουδετέρωσης των τουρκικών παρακρατικών μηχανισμών (λειτουργούν υπό την εποπτεία του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, το οποίο επί της ουσίας δρα ως "στρατηγείο" προπαγάνδας, ψυχολογικού πολέμου και ως σύνδεσμος με θεσμικούς και μη τουρκικούς φορείς), αλλά και η πολιτική απόφαση παρακολούθησης και όχι δημιουργίας των εξελίξεων, έχουν συντελέσει έτσι ώστε σήμερα πολλοί να αναφέρονται –και όχι άδικα- πως η Θράκη τελεί υπό ένα άτυπο καθεστώς συγκυριαρχίας με την Άγκυρα.
Δυστυχώς, τα μέχρι σήμερα "σημάδια" της πολιτικής βούλησης, δείχνουν πως η Ελληνική Πολιτεία αποχωρεί (τελευταία με πρόφαση την οικονομική κρίση της χώρας) σταδιακά από την Θράκη. Και όμως, αυτή η αποχώρηση - υποχώρηση, δεν μπορεί επ' ουδενί και από κανέναν να αιτιολογηθεί, αφού η ηθελημένη απώλεια εθνικής κυριαρχίας μπορεί να μεταφραστεί μόνο ως συνέργεια ή σιωπηλή συγκατάβαση στην γεωγραφική μείωση της χώρας. Και μία τέτοια ενέργεια (κανονικά πρόκειται για απραξία) χαρακτηρίζεται από το Ελληνικό Δίκαιο με απόλυτη σαφήνεια ως... εσχάτη προδοσία.
Τι χρειάζεται, λοιπόν, για να θωρακιστεί σήμερα η Θράκη;
Να τονωθεί η παρουσία των ελληνικών υπηρεσιών σε περιοχές που τείνουν να χαρακτηριστούν ως "γκέτο" και στις οποίες η επίδραση της Άγκυρας αυξάνεται αλματωδώς. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να κατανοηθούν τα σφάλματα του παρελθόντος, να παρθούν γενναίες πολιτικές αποφάσεις και να επαναδρομολογηθούν ενέργειες οι οποίες αποδείχθηκαν ζημιογόνες γι αυτή την ακριτική Ελληνική περιοχή.
Η ανάσχεση των τουρκικών δραστηριοτήτων είναι πλέον απαιτητή. Μόνο έτσι θα μπορέσει να θωρακισθεί η Ελληνική Θράκη και θα πάψει να είναι όπλο της επιθετικής τουρκικής διπλωματίας απέναντι στην Ελλάδα. Σήμερα, απαιτείται όσο ποτέ άλλοτε, να αντιστραφεί η συμπεριφορά της επίσημης πολιτείας (του κέντρου αποφάσεων των Αθηνών) και να προχωρήσει σε μέτρα αυτονόητα και απολύτως συνταγματικά, που όχι μόνο θα κατοχυρώνουν την Ελληνικότητα της Θράκης, αλλά και θα απομακρύνουν οποιονδήποτε "πονηρό" θέλει να εκμεταλλευτεί την προηγούμενη αδιαφορία των πολιτικών, που εν πολλοίς είχαν μετατραπεί σε "πωλητικούς".
Στα όσα παρατίθενται αμέσως μετά, κοινή συνισταμένη είναι η απαραίτητη μεταφορά προσωπικού (δημοσίων και κρατικών υπαλλήλων) στην Θράκη. Όμως, η μεταφορά αυτή απαιτείται να επιβάλει την διαμονή των υπαλλήλων στον τόπο που θα εργάζονται (χωριό, κωμόπολη ή πόλη). Να μην επαναληφθεί το φαινόμενο της εργασίας σε κάποιο χωριό και της διαμονής στην πρωτεύουσα του νομού, με αποτέλεσμα σοβαρές ελλείψεις προσωπικού με ποικίλες δικαιολογίες. Επίσης, η Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει να προχωρήσει στη θέσπιση ειδικών επιπλέον (βαθμολογικών αλλά και οικονομικών) κινήτρων για τους δημοσίους υπαλλήλους, π.χ. χορήγηση στεγαστικών δανείων για πρώτη κατοικία με το ελάχιστο δυνατὸ επιτόκιο, καθώς και ενίσχυση των πολυτέκνων οικογενειών.
Η επιβολή της νομιμότητας είναι η απόλυτη απάντηση στην τουρκική προκλητικότητα
Η επιβολή της νομιμότητας είναι η απόλυτη απάντηση στην τουρκική προκλητικότητα
Πώς μπορεί, λοιπόν, η Ελληνική Πολιτεία να κινηθεί έτσι ώστε αντιμετωπίσει -επιτέλους- την τουρκική θρασύτητα, ασυδοσία και παραβατικότητα, όπως σήμερα συμβαίνει εντός της ακριτικής Ελληνικής Θράκης;
Η απάντηση είναι η πλέον απλή: Εφαρμόζοντας το νόμο και απαιτώντας - επιβάλλοντας την πιστή εφαρμογή των Διεθνών Συνθηκών που αφορούν την Θράκη. Δηλαδή, το Ελληνικό Κράτος να αποφασίσει να κάνει όσα δεν έκανε επί δεκαετίες...
Επειδή όμως τα τελευταία 25 (περίπου) χρόνια, έχουνε γίνει πολλές άτυπες υποχωρήσεις (για κομματικά οφέλη), απαιτείται να εξειδικεύσουμε την επαναφορά στη νομιμότητα, αφού τα επαναλαμβανόμενα λάθη -κυρίως παραλείψεις- της ελληνικής πλευράς δημιούργησαν μία σειρά από υπάρχοντα "κεκτημένα" έχουν δημιουργήσει μία στρεβλή (εικονική) πραγματικότητα (π.χ. κινήσεις τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, δηλώσεις τούρκων διπλωματών και αξιωματούχων, δηλώσεις ψευτο-ιμάμηδων και προτροπές για φιλοτουρκικές εθνικιστικές δράσεις από τουρκόφρονες "παράγοντες" των τοπικών ΜΜΕ κ.α.) λίαν επικίνδυνη για την ειρήνη και την ασφάλεια των πολιτών της περιοχής.
Αύξηση της παρουσίας του στρατού στα ορεινά Ξάνθης και Ροδόπης
Το γεγονός πως καμία περιοχή του πλανήτη δεν έχει υποστεί τόσες πολλές επιδρομές και καταστροφές στην ιστορία, όσες η Θράκη, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της διαχρονικής γεωστρατηγικής σημασίας της, ως κομβικού σημείου μεταξύ Ευρώπης και Ασίας.
Σήμερα στην ορεινή Θράκη υπάρχουν κάποια φυλάκια του Ελληνικού Στρατού, τα οποία προσπαθούν να λειτουργήσουν και έχουν θεωρητικά την ευθύνη στήριξης των Ελληνοβουλγαρικών συνόρων.
(Σημειώνουμε πως καταγράφεται μία αύξηση στην κινητικότητα τούρκων αλλά και βουλγάρων (μουσουλμάνων) πολιτών στην ευρύτερη περιοχή, ενώ είναι κοινό μυστικό η ύπαρξη χώρων αποθήκευσης πολεμικού - στρατιωτικού υλικού από την πλευρά των φανατικών τουρκοφρόνων που επιθυμούν (όταν δοθεί το "σύνθημα" από την Άγκυρα) να δημιουργήσουν ανώμαλες καταστάσεις στην Θράκη. Μάλιστα, αποτελεί όνειρο του κάθε στρατηγού (του Δ' Σώματος Στρατού) να βρεθεί έστω και μία αποθήκη οπλισμού των φανατικών τουρκοφρόνων που αποτελούν εν δυνάμει απειλή για την περιοχή).
Εάν δημιουργηθούν 2 ή 3 (ή και περισσότερα) τέτοια μόνιμα στρατόπεδα εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων (η περιοχή είναι ιδανική για να καλύψει ειδικές ανάγκες προχωρημένης στρατιωτικής εκπαίδευσης), αλλά και της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών, στο σύνολο της ορεινής έκτασης των νομών Ξάνθης και Ροδόπης, τότε θα δημιουργηθούν συνθήκες αποτροπής ακόμη και για σχέδια που εμπλέκουν και παραστρατιωτικές ομάδες βούλγαρων μουσουλμάνων ή και μονάδες ειδικών επιχειρήσεων του τουρκικού στρατού που (με κάποιο τουρκικό στρατιωτικό σενάριο, το οποίο -σύμφωνα με πληροφορίες- υπάρχει) ενδεχομένως θα επιχειρήσουν μία είσοδο από την Βουλγαρία (εκμεταλλευόμενοι "φίλιες δυνάμεις" των τουρκοφρόνων της Ελληνικής Θράκης) με σκοπό να αποκόψουν ή να δημιουργήσουν προβλήματα στην σύνδεση του Έβρου με την υπόλοιπη Θράκη.
Επίσης, είναι δυνατόν να λειτουργήσει και μία μονάδα Πεζοναυτών στην παραθαλάσσια περιοχή του ν. Ξάνθης και ειδικότερα στις εγκαταλειμμένες εγκαταστάσεις της "Φωνής της Αμερικής" (που σήμερα βρίσκεται προς πώληση στους καταλόγους του ΤΑΙΠΕΔ και κρίνεται ως στρατηγικό σημείο), όπου υπάρχουν κτιριακές υποδομές (υπέργειες και υπόγειες), προσφέροντας έτσι μία επιπλέον ισχυρή παρουσία των Ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων στην περιοχή.
Θεωρούμε, τέλος, πως η μεταφορά του τελευταίου (4ου) έτους της Σχολής Ευελπίδων, είναι απολύτως αναγκαία, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στους τελειόφοιτους της συγκεκριμένης σχολής να αποκτήσουν μία πολύ καλή ενημέρωση (μέσω και εξάσκησης) για την Θράκη και τις ιδιαιτερότητες της ακριτικής αυτής περιοχής.
Ένα τέτοιο σχήμα, δηλαδή ενός σύνθετου "αποτρεπτικού" αλλά και "ασφαλούς διαδρόμου" ακριβώς πίσω από το "μέτωπο" του ποταμού Έβρου, μπορεί να δώσει απαντήσεις στην πλήρη στήριξη αλλά και την ασφάλεια στις θέσεις των στρατιωτικών μονάδων του Ελληνικού Στρατού. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα στρατιωτικά σχέδια της Τουρκίας και τον συνεχή εξοπλισμό του τουρκικού στρατού σε μέσα διάβασης ποταμών, τα οποία και εγκαθιστά σε στρατιωτικές μονάδες της Ανατολικής Τουρκίας.
Όσο για την πιθανότατη ερώτηση "που θα βρεθούνε τα χρήματα για να γίνουν αυτά;", η απάντηση είναι πολύ απλή, και βρίσκεται στην Ομογένεια, αλλά και σε "έχοντες και κατέχοντες" στην Ελλάδα, που είναι πρόθυμοι να βάλουν το χέρι στην τσέπη τους (και βαθιά αν χρειαστεί) εάν βεβαιωθούν πως η δική τους συνδρομή στην πατρίδα δεν θα καταλήξει σε άλλα κονδύλια και σε τσέπες διαφόρων...
Αύξηση των αστυνομικών τμημάτων
Πρώτιστα, απαιτείται η πλήρης επαναλειτουργία των Αστυνομικών Σχολών. Δεν είναι γνωστό εάν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης ή λόγω κάποιας πολιτικής απόφασης μειώθηκαν τα αστυνομικά τμήματα στις περιοχές της Θράκης (ν. Ξάνθης και Ροδόπης) όπου υπάρχει αυξημένη παρουσία ελλήνων μουσουλμάνων. Μάλιστα, το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα έντονο στα ορεινά και των δύο κρίσιμων νομών, όπου η αστυνομική παρουσία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ως "τυπική".
Ταυτόχρονα είναι καταγεγραμμένη η παρουσία (συνεχώς αυξανόμενη) των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και οι επισκέψεις που πραγματοποιούνται (ιδιαίτερα σε κρίσιμες περιόδους, όπως οι εκλογές, πράκτορες της ΜΙΤ κινούνται χωρίς τις τυπικές -έστω- προφυλάξεις, δίνοντας την εντύπωση πως "η Τουρκία κάνει κουμάντο στην περιοχή"...) για να επισκεφθούν τους συνεργαζόμενους με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.
Η έλλειψη της Ελληνικής Αστυνομίας στην περιοχή μεταφέρει την εντύπωση εγκατάλειψης από την πλευρά της Ελλάδας και δημιουργεί συνθήκες τρόμου στους έλληνες μουσουλμάνους που δεν επιθυμούν την τουρκική παρουσία στα χωριά τους, ενώ δεν προσφέρεται και η δυνατότητα έγκαιρης ενημέρωσης των ελληνικών αρχών εξαιτίας της απουσίας αστυνομικών υπαλλήλων.
Ταυτόχρονα, αυτή έλλειψη αστυνομικής παρουσίας, λειτουργεί ως "κάλεσμα" σε διάφορους παράνομους (κυρίως από τη νότια Βουλγαρία) κάνοντας τους αυτόχθονες κατοίκους της περιοχής να μην αισθάνονται ιδιαίτερα ασφαλείς.
Απαιτείται, λοιπόν, η αύξηση του αστυνομικού προσωπικού, αλλά και η δημιουργία (ή και επαναλειτουργία) αστυνομικών τμημάτων και σταθμών, που θα είναι εγγυητές της συνεχούς ελληνικής παρουσίας και ενδιαφέροντος για τους κατοίκους της περιοχής, ενώ κάτι τέτοιο θα λειτουργήσει και αποτρεπτικά στην περαιτέρω λειτουργία και τις επαφές των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών...
Ίδρυση και λειτουργία Σταθμών Πυροσβεστικής
Είναι αδύνατον να ισχυρίζεται ότι καλύπτεις τις ανάγκες σχετικά με την ασφάλεια των πολιτών και των περιουσιών τους και να μην τους παρέχεις τη πυροσβεστική κάλυψη, εάν και εφόσον υπάρξει κάποιο περιστατικό πυρκαγιάς.
Και όμως, η ορεινή Θράκη (Ξάνθη και Ροδόπη) δεν έχει επαρκή πυροσβεστική κάλυψη, αφού οι ό,ποιες ανάγκες καλύπτονται από απομακρυσμένες πυροσβεστικές μονάδες, που βρίσκονται στις πρωτεύουσες των δύο νομών.
Εάν λάβουμε υπόψη μας όχι μόνο τις μεγάλες αποστάσεις (που αχρηστεύουν την οποιαδήποτε προσπάθεια έγκαιρης πυρόσβεσης λόγω του μεγάλου χρόνου που απαιτείται για την προσέγγιση των πυροσβεστικών οχημάτων), αλλά και το ότι πρόκειται για περιοχές που έχουν και δάση, τότε αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα λειτουργίας ενός (τουλάχιστον) επιπλέον σταθμού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας ανά νομό, προκειμένου να υπάρχει αίσθημα επαρκούς ασφάλειας στους κατοίκους της περιοχής.
Λόγος ανησυχίας για εύρεση οικονομικών πόρων δεν καθίσταται, εφόσον τα (υπάρχοντα) αστυνομικά τμήματα διαθέτουν χώρους και μπορούν να φιλοξενήσουν το προσωπικό της Πυροσβεστικής, το ο οποίο μπορεί να εργάζεται σε 24ωρες βάρδιες. Χρέος της Ελληνικής Πολιτείας είναι να καλύψει αυτό το κενό και να μην επαφίεται στην καλή τύχη (κάποια στιγμή σταματάει κι αυτή) ή στους μουσουλμάνους κατοίκους των περιοχών που μέχρι σήμερα καλύπτουν τα ό,ποια μικροπεριστατικά παρουσιάζονται.
Δημιουργία και πλήρης λειτουργία κέντρων υγείας
Η κρατική προσφορά στις ανάγκες της υγείας είναι μία υποχρέωση και ένα αγαθό το οποίο -φυσιολογικά- είναι αδιαπραγμάτευτο. Όμως, στην ορεινή Θράκη αυτή η κρατική υποχρέωση είναι υπό... αίρεση. Κι αυτό επειδή τα κέντρα υγείας είναι ελάχιστα, αλλά -επιπλέον- υπολειτουργούν εξαιτίας έλλειψης μηχανημάτων και κατάλληλου ιατρικού, νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού. Να δίνεται ειδική μοριοδότηση αλλά και ταυτόχρονη μείωση φορολογικών βαρών στο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό που θα δηλώνει ενδιαφέρον για εργασία στα ορεινά των νομών Ξάνθης και Ροδόπης, προκειμένου η περιοχή να γίνει πόλος έλξης -και όχι "εξορίας"- για όσους εργάζονται στον τομέα της Υγείας.
Πρέπει να υπάρξει συνεχής λειτουργία του ΕΚΑΒ, το οποίο θα καλύπτει με 4 ασθενοφόρα (2 σε κάθε νομό) τις ορεινές περιοχές Ξάνθης και Ροδόπης, τοποθετώντας τα σε στρατηγικά σημεία, προκειμένου να επιτευχθεί η όσο το δυνατόν πιό γρήγορη παρέμβασή τους σε περίπτωση που υπάρξει ανάγκη μετακίνησης ασθενών.
Οφείλει, επίσης, η ελληνική πολιτεία να προχωρήσει στην επιπλέον δημιουργία κέντρων υγείας, αλλά και στην άρτια 24ωρη λειτουργία του συστήματος παροχής υπηρεσιών υγείας στους Έλληνες μουσουλμάνους της περιοχής (στο σημείο αυτό να παρατηρήσουμε πως πριν μερικά χρόνια την ορεινή Θράκη επισκέφθηκε ομάδα τούρκων ιατρών που έκανε καταγραφή ασθενειών και δημιούργησε στατιστικούς πίνακες για την υγεία των κατοίκων της περιοχής, ενώ διεμήνυε στους μουσουλμάνους κατοίκους πως στο μέλλον θα δημιουργηθούν δύο -τουλάχιστον- νοσοκομεία -ένα σε κάθε νομό- από τούρκους επιχειρηματίες, δημιουργώντας έτσι ψευδαισθήσεις(;) για το ενδιαφέρον της "μητέρας πατρίδας". Έχει επίσης καταγραφεί και η περίπτωση μεταφοράς στην Τουρκία υπέρβαρου μουσουλμάνου, ο οποίος όμως έπαθε σοβαρές βλάβες στην υγεία του κατά την παραμονή του σε τουρκικό νοσοκομείο -αλλά αυτό έμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας- και τελικά επέστρεψε (μέσα σε πέπλο σιωπής) στην Ελλάδα.
Είναι απαιτητό η ελληνική πολιτεία να δείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον της στους έλληνες μουσουλμάνους των ορεινών περιοχών ν. Ξάνθης και ν. Ροδόπης, προκειμένου να καταρρεύσει μία σειρά από επιχειρήματα της τουρκικής προπαγάνδας, η οποία διακηρύσσει πως η Ελλάδα δεν ενδιαφέρεται για τους μουσουλμάνους (και άρα τους θέλει ακόμη και νεκρούς), ενώ η "μητέρα πατρίδα" Τουρκία, τους αγαπάει και νοιάζεται γι αυτούς (ανέξοδη υπόσχεση που όμως γίνεται αποδεκτή εξαιτίας της ελληνικής "αδιαφορίας").
Τερματισμός στη μειονοτική εκπαίδευση που παράγει μειονεκτικούς πολίτες και γενίτσαρους
Δημιουργία και λειτουργία δημόσιων δημοτικών σχολείων, γυμνασίων και λυκείων
Απαιτείται ριζική αλλαγή και εξευρωπαϊσμός του μοντέλου εκπαίδευσης
Η εκπαίδευση, αποτελεί τον "μίτο" των πάγιων απαιτήσεων των τουρκοφρόνων μουσουλμάνων της Θράκης. Όμως, οι απαιτήσεις αυτές δεν προσανατολίζονται προς την κατεύθυνση μίας προς το καλύτερο σειράς αλλαγών του ήδη υφιστάμενου (και ιδιαίτερα προβληματικού) μοντέλου, αλλά προς την κατεύθυνση του απόλυτου ελέγχου, όλων των επιπέδων (με έμφαση στα νηπιαγωγεία) και στην τελική "ανάδειξη" μίας "ανεξάρτητης τουρκικής εκπαίδευσης" των ελλήνων μουσουλμάνων, εντός της Ελληνικής Επικράτειας!
Κατ' αρχήν, θα πρέπει να τονιστεί πως το υπάρχον εκπαιδευτικό μοντέλο δημιουργεί πολλά προβλήματα στους εκπαιδευόμενους νέους μουσουλμάνους. Τόσο στην πρωτοβάθμια, όσο και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η ακολουθούμενη τακτική δημιουργεί σύγχυση και -περαιτέρω- ανικανότητα κατανόησης και επαρκούς παρακολούθησης των νεαρών μαθητών. Ικανοποιεί μεν τις απαιτήσεις των τουρκικών στοχεύσεων (απομάκρυνση από την μητρική -πομακική ή ρομά- γλώσσα και δημιουργία ισχυρών κωλυμάτων στην εκμάθηση της ελληνικής), όμως δημιουργεί πλείστα όσα προβλήματα στην ικανότητα συμμετοχής και πραγματικής παρακολούθησης της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ακόμη και το πρόγραμμα εισόδου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με ένα σύστημα ποσόστωσης, δεν μπόρεσε να λύσει κανένα απολύτως πρόβλημα, αφού πάρα πολλά μουσουλμανόπαιδα εγκαταλείπουν τα πανεπιστήμια επειδή δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα, εξαιτίας της μη καλής γνώσης και χρήσης της ελληνικής γλώσσας. Έτσι, για λόγους που εξυπηρετούν μόνο την Τουρκία, οδηγούνται για σπουδές στην Τουρκία, όπου (χωρίς κανείς να μπορεί να το εξηγήσει) τελειώνουν τις σπουδές τους χωρίς καμία απολύτως καθυστέρηση, ενώ ταυτόχρονα γίνονται δέκτες ισχυρής τουρκικής προπαγάνδας (και σε κάποιες περιπτώσεις προσεγγίζονται και χειραγωγούνται από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες...), επιστρέφοντας τελικά στην Ελλάδα με ένα πτυχίο που δεν αναγνωρίζεται, αλλά και που δεν προχωράνε καν στην διαδικασία να δώσουν εξετάσεις για την αναγνώρισή του από την ελληνική πλευρά!
Η μειονοτική εκπαίδευση λειτουργεί με βάση τη Συνθήκη της Λοζάνης, αλλά ταυτόχρονα παραβιάζει το δικαίωμα των Πομάκων και των Ρομά να εκπαιδεύονται στην δική τους γλώσσα και επί της ουσίας τους επιβάλλεται η εκμάθηση και χρήση της τουρκικής, δημιουργώντας τους πλείστα όσα προβλήματα στην μετέπειτα ενήλικη κοινωνική ζωή τους.
Για λόγους οικονομίας (θέλουμε να πιστεύουμε) έχει καταγραφεί μία σημαντική μείωση των ελληνικών δημόσιων δημοτικών σχολείων σε περιοχές της Θράκης που κατοικούν κυρίως μουσουλμάνοι. Η Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει πάραυτα να προχωρήσει στην άμεση επαναλειτουργία αυτών των (δημόσιων ελληνικών) σχολείων, αλλά και στην δημιουργία νέων σχολείων, τόσο δημοτικών, όσο και γυμνασίων και λυκείων.
Στόχος, η διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας (έχουμε καταγράψει πάρα πολλές οικογένειες μουσουλμάνων, μεταξύ των οποίων και τουρκογενών, που ζητάνε την λειτουργία ελληνικών δημόσιων σχολείων), με το καλύτερο δυνατό εκπαιδευτικό προσωπικό, που θα κληθεί από ολόκληρη την Ελλάδα, για να καλυφθούν οι δημοκρατικές ανάγκες της ισονομίας και ισοπολιτείας, που αυτή τη στιγμή παραβιάζει η Ελλάδα, ενώ την ίδια στιγμή η Τουρκία σιωπά επειδή εξυπηρετείται από την Ελληνική "αστοχία".
Σκοπός, η "παραγωγή" πολιτών, που θα μπορούν να δραστηριοποιηθούν κοινωνικά και επαγγελματικά πέρα από τα στενά όρια της άτυπης "γκετοποίησής" τους που τους οδηγεί η σύγχυση της πολυγλωσσίας και η δημιουργούμενη εκ των πραγμάτων μειωμένη κοινωνική συναναστροφή.
Πέρα από την επαναλειτουργία και αύξηση του αριθμού των δημοσίων σχολείων σε περιοχές που κατοικούν μουσουλμάνοι, ίσως θα πρέπει να υπάρξει και μία αποδοχή του ευρωπαϊκού συστήματος εκπαίδευσης. Για παράδειγμα στην Γερμανία, οι μαθητές που έχουν μη γερμανική εθνική καταγωγή, υποχρεώνονται στην παρακολούθηση του γερμανικού εκπαιδευτικού συστήματος (με σκοπό την γλωσσική και κοινωνική ενσωμάτωσή τους) και, ταυτόχρονα, τους δίνεται το δικαίωμα κατά τις απογευματινές ώρες να παρακολουθούν σχολεία (που λειτουργούν με την άδεια και τις αυστηρές προϋποθέσεις λειτουργίας που ορίζει το Γερμανικό Δίκαιο) της επιλογής τους.
Το ίδιο ακριβώς μοντέλο θα πρέπει να ακολουθήσει και η Ελλάδα. Δηλαδή, να εφαρμόσει την αναγκαστική παρακολούθηση των Ελληνικών Δημόσιων Σχολείων και, εφαρμόζοντας τη Συνθήκη της Λοζάνης, να μπορεί οποιοσδήποτε επιθυμεί να παρακολουθεί εθελοντικά την μειονοτική εκπαίδευση από ανάλογα σχολεία (ήδη υπάρχουν και δεν απαιτούνται νέες εγκαταστάσεις).
Τα σχολεία δεν επιτρέπεται να γίνονται χώροι εφαρμογής προπαγάνδας (από οποιονδήποτε) και ούτε, φυσικά, χώροι πολιτικής εκμετάλλευσης και συναλλαγής. Αυτά που σήμερα συμβαίνουν στον χώρο της μειονοτικής εκπαίδευσης, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η εκπαίδευση στα μειονοτικά σχολεία, μειώνουν τους ίδιους τους μουσουλμάνους, αφού τους αφαιρούν δυνατότητες εξέλιξης στην προσωπική, την κοινωνική και την επαγγελματική τους ζωή, ενώ ταυτόχρονα τους μεταβάλλουν σε πολίτες δεύτερης (εκπαιδευτικής) κατηγορίας, αφού τους αφαιρούν το δικαίωμα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (οι αποδόσεις των μουσουλμάνων μαθητών στις πανελλαδικές εξετάσεις είναι χαρακτηριστικές της αποτυχίας του υπάρχοντος ακολουθούμενου εκπαιδευτικού συστήματος.
Αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος
Ένα άλλο θέμα, το οποίο πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα στη Θράκη και το οποίο μακροπρόθεσμα θα αποτελέσει την κρισιμότερη παράμετρο για τα ζητήματα της περιοχής είναι οι δημογραφικές εξελίξεις. Το δημογραφικό ζήτημα στη Θράκη έχει δύο διαστάσεις. Η μια αφορά τη βαθμιαία μεταβολή της αναλογίας του χριστιανικού και μουσουλμανικού πληθυσμού και η άλλη αφορά τη χωροταξική κατανομή των σύνοικων στοιχείων.
Όσον αφορά την αναλογία χριστιανών και μουσουλμάνων, αυτή μετατοπίζεται αργά υπέρ των δεύτερων και μάλιστα με όλους τους δυνατούς τρόπους:
(α) Ο πρώτος τρόπος είναι μέσω της διαφοράς των δημογραφικών ρυθμών που παρουσιάζουν οι σύνοικοι πληθυσμοί. Συγκεκριμένα οι χριστιανοί μειώνονται σταδιακά, ενώ οι μουσουλμάνοι αυξάνονται με αργό ρυθμό. Η τάση αυτή φαίνεται έμμεσα από τις διαφορές που παρουσιάζουν στη δημογραφική τους εξέλιξη οι νομοί με ισχυρό μουσουλμανικό στοιχείο (κυρίως στην Ξάνθη) έναντι του σχεδόν αμιγώς χριστιανικού Έβρου.
(β) Ο δεύτερος παράγοντας που μεταβάλλει την αναλογία μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων είναι η διαφορά στα μεταναστευτικά ισοζύγια των δύο πληθυσμών, καθώς διαχρονικά οι χριστιανοί εγκαταλείπουν τη Θράκη με υψηλότερους ρυθμούς από τους μουσουλμάνους. Η τάση αυτή οφείλεται κυρίως στο ότι οι χριστιανοί έχουν κατά κανόνα υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο και συγκεντρώνονται κυρίως στις αστικές περιοχές, ενώ οι μουσουλμάνοι ασχολούνται κυρίως με αγροτικές εργασίες διατηρώντας έτσι μια πιο μόνιμη σχέση με τον τόπο τους. Στα τελευταία χρόνια σημαντικό ρόλο παίζει βεβαίως και η οικονομική κρίση η οποία και πάλι πιέζει κυρίως τους χριστιανούς, αφού οι μουσουλμάνοι υποστηρίζονται οικονομικά με διάφορους τρόπους και επί πλέον έχουν τις χρηματοδοτικές ευχέρειες που τους προσφέρει η παρουσία της Ziraat Bank.
(γ) Τέλος η αναλογία μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στη Θράκη μπορεί να διαταραχθεί από την είσοδο μουσουλμάνων στην περιοχή, η οποία μπορεί να γίνει από δύο πλευρές: από τη Βουλγαρία, μετά την πλήρη ένταξή της στην ΕΕ και την ελευθερία διασυνοριακών κινήσεων που αυτή συνεπάγεται, και από τα ελληνοτουρκικά σύνορα με την εισροή παράνομων μεταναστών. Να σημειώσουμε ότι η εισροή παράνομων μεταναστών από τα χερσαία σύνορα γνώρισε σημαντική έξαρση στην περίοδο 2010-2012, αλλά μετά τη δημιουργία του φράχτη στην περιοχή Κάραγατς έχει μειωθεί αισθητά. Δυστυχώς, όπως αναμενόταν, έχουν πληθύνει δραματικά οι αφίξεις μεταναστών στη Σαμοθράκη, καθώς η μεταναστευτική πίεση έχει πλέον μετατοπισθεί από τα χερσαία στα θαλάσσια σύνορα.
Η δεύτερη διάσταση του δημογραφικού ζητήματος στη Θράκη, αφορά τον διαφορετικό βαθμό με τον οποίο επιδρά το φαινόμενο της αστυφιλίας στους χριστιανούς και στους μουσουλμάνους της περιοχής. Συγκεκριμένα, όπως φαίνεται και από τα στοιχεία των εθνικών απογραφών, τα τελευταία 30 χρόνια οι χριστιανικοί πληθυσμοί εγκαταλείπουν μαζικά την ύπαιθρο, εγκαθιστάμενοι σε πρώτη φάση στις πρωτεύουσες των θρακικών νομών. Το φαινόμενο αυτό αποτελεί βεβαίως κοινό τόπο για την ελληνική επαρχία, αλλά στην περίπτωση της Θράκης θα πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαιτέρως. Καθώς το ίδιο φαινόμενο δεν παρατηρείται (τουλάχιστον στην ίδια ένταση) στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, η τάση αυτή περικλείει δύο σοβαρούς κινδύνους: ο πρώτος είναι η ερήμωση κρίσιμων περιοχών όπως ο Βόρειος και ο Κεντρικός Έβρος και η de facto μουσουλμανοποίηση της υπαίθρου στους νομούς με μουσουλμανικό πληθυσμό (κυρίως στη Ροδόπη). (βλ. σχετικά στοιχεία στο βιβλίο «Η Θράκη στο μεταίχμιο»). Ο δεύτερος κίνδυνος είναι ότι η συγκέντρωση των αγροτικών χριστιανικών πληθυσμών στα κοντινά αστικά κέντρα, ίσως να αποτελέσει τον προθάλαμο για την οριστική τους αποχώρηση από τη Θράκη, γεγονός στο οποίο συντείνει και η οικονομική κρίση.
Οι παραπάνω παρατηρήσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές, γιατί μας δείχνουν ότι αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για τη συγκράτηση ή την επιστροφή των χριστιανικών πληθυσμών της υπαίθρου στις περιοχές τους, σε ορίζοντα μιας δεκαετίας περίπου θα μιλάμε για μια άλλη Θράκη, η οποία πιθανώς θα εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους. Για τον σκοπό αυτό πρέπει να εκπονηθεί και να εφαρμοστεί ένα εθνικό σχέδιο για τη Θράκη, το οποίο ως κύριο συστατικό του θα έχει την οικονομική της ανάπτυξη και μέσα από μία σειρά κινήτρων να δημιουργηθούν συνθήκες μετακίνησης και εγκατάστασης πληθυσμού στην Θράκη. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει επίσης να υπάρξει ένας πολυεπίπεδος σχεδιασμός, ο οποίος θα είναι και χωροταξικά εντοπισμένος, ώστε μέσα από ένα πλέγμα παρεμβάσεων και κινήτρων να αναβαθμιστούν τοπικές κωμοπόλεις σε κέντρα οικιστικής και οικονομικής ανάπτυξης (όπως π.χ. η Σταυρούπολη, τα Άβδηρα, η Ξυλαγανή, το Σουφλί και το Διδυμότειχο). Αυτός ίσως είναι και ο μόνος τρόπος για να αντισταθμιστεί αποτελεσματικά και μέσα από οικονομίες κλίμακας η ερήμωση της θρακικής υπαίθρου.
Γενοκτονία των Πομάκων και των Ρομά, στο όνομα του Παντουρκισμού
Η γενοκτονία, σαν λέξη, είναι συνδεδεμένη με την φυσική εξόντωση πληθυσμών. Η γενοκτονία ακολουθεί 8 συγκεκριμένα στάδια, σύμφωνα με τις μελέτες του Καθηγητή και Προέδρου του Παρατηρητηρίου Γενοκτονιών (Genocide Watch), Gregory Stanton:
- Ομαδοποίηση
- Στιγματισμὸς
- Απανθρωποποίηση/Θηριοποίηση
- Οργάνωση
- Πόλωση
- Προετοιμασία
- Εξολόθρευση
- Απόσειση ευθυνών/Άρνηση ενοχής
Στην Ελληνική Θράκη, όμως, λαμβάνει χώρα μία διαφορετική γενοκτονία, η οποία όμως έχει όλα τα χαρακτηριστικά μίας κανονικής (ανθρωποκτόνου) γενοκτονίας, αν και δεν διεξάγεται στην γεωγραφική επικράτεια του θύτη, αλλά του... θύματος! Υλοποιείται, δηλαδή (και μάλιστα απροκάλυπτα!), εντός ενός κυρίαρχου» κράτους – μέλους της Ε.Ε. και των κυριοτέρων δυτικών συμμαχιών.
Και αυτή η γενοκτονία γίνεται στο όνομα της "υποταυτότητας" (όπως δήλωσε ο ψευτομουφτής Ξάνθης Αμέτ Μέτε στο συνέδριο της FUEN 13-17 Μαΐου 2015 που έγινε στην Κομοτηνή) των Ρομά και των Πομάκων, έναντι της ισχυρής τουρκικής ταυτότητας των μουσουλμάνων που επιχειρείται να επιβληθεί στην Ελληνική Θράκη.
Έτσι, τα τελευταία χρόνια υλοποιείται από την τουρκική πλευρά ένα σχέδιο πολιτιστικού και πολιτισμικού αφανισμού τόσο των Πομάκων όσο και των Ρομά, μέσω πολιτιστικών συλλόγων (που ιδρύονται και λειτουργούν με την "ευγενική χορηγία" του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής) που εισάγουν τουρκικά ήθη και έθιμα, ενώ αλλάζουν (κυριολεκτικά) ακόμη και τις παραδοσιακές ενδυμασίες των Πομάκων.
Φυσικά, κυρίαρχο ρόλο στην συγκεκριμένη αυτή άτυπη "γενοκτονία", παίζει ο πακτωλός χρημάτων που διαθέτει και που διανέμει η Άγκυρα στην περιοχή, ενώ ο ρόλος των ελεγχόμενων (από τους ψευτομουφτήδες) ιμάμηδων θεωρείται καταλυτικός, αφού στα περισσότερα τζαμιά έχει γίνει πλέον κανόνας η τουρκική προπαγάνδα και το ρητό, "καλός μουσουλμάνος είναι ο τούρκος μουσουλμάνος". Ταυτόχρονα, όμως, η Τουρκία εκμεταλλεύεται έως και συνεργεία εργασίας σε άλλες χώρες (π.χ. Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο) που ανήκουν σε στελέχη των Γκρίζων Λύκων, κατορθώνοντας έτσι να ελέγχει σε σημαντικό βαθμό ακόμη και την εργασία (των Πομάκων) στις χώρες αυτές. Δηλαδή, επί της ουσίας ελέγχει την ροή χρήματος σε οικογένειες που αποδέχονται την Τουρκία ως "μητέρα πατρίδα"..., με όλα τα συνεπακόλουθα αυτής της αποδοχής.
Συνοψίζοντας, εξάγεται η παρακάτω ταύτιση μεταξὺ των προπαρασκευαστικών σταδίων της γενοκτονίας και των τεκταινομένων στην περιοχὴ της Θράκης:
ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΗ: Εκ των ων ουκ άνευ στην Θράκη, δεδομένου πως στην περιοχή διαβιούν δύο διαφορετικές θρησκευτικές ομάδες – Χριστιανοί και μουσουλμάνοι – ως Έλληνες πολίτες, σύμφωνα με την Συνθήκη της Λοζάνης.
ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΣ: Αρκεί απλώς η ύπαρξη μίας κοινής παραδοχής: «Εμείς» οι μουσουλμάνοι Τούρκοι και «Αυτοί» οι Χριστιανοί Έλληνες.
ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΠΟΙΗΣΗ / ΘΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗ: Οι άπιστοι «γκιαούρηδες», το ανελεύθερο κράτος που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα της «τουρκικής» μειονότητας κ.α.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ: Εδραίωση οργανωτικών δομών, με άρρηκτες μεταξύ τους σχέσεις (Γενικό Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής, Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας (D.E.B.), Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας, Συμβουλευτική Επιτροπή «Τουρκικής» Μειονότητας Δυτικής Θράκης, «Τουρκική» Ένωση Ξάνθης, Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία «Τούρκων» Δυτικής Θράκης, Κέντρο Ερευνών Ισλαμικής Ιστορίας, Τέχνης και Πολιτισμού – IRCICΑ, ΤΙΚΑ κ.α.)
ΠΟΛΩΣΗ: Ο –εν δυνάμει– θύτης παρουσιάζει μεθοδευμένα την ύπαρξη δύο διαφορετικών πόλων, οι οποίοι ετοιμάζονται να έρθουν σε σύγκρουση. Έχει επιτευχθεί πλέον ο σαφής διαχωρισμός μεταξύ του καλού – αδικημένου και καταπιεσμένου μουσουλμάνου Τούρκου και του κακού – δυνάστη Χριστιανού Έλληνα.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ: Εξοπλισμός, στρατηγικές κινήσεις επεκτατικού χαρακτήρα που προλειαίνουν το έδαφος για την εδραίωση της – μετὰ την εξολόθρευση (7ο στάδιο) – διαδόχου καταστάσεως (ενδεικτικὸ παράδειγμα αποτελεί η τοποθέτηση του «Συντονιστικού Γραφείου της Περιφέρειας Θράκης της Διευθύνσεως Τούρκων του Εξωτερικού και Συγγενών Κοινοτήτων» (YTB) – υπηρεσία που υπάγεται απευθείας στο πρωθυπουργικὸ γραφείο, όπως η ΜΙΤ – στην Αδριανούπολη, συντονισμένες ενέργειες με χαρακτήρα προβοκάτσιας κ.α.
Αυτή η άτυπη και εν εξελίξει "γενοκτονία" πρέπει, επιτέλους, να σταματήσει. Αν μη τι άλλο, πέρα από το ότι αποτελεί όνειδος για την Ελληνική Πολιτεία η "γενοκτονία" Ελλήνων πολιτών επί ελληνικού εδάφους, θα πρέπει να υπάρξει η απαραίτητη επαναδραστηριοποίηση θεσμικών φορέων ώστε όχι μόνο να δοθεί ένα τέλος στα όσα συμβαίνουν μέσω μίας σειράς προστατευτικών μέτρων των Ελλήνων μουσουλμάνων πολιτών, αλλά να δημιουργηθούν επιπλέον και οι συνθήκες για μία στρατηγικά σχεδιασμένη και βραχυπρόθεσμα αποδοτική αντιστροφή τους.
Ναζισμός - Παντουρκισμός: Το ίδιο περιεχόμενο σε διαφορετική συσκευασία, που απειλεί την Ελληνική Θράκη και "βάζει θεμέλια" και για άλλες ευαίσθητες εθνικά περιοχές της Ελλάδας
O παντουρκισμός, βαδίζει στα βήματα του Χιτλερικού Ναζισμού της Γερμανίας του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι «εθνοτικές ομάδες» και «μειονότητες» είχαν αναχθεί από τους ναζιστές ιθύνοντες σε ακρογωνιαίο λίθο του «νεο-ταξικού» ευρωπαϊκού οικοδομήματός τους.
Οι ευφυέστεροι και διορατικότεροι εκπρόσωποι των γερμανικών οικονομικών, πολιτικών και διπλωματικών ελίτ είχαν διαγνώσει ήδη από της επομένη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ότι οι στρατηγικοί στόχοι της Γερμανίας στην Ευρώπη, πρωτίστως δε στην Ανατολική και Νοτιοανατολικὴ Ευρώπη, έπρεπε να προσλάβουν μίαν τινὰ «ηθικὴ» νομιμοποίηση στα όμματα της διεθνούς κοινής γνώμης.
Οι πολιτειολόγοι, νομομαθείς και λοιποί διανοούμενοι του ναζισμού είχαν αναγάγει σε ύπατο αξίωμα την προ-νεωτερική, προ-πολιτική, προ-αστική και προ-δημοκρατική αρχὴ της συλλογικής ευθύνης – αναγνώριση συλλογικών και όχι ατομικών δικαιωμάτων – η οποία δεν απαντούσε πλέον πουθενά στην Ευρώπη, παρά μόνον στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ή σε εκτὸς Ευρώπης αποικιοκρατούμενες κοινωνίες.
Υπενθυμίζουμε το τι συμβαίνει σήμερα στην Θράκη και της επιχειρούμενης τουρκικής λαθροχειρίας και ουσιαστικής καταπάτησης αλλά και απειλής του δημοκρατικού πολιτεύματος της Ελλάδας, μέσα από μία εικόνα, ενδεικτικὴ της πολώσεως, που συντελείται στα μουσουλμανικά χωριὰ της Θράκης.
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν:
«Η δημοκρατία είναι μόνο το τρένο στο οποίο επιβιβαζόμαστε μέχρι να φτάσουμε στον στόχο μας. Τα τζαμιά είναι τα στρατόπεδά μας, οι μιναρέδες οι ξιφολόγχες μας, οι τρούλοι τα κράνη μας και οἱ πιστοί είναι οι στρατιώτες μας».
Τανέρ Μουσταφάογλου:
"Δύο είναι τα σημαντικὰ θέματα που το τουρκικὸ έθνος αποδέχεται ως αγώνες. Ο εθνικὸς αγώνας Κύπρου και ο εθνικός αγώνας Δυτικής Θράκης".
Αυτό ακριβώς το φαινόμενο του παντουρκισμού (με τις βαθιές σχέσεις του με τον ναζισμό) θα πρέπει να πατάξει η Ελληνική Πολιτεία. Είναι η "αρρώστια" που έχει όλα τα χαρακτηριστικά Κοσοβοποίησης ή Κυπροποίησης της Ελληνικής Θράκης. Είναι η συνταγή που ακολουθεί πιστά η Άγκυρα για να εισάγει σειρά προβλημάτων στην Ελλάδα τα οποία σκοπεύει, φυσικά, να εκμεταλλευθεί στον απόλυτο βαθμό και εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων.
Θεωρούμε πως όλες οι προηγούμενες προτάσεις έχουν την δυναμική να αντιμετωπίσουν επαρκέστατα και να καταργήσουν το "τουρκικό αφήγημα" που θέλει να αμφισβητεί την Ελληνικότητα της Θράκης, η οποία -ελέω πολιτικών συμμαχιών και ποταπών εκλογικών ωφελημάτων- τελεί υπό το καθεστώς μίας άτυπης ελληνο-τουρκικής συγκυριαρχίας. Και αυτό το άτυπο καθεστώς απαιτείται να παυθεί άμεσα και δια παντός...
Όσον αφορά, λοιπόν, την μουσουλμανική μειονότητα, επαφίεται σε εμάς τους Χριστιανούς της Θράκης –κατά κύριο λόγο– να στηρίξουμε εμπράκτως τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας, σε αυτή την επαίσχυντη επιχείρηση χειραγωγήσεώς τους, βοηθώντας τους να κλείσουν τα αφτιά τους στις «σειρήνες» των προξενικών εγκάθετων και των συμμάχων τους και προειδοποιώντας τους πως αυτή η χώρα που τους προβάλλεται σήμερα ως η «Μητέρα Πατρίδα» θα είναι αυτή που πρώτη θα τους αποβάλλει, όταν πλέον θα έχει λήξει η χρησιμότητά τους.
Ειδική εθνική και οικονομική ζώνη
Η Ελληνική Θράκη ήταν και εξακολουθεί να είναι μία από τις πιό φτωχές περιοχές της Ελλάδας. Εάν λάβουμε υπόψη και την γεωγραφική και γεωστρατηγική της θέση, τότε απαιτείται η άμεση ενίσχυσή της από την Ελληνική Πολιτεία, εάν φυσικά οι αποφασίζοντες εξ Αθηνών επιθυμούν να θωρακίσουν μία περιοχή η οποία έχει πολυεπίπεδο ειδικό ενδιαφέρον (ΑΟΖ με πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα, οδική σύνδεση Ασίας - Ευρώπης, ορυκτό πλούτο σπάνιων μεταλλευμάτων, χώρος διέλευσης αγωγών ενέργειας κ.α.).
Με δεδομένη την σημερινή δεινή οικονομική πραγματικότητα της Θράκης, αλλά και την σπουδαιότητά της, τόσο την οικονομική την γεωστρατηγική και την εθνική, απαιτείται η Ελληνική Πολιτεία να μετατρέψει την συγκεκριμένη περιοχή σε ειδική οικονομική ζώνη πρώτης πολιτικής προτεραιότητας, στην οποία θα υφίσταται ειδικό φορολογικό καθεστώς τόσο για τους κατοίκους της όσο και για τις επιχειρήσεις που θα προχωρήσουν σε επενδύσεις.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να ισχύσουν όλα τα προηγούμενα μέτρα, να απομακρυνθούν οι ό,ποιοι κίνδυνοι που απειλούν την συνοχή και την ασφάλειά της, ώστε να καταστεί η περιοχή αρκούντος ασφαλής για να λειτουργήσει τελικά ως πόλος έλξης σε μεγάλες βιομηχανίες που θα εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους, αφού -επιπλέον- θα έχουν πρόσβαση σε φθηνή ενέργεια λόγω των διερχόμενων αγωγών ενέργειας από την περιοχή.
Επίσης, η ανάπτυξη - εκσυγχρονισμός των λιμένων (Αλεξανδρούπολης και Καβάλας), με την ταυτόχρονη αναβάθμιση των λιμεναρχείων, θα προσδώσει επιπλέον χαρακτηριστικά ασφάλειας, αλλά θα σηματοδοτήσει -κυρίως- την δημιουργία και λειτουργία ενός εμπορικού θαλάσσιου διαδρόμου, που μέσω Εγνατίας ή του σιδηροδρομικού δικτύου, θα μπορεί να εξυπηρετήσει εμπορικές κινήσεις ισχυρών οικονομικών χωρών (όπως η Κίνα) προς την Ευρώπη, αλλά και να εξυπηρετήσει τις ανάγκες ενός εμπορικού θαλάσσιου διαδρόμου από τα Βαλκάνια και την Ρωσία προς τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, της νότιας Ευρώπης, την Αφρική και όχι μόνο...
Μία μοναδική σε φυσικό κάλλος περιοχή, όπως η Θράκης (και η ευρύτερη περιοχή της περιφέρειας Αν. Μακεδονίας και Θράκης), παραμένει -για άγνωστους λόγους- σχεδόν ανεκμετάλλευτη. Βουνό και θάλασσα βρίσκονται πολύ κοντά. Τόσο οι παραλίες όσο και οι ορεινές περιοχές της Αν. Μακεδονίας και Θράκης είναι από τις πλέον ομορφότερες -αλλά και άγνωστες- της χώρας. Η λίμνη Βιστωνίδα με τους πληθυσμούς σπάνιων πτηνών, τα δέλτα του Νέστου και του Έβρου, με μοναδική βιοποικιλότητα, τα πανέμορφα νησιά της Σαμοθράκης και της Θάσου...
Όλα αυτά μένουν δυστυχώς ανεκμετάλλευτα, μακριά από τον τουρισμό και, αυτή η "απόσταση" συντελεί για περαιτέρω μείωση της οικονομικής δραστηριότητας της περιοχής! Ακόμη και οι είσοδοι που συνδέουν την Ελλάδα με την Βουλγαρία, δεν πληρούν τα διεθνή πρότυπα, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις (δίοδος Αγ. Κωνσταντίνου, Θέρμες Ν. Ξάνθης) απαιτούνται διαπλατύνσεις του ήδη υπάρχοντος οδικού δικτύου, για να καταστεί δυνατή η τουριστική εκμετάλλευσή τους. Ακόμη, όμως και εάν το οικονομικό πρόβλημα της χώρας λειτουργεί απαγορευτικά για την υλοποίηση διαπλάτυνσης ήδη υπαρχόντων οδικών δικτύων, θα μπορούσε να υπάρξει χρονική μονοδρόμηση των συγκεκριμένων οδών (π.χ. ανά μία ώρα να αλλάζει η κατεύθυνση – φορά ροής των διερχομένων οχημάτων) για να μπορέσει να υπάρξει και η σχετική ροή – είσοδος χρημάτων προς την χώρα. Γι αυτόν τον λόγο, απαιτείται, λοιπόν, η άμεση κινητοποίηση τόσο των τοπικών αυτοδιοικητικών φορέων, όσο και των υπουργείων Τουρισμού, Ανάπτυξης και άλλων συναρμοδίων, προκειμένου να λυθούν υπάρχοντα προβλήματα, αλλά κυρίως, για να διαφημιστεί και να προωθηθεί επαρκώς η τουριστική κίνηση και η περαιτέρω ανάπτυξη της περιοχής. Έτσι, όχι μόνο θα μειωθεί η ανεργία, αλλά θα ανέβει και το οικονομικό επίπεδο των κατοίκων της Θράκης (έχει υποστεί την μεγαλύτερη πτώση από το 2010 και μετά) ενώ ταυτόχρονα θα αναδυθούν νέες μορφές τουρισμού που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τρόπος να λειτουργήσουν (π.χ. περιπατητικά μονοπάτια, οικολογικός τουρισμός κ.α.).
Το νομικό πλαίσιο με το οποίο θα μπορέσει η Θράκη να προσελκύσει επενδύσεις, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικό. Κι αυτό, επειδή πρέπει να αποφευχθεί με κάθε τρόπο η προσέλευση ευρωπαϊκών ή άλλων εταιρειών οι οποίες έχουν τούρκους μετόχους ή δημιουργήθηκαν με κεφάλαια τα οποία συνδέονται με τουρκικές τράπεζες. Εάν κατορθώσουν τουρκικές εταιρείες να παρεισφρύσουν στην οικονομία της περιοχής, είναι δεδομένο πως -με τις υπάρχουσες συνθήκες- σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα την ελέγχουν πλήρως, και θα επηρεάζουν με μεγαλύτερη ένταση - αποτελεσματικότητα τον οικονομικό και κοινωνικό ιστό της περιοχής, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την ίδια την Θράκη.
Η περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης έχει πλήρως καταγεγραμμένα όλα εκείνα τα σύνθετα χαρακτηριστικά που απαιτούν την ειδική μεταχείριση των Αθηνών. Ο χρόνος που μέχρι σήμερα έχει "κυλήσει" χωρίς να υπάρξουν ουσιαστικές παρεμβάσεις, δρα ήδη αρνητικά και επιβάλλει επιτακτικά την έναρξη "εργασιών" και ειδικών μέτρων στήριξης της ευρύτερης περιοχής, φυσικά μέσα στο πνεύμα της νομιμότητας, της ισότητας, της ισονομίας και ισοπολιτείας του συνόλου των κατοίκων της Ελληνικής Θράκης.
Επίσης θα πρέπει να απομακρυνθεί οριστικά οποιαδήποτε σκέψη μετατροπής μέρους ή του συνόλου της Θράκης σε ειδική οικονομική ζώνη (ΕΟΖ) η οποία θα παραδώσει για απόλυτη εκμετάλλευση στα χέρια ιδιωτών (προφανώς πολυεθνικών εταιρειών) όλα τα ειδικά χαρακτηριστικά της Θράκης, αλλοιώνοντας σημαντικά τα εθνικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης μείζοντας σπουδαιότητας ακριτική γεωγραφική περιοχή της χώρας. Η λειτουργία ΕΟΖ (ειδικών οικονομικών ζωνών) συνιστά εθνικό έγκλημα και πρέπει να αποφευχθεί με οποιονδήποτε τρόπο.
Εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο για την περιφέρεια ΑΜΘ
Μιλώντας συνολικά, αυτή τη στιγμή είναι ανάγκη να εκπονηθεί και να τεθεί σε εφαρμογή ένα εθνικό στρατηγικό σχέδιο για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, το οποίο θα βασίζεται σε ένα νέο υπόδειγμα περιφερειακής ανάπτυξης. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να ληφθούν με μερικά άμεσα μέτρα όπως:
α) Μείωση ΦΠΑ και φόρων σε παραμεθόριες περιοχές και ειδικά στον Βόρειο και Κεντρικό Έβρο. Ένα τέτοιο μέτρο δεν θα τόνωνε μόνο αυτές τις ευαίσθητες περιοχές, αλλά και θα αύξανε τα κρατικά έσοδα, αφού σήμερα οι πολίτες αυτών των περιοχών προτιμούν να ψωνίζουν φθηνότερα στις γειτονικές χώρες (π.χ. Αδριανούπολη), με αποτέλεσμα τα δημόσια ταμεία να ζημιώνονται από έσοδα που δεν εισπράττουν.
β) Μείωση φορολογικών συντελεστών εταιρικών κερδών στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης. Το μέτρο αυτό προτείνεται στην ίδια λογική με το παραπάνω, και είναι αναγκαίο για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας ως επενδυτικού προορισμού έναντι των γειτονικών κρατών (Σκόπια, Βουλγαρία). Είναι προφανές ότι και αυτό το μέτρο θα ωφελούσε τα δημόσια ταμεία, αφού συνδυαζόμενο με μια σειρά ευνοϊκών ρυθμίσεων θα μπορούσε να οδηγήσει στον επαναπατρισμό πολλών ελληνικών επιχειρήσεων, γεγονός το οποίο θα επανέφερε φορολογικά έσοδα που σήμερα είναι ολότελα χαμένα. Παράλληλα, θα προέκυπταν μια σειρά από δευτερογενείς ωφέλειες, όπως: τόνωση της τοπικής απασχόλησης και αγοράς, έσοδα από φόρους μισθωτών υπηρεσιών, ασφαλιστικές εισφορές, κ.λπ.
Σε έναν πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα θα πρέπει να υπάρξει ένας συνολικός αναπτυξιακός σχεδιασμός –πέρα από την αποσπασματική φιλοσοφία των ΕΣΠΑ– στον οποίο η ιδιωτική πρωτοβουλία θα είναι ο βασικός αναπτυξιακός μοχλός, αλλά και το κράτος θα ασκεί έναν κρίσιμο επιτελικό και συντονιστικό ρόλο. Επιγραμματικά αυτή η αναπτυξιακή προσπάθεια πρέπει να βασισθεί στους εξής άξονες:
- Ανάπτυξη μίας νέου τύπου γεωργοκτηνοτροφικής επιχειρηματικότητας, βασισμένης στα επώνυμα προϊόντα. Συνδυασμός γεωργικής παραγωγής και ιδιωτικών επενδύσεων για τη δημιουργία μεταποιητικής βιομηχανίας τροφίμων.
- Εκμετάλλευση του σημαντικού ορυκτού πλούτου της Θράκης (χρυσός, ζεόλιθος), στον οποίο υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να περιλαμβάνονται και σπάνιες γαίες.
- Ανάπτυξη τουρισμού προσαρμοσμένου στις ιδιαιτερότητες της ΑΜΘ (ανάδειξη των πολυάριθμων βυζαντινών αρχαιοτήτων και της πολυ-πολιτισμικότητας της Θράκης, αξιοποίηση της παράλιας ζώνης για δημιουργία παραθεριστικής κατοικίας, αγροτουρισμός, ανάπτυξη τουρισμού τρίτης ηλικίας κ.α.).
- Αξιοποίηση της στρατηγικής θέσης της Αλεξανδρούπολης ως αφετηρίας μίας παρακαμπτήριας διαδρομής των στενών του Βοσπόρου. Μετατροπή του λιμανιού της σε διεθνές διαμετακομιστικό κέντρο.
(Μια πιο αναλυτική πρόταση για την ανάπτυξη της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, διατυπώνεται στο βιβλίο του Αναστάσιου Λαυρέντζου «Η Θράκη στο μεταίχμιο»)
Ειδική διπλωματική ομάδα κρούσης κατά της τουρκικής προπαγάνδας
Η Ελλάδα οφείλει να δημιουργήσει (υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό) μία ειδική διπλωματική ομάδα κρούσης κατά της τουρκικής δραστηριότητας, ό,που (στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό) και εάν εκδηλώνεται αυτή. Θα πρέπει να δομηθεί και να υποστηριχθεί σε ανώτατο επίπεδο, μία ομάδα που θα συγκρούεται, θα δίνει απαντήσεις και θα διαλύει κάθε προσπάθεια κατασυκοφάντησης της Ελλάδας (η Τουρκία έχει δημιουργήσει μία σειρά τέτοιων "συλλόγων", με "αιχμή του δόρατος" την "Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης" (ABTTF) (πρόσφατα παρέδωσε αναφορά για «επιθέσεις μίσους κατά της τουρκικής μειονότητας Δ. Θράκης» στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) και στο γραφείο του για τα ανθρώπινα δικαιώματα (ODIHR)...), αλλά και της ό,ποιας προσπάθειας δημιουργίας συμμαχιών που επιχειρεί να υλοποιήσει η Τουρκία μέσα στα πλαίσια δημιουργίας ενός ευρέως μετώπου κατά της Ελλάδας.
Η διπλωματική αυτή ομάδα θα πρέπει να αποτελείται από τους καλύτερους πρώην διπλωμάτες προκειμένου να γίνεται πλήρης εκμετάλλευση της εμπειρίας τους αλλά και των γνωριμιών που έχουν αποκτήσει κατά τη διάρκεια της διπλωματικής τους καριέρας. Θα πρέπει να στηρίζεται με συνεχή ροή ειδικών πληροφοριών και να έχει αρκετή ευελιξία απέναντι στην ό,ποια γραφειοκρατική δυσλειτουργία.
Για να επιτευχθεί η ανεξαρτησία της συγκεκριμένης ομάδας, θα πρέπει να δημιουργηθεί και ένα ινστιτούτο γεωπολιτικών ερευνών και μελετών, το οποίο θα έλκει ειδικούς επιστήμονες οι οποίοι θα εργάζονται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση με κύριο σκοπό τόσο στην ανάδειξη της ελληνικότητας της ευρύτερης περιοχής της Θράκης, όσο και στην έρευνα των σημερινών ή και αυριανών στοιχείων (ως γνωστόν οι εμβόλιμοι παράγοντες είναι συνεχώς μεταβαλλόμενοι) που θα μπορούν να προσθέσουν και να εξασφαλίσουν την σταθερότητα στην γεωπολιτική, γεωστρατηγική και γεωοικονομική αξία της περιοχής, μέσα από συνεχώς εξελισσόμενα σενάρια που θα δύνανται να προβλέψουν τις ό,ποιες μεταβολές και να ενεργοποιούν μηχανισμούς και δράσεις εξουδετέρωσης ή αντιστροφής τους, ενώ παράλληλα θα εργάζονται και προς την κατεύθυνση δημιουργίας συνθηκών εκμετάλλευσης επιπρόσθετων εθνικών και οικονομικών οφελημάτων...
Ταυτόχρονα, τέλος, αυτοί οι εκλεκτοί διπλωμάτες θα μετατραπούν στην "φωνή της Θράκης", αποτελώντας το άτυπο "βαρύ πυροβολικό" της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στην κατεύθυνση της προάσπισης των Ελληνικών συμφερόντων που σήμερα έχουν γίνει βορά στις ορέξεις της Άγκυρας και του νεοθωμανικού πνεύματος που διακατέχει την τουρκική εξωτερική πολιτική.
Αντί επιλόγου
Εξαιρετικά σημαντικός - καίριος παράγων για την εφαρμογή των παραπάνω προτάσεων είναι η πλήρης κατανόηση εκ μέρους της Ελληνικής Πολιτείας, τόσο της τεράστιας ιστορικής και γεωστρατηγικής σημασίας της περιοχής για την Πατρίδα μας, όσο και τον σπουδαιότατο ρόλο που θα επιτελέσει στο αναδιαμορφωμένο διεθνὲς γεωπολιτικὸ περιβάλλον, το οποίο δεν θα καθορίσει μόνο τις νέες γεωπολιτικές που θα ισχύσουν για τα επόμενα 100 χρόνια, αλλά, επιπλέον, θα επηρεάσει και τις πιθανές δημιουργίες αλλά και τις αναδιατάξεις -ενδεχομένως και τα γεωγραφικά όρια- κρατών. Και, η Ελλάδα με την Θράκη των "ειδικών προσόντων" (που κάποιοι επίσημα εποφθαλμιούν), βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των γενικευμένων διεθνών αλλαγών...
Τα όσα θα συμβούν στην Θράκη τα επόμενα 5 χρόνια, θα καθορίσουν ενδεχομένως όχι μόνο την σημερινή μορφή της Θράκης, αλλά και την μορφή και την θέση της Ελλάδας στον γεωπολιτικό χάρτη σε χρονικό βάθος πάρα πολλών δεκαετιών...
Ακολουθούν οι σύντομες απόψεις, εξεχόντων προσωπικοτήτων που γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελληνική Θράκη
Δημιουργία και λειτουργία δημόσιων δημοτικών σχολείων, γυμνασίων και λυκείων
Απαιτείται ριζική αλλαγή και εξευρωπαϊσμός του μοντέλου εκπαίδευσης
Απαιτείται ριζική αλλαγή και εξευρωπαϊσμός του μοντέλου εκπαίδευσης
Η εκπαίδευση, αποτελεί τον "μίτο" των πάγιων απαιτήσεων των τουρκοφρόνων μουσουλμάνων της Θράκης. Όμως, οι απαιτήσεις αυτές δεν προσανατολίζονται προς την κατεύθυνση μίας προς το καλύτερο σειράς αλλαγών του ήδη υφιστάμενου (και ιδιαίτερα προβληματικού) μοντέλου, αλλά προς την κατεύθυνση του απόλυτου ελέγχου, όλων των επιπέδων (με έμφαση στα νηπιαγωγεία) και στην τελική "ανάδειξη" μίας "ανεξάρτητης τουρκικής εκπαίδευσης" των ελλήνων μουσουλμάνων, εντός της Ελληνικής Επικράτειας!
Κατ' αρχήν, θα πρέπει να τονιστεί πως το υπάρχον εκπαιδευτικό μοντέλο δημιουργεί πολλά προβλήματα στους εκπαιδευόμενους νέους μουσουλμάνους. Τόσο στην πρωτοβάθμια, όσο και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η ακολουθούμενη τακτική δημιουργεί σύγχυση και -περαιτέρω- ανικανότητα κατανόησης και επαρκούς παρακολούθησης των νεαρών μαθητών. Ικανοποιεί μεν τις απαιτήσεις των τουρκικών στοχεύσεων (απομάκρυνση από την μητρική -πομακική ή ρομά- γλώσσα και δημιουργία ισχυρών κωλυμάτων στην εκμάθηση της ελληνικής), όμως δημιουργεί πλείστα όσα προβλήματα στην ικανότητα συμμετοχής και πραγματικής παρακολούθησης της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ακόμη και το πρόγραμμα εισόδου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με ένα σύστημα ποσόστωσης, δεν μπόρεσε να λύσει κανένα απολύτως πρόβλημα, αφού πάρα πολλά μουσουλμανόπαιδα εγκαταλείπουν τα πανεπιστήμια επειδή δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα, εξαιτίας της μη καλής γνώσης και χρήσης της ελληνικής γλώσσας. Έτσι, για λόγους που εξυπηρετούν μόνο την Τουρκία, οδηγούνται για σπουδές στην Τουρκία, όπου (χωρίς κανείς να μπορεί να το εξηγήσει) τελειώνουν τις σπουδές τους χωρίς καμία απολύτως καθυστέρηση, ενώ ταυτόχρονα γίνονται δέκτες ισχυρής τουρκικής προπαγάνδας (και σε κάποιες περιπτώσεις προσεγγίζονται και χειραγωγούνται από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες...), επιστρέφοντας τελικά στην Ελλάδα με ένα πτυχίο που δεν αναγνωρίζεται, αλλά και που δεν προχωράνε καν στην διαδικασία να δώσουν εξετάσεις για την αναγνώρισή του από την ελληνική πλευρά!
Η μειονοτική εκπαίδευση λειτουργεί με βάση τη Συνθήκη της Λοζάνης, αλλά ταυτόχρονα παραβιάζει το δικαίωμα των Πομάκων και των Ρομά να εκπαιδεύονται στην δική τους γλώσσα και επί της ουσίας τους επιβάλλεται η εκμάθηση και χρήση της τουρκικής, δημιουργώντας τους πλείστα όσα προβλήματα στην μετέπειτα ενήλικη κοινωνική ζωή τους.
Για λόγους οικονομίας (θέλουμε να πιστεύουμε) έχει καταγραφεί μία σημαντική μείωση των ελληνικών δημόσιων δημοτικών σχολείων σε περιοχές της Θράκης που κατοικούν κυρίως μουσουλμάνοι. Η Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει πάραυτα να προχωρήσει στην άμεση επαναλειτουργία αυτών των (δημόσιων ελληνικών) σχολείων, αλλά και στην δημιουργία νέων σχολείων, τόσο δημοτικών, όσο και γυμνασίων και λυκείων.
Στόχος, η διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας (έχουμε καταγράψει πάρα πολλές οικογένειες μουσουλμάνων, μεταξύ των οποίων και τουρκογενών, που ζητάνε την λειτουργία ελληνικών δημόσιων σχολείων), με το καλύτερο δυνατό εκπαιδευτικό προσωπικό, που θα κληθεί από ολόκληρη την Ελλάδα, για να καλυφθούν οι δημοκρατικές ανάγκες της ισονομίας και ισοπολιτείας, που αυτή τη στιγμή παραβιάζει η Ελλάδα, ενώ την ίδια στιγμή η Τουρκία σιωπά επειδή εξυπηρετείται από την Ελληνική "αστοχία".
Σκοπός, η "παραγωγή" πολιτών, που θα μπορούν να δραστηριοποιηθούν κοινωνικά και επαγγελματικά πέρα από τα στενά όρια της άτυπης "γκετοποίησής" τους που τους οδηγεί η σύγχυση της πολυγλωσσίας και η δημιουργούμενη εκ των πραγμάτων μειωμένη κοινωνική συναναστροφή.
Πέρα από την επαναλειτουργία και αύξηση του αριθμού των δημοσίων σχολείων σε περιοχές που κατοικούν μουσουλμάνοι, ίσως θα πρέπει να υπάρξει και μία αποδοχή του ευρωπαϊκού συστήματος εκπαίδευσης. Για παράδειγμα στην Γερμανία, οι μαθητές που έχουν μη γερμανική εθνική καταγωγή, υποχρεώνονται στην παρακολούθηση του γερμανικού εκπαιδευτικού συστήματος (με σκοπό την γλωσσική και κοινωνική ενσωμάτωσή τους) και, ταυτόχρονα, τους δίνεται το δικαίωμα κατά τις απογευματινές ώρες να παρακολουθούν σχολεία (που λειτουργούν με την άδεια και τις αυστηρές προϋποθέσεις λειτουργίας που ορίζει το Γερμανικό Δίκαιο) της επιλογής τους.
Το ίδιο ακριβώς μοντέλο θα πρέπει να ακολουθήσει και η Ελλάδα. Δηλαδή, να εφαρμόσει την αναγκαστική παρακολούθηση των Ελληνικών Δημόσιων Σχολείων και, εφαρμόζοντας τη Συνθήκη της Λοζάνης, να μπορεί οποιοσδήποτε επιθυμεί να παρακολουθεί εθελοντικά την μειονοτική εκπαίδευση από ανάλογα σχολεία (ήδη υπάρχουν και δεν απαιτούνται νέες εγκαταστάσεις).
Τα σχολεία δεν επιτρέπεται να γίνονται χώροι εφαρμογής προπαγάνδας (από οποιονδήποτε) και ούτε, φυσικά, χώροι πολιτικής εκμετάλλευσης και συναλλαγής. Αυτά που σήμερα συμβαίνουν στον χώρο της μειονοτικής εκπαίδευσης, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η εκπαίδευση στα μειονοτικά σχολεία, μειώνουν τους ίδιους τους μουσουλμάνους, αφού τους αφαιρούν δυνατότητες εξέλιξης στην προσωπική, την κοινωνική και την επαγγελματική τους ζωή, ενώ ταυτόχρονα τους μεταβάλλουν σε πολίτες δεύτερης (εκπαιδευτικής) κατηγορίας, αφού τους αφαιρούν το δικαίωμα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (οι αποδόσεις των μουσουλμάνων μαθητών στις πανελλαδικές εξετάσεις είναι χαρακτηριστικές της αποτυχίας του υπάρχοντος ακολουθούμενου εκπαιδευτικού συστήματος.
Αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος
Ένα άλλο θέμα, το οποίο πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα στη Θράκη και το οποίο μακροπρόθεσμα θα αποτελέσει την κρισιμότερη παράμετρο για τα ζητήματα της περιοχής είναι οι δημογραφικές εξελίξεις. Το δημογραφικό ζήτημα στη Θράκη έχει δύο διαστάσεις. Η μια αφορά τη βαθμιαία μεταβολή της αναλογίας του χριστιανικού και μουσουλμανικού πληθυσμού και η άλλη αφορά τη χωροταξική κατανομή των σύνοικων στοιχείων.
Όσον αφορά την αναλογία χριστιανών και μουσουλμάνων, αυτή μετατοπίζεται αργά υπέρ των δεύτερων και μάλιστα με όλους τους δυνατούς τρόπους:
(α) Ο πρώτος τρόπος είναι μέσω της διαφοράς των δημογραφικών ρυθμών που παρουσιάζουν οι σύνοικοι πληθυσμοί. Συγκεκριμένα οι χριστιανοί μειώνονται σταδιακά, ενώ οι μουσουλμάνοι αυξάνονται με αργό ρυθμό. Η τάση αυτή φαίνεται έμμεσα από τις διαφορές που παρουσιάζουν στη δημογραφική τους εξέλιξη οι νομοί με ισχυρό μουσουλμανικό στοιχείο (κυρίως στην Ξάνθη) έναντι του σχεδόν αμιγώς χριστιανικού Έβρου.
(β) Ο δεύτερος παράγοντας που μεταβάλλει την αναλογία μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων είναι η διαφορά στα μεταναστευτικά ισοζύγια των δύο πληθυσμών, καθώς διαχρονικά οι χριστιανοί εγκαταλείπουν τη Θράκη με υψηλότερους ρυθμούς από τους μουσουλμάνους. Η τάση αυτή οφείλεται κυρίως στο ότι οι χριστιανοί έχουν κατά κανόνα υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο και συγκεντρώνονται κυρίως στις αστικές περιοχές, ενώ οι μουσουλμάνοι ασχολούνται κυρίως με αγροτικές εργασίες διατηρώντας έτσι μια πιο μόνιμη σχέση με τον τόπο τους. Στα τελευταία χρόνια σημαντικό ρόλο παίζει βεβαίως και η οικονομική κρίση η οποία και πάλι πιέζει κυρίως τους χριστιανούς, αφού οι μουσουλμάνοι υποστηρίζονται οικονομικά με διάφορους τρόπους και επί πλέον έχουν τις χρηματοδοτικές ευχέρειες που τους προσφέρει η παρουσία της Ziraat Bank.
(γ) Τέλος η αναλογία μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στη Θράκη μπορεί να διαταραχθεί από την είσοδο μουσουλμάνων στην περιοχή, η οποία μπορεί να γίνει από δύο πλευρές: από τη Βουλγαρία, μετά την πλήρη ένταξή της στην ΕΕ και την ελευθερία διασυνοριακών κινήσεων που αυτή συνεπάγεται, και από τα ελληνοτουρκικά σύνορα με την εισροή παράνομων μεταναστών. Να σημειώσουμε ότι η εισροή παράνομων μεταναστών από τα χερσαία σύνορα γνώρισε σημαντική έξαρση στην περίοδο 2010-2012, αλλά μετά τη δημιουργία του φράχτη στην περιοχή Κάραγατς έχει μειωθεί αισθητά. Δυστυχώς, όπως αναμενόταν, έχουν πληθύνει δραματικά οι αφίξεις μεταναστών στη Σαμοθράκη, καθώς η μεταναστευτική πίεση έχει πλέον μετατοπισθεί από τα χερσαία στα θαλάσσια σύνορα.
Η δεύτερη διάσταση του δημογραφικού ζητήματος στη Θράκη, αφορά τον διαφορετικό βαθμό με τον οποίο επιδρά το φαινόμενο της αστυφιλίας στους χριστιανούς και στους μουσουλμάνους της περιοχής. Συγκεκριμένα, όπως φαίνεται και από τα στοιχεία των εθνικών απογραφών, τα τελευταία 30 χρόνια οι χριστιανικοί πληθυσμοί εγκαταλείπουν μαζικά την ύπαιθρο, εγκαθιστάμενοι σε πρώτη φάση στις πρωτεύουσες των θρακικών νομών. Το φαινόμενο αυτό αποτελεί βεβαίως κοινό τόπο για την ελληνική επαρχία, αλλά στην περίπτωση της Θράκης θα πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαιτέρως. Καθώς το ίδιο φαινόμενο δεν παρατηρείται (τουλάχιστον στην ίδια ένταση) στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, η τάση αυτή περικλείει δύο σοβαρούς κινδύνους: ο πρώτος είναι η ερήμωση κρίσιμων περιοχών όπως ο Βόρειος και ο Κεντρικός Έβρος και η de facto μουσουλμανοποίηση της υπαίθρου στους νομούς με μουσουλμανικό πληθυσμό (κυρίως στη Ροδόπη). (βλ. σχετικά στοιχεία στο βιβλίο «Η Θράκη στο μεταίχμιο»). Ο δεύτερος κίνδυνος είναι ότι η συγκέντρωση των αγροτικών χριστιανικών πληθυσμών στα κοντινά αστικά κέντρα, ίσως να αποτελέσει τον προθάλαμο για την οριστική τους αποχώρηση από τη Θράκη, γεγονός στο οποίο συντείνει και η οικονομική κρίση.
Οι παραπάνω παρατηρήσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές, γιατί μας δείχνουν ότι αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για τη συγκράτηση ή την επιστροφή των χριστιανικών πληθυσμών της υπαίθρου στις περιοχές τους, σε ορίζοντα μιας δεκαετίας περίπου θα μιλάμε για μια άλλη Θράκη, η οποία πιθανώς θα εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους. Για τον σκοπό αυτό πρέπει να εκπονηθεί και να εφαρμοστεί ένα εθνικό σχέδιο για τη Θράκη, το οποίο ως κύριο συστατικό του θα έχει την οικονομική της ανάπτυξη και μέσα από μία σειρά κινήτρων να δημιουργηθούν συνθήκες μετακίνησης και εγκατάστασης πληθυσμού στην Θράκη. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει επίσης να υπάρξει ένας πολυεπίπεδος σχεδιασμός, ο οποίος θα είναι και χωροταξικά εντοπισμένος, ώστε μέσα από ένα πλέγμα παρεμβάσεων και κινήτρων να αναβαθμιστούν τοπικές κωμοπόλεις σε κέντρα οικιστικής και οικονομικής ανάπτυξης (όπως π.χ. η Σταυρούπολη, τα Άβδηρα, η Ξυλαγανή, το Σουφλί και το Διδυμότειχο). Αυτός ίσως είναι και ο μόνος τρόπος για να αντισταθμιστεί αποτελεσματικά και μέσα από οικονομίες κλίμακας η ερήμωση της θρακικής υπαίθρου.
Γενοκτονία των Πομάκων και των Ρομά, στο όνομα του Παντουρκισμού
Η γενοκτονία, σαν λέξη, είναι συνδεδεμένη με την φυσική εξόντωση πληθυσμών. Η γενοκτονία ακολουθεί 8 συγκεκριμένα στάδια, σύμφωνα με τις μελέτες του Καθηγητή και Προέδρου του Παρατηρητηρίου Γενοκτονιών (Genocide Watch), Gregory Stanton:
- Ομαδοποίηση
- Στιγματισμὸς
- Απανθρωποποίηση/Θηριοποίηση
- Οργάνωση
- Πόλωση
- Προετοιμασία
- Εξολόθρευση
- Απόσειση ευθυνών/Άρνηση ενοχής
Στην Ελληνική Θράκη, όμως, λαμβάνει χώρα μία διαφορετική γενοκτονία, η οποία όμως έχει όλα τα χαρακτηριστικά μίας κανονικής (ανθρωποκτόνου) γενοκτονίας, αν και δεν διεξάγεται στην γεωγραφική επικράτεια του θύτη, αλλά του... θύματος! Υλοποιείται, δηλαδή (και μάλιστα απροκάλυπτα!), εντός ενός κυρίαρχου» κράτους – μέλους της Ε.Ε. και των κυριοτέρων δυτικών συμμαχιών.
Και αυτή η γενοκτονία γίνεται στο όνομα της "υποταυτότητας" (όπως δήλωσε ο ψευτομουφτής Ξάνθης Αμέτ Μέτε στο συνέδριο της FUEN 13-17 Μαΐου 2015 που έγινε στην Κομοτηνή) των Ρομά και των Πομάκων, έναντι της ισχυρής τουρκικής ταυτότητας των μουσουλμάνων που επιχειρείται να επιβληθεί στην Ελληνική Θράκη.
Έτσι, τα τελευταία χρόνια υλοποιείται από την τουρκική πλευρά ένα σχέδιο πολιτιστικού και πολιτισμικού αφανισμού τόσο των Πομάκων όσο και των Ρομά, μέσω πολιτιστικών συλλόγων (που ιδρύονται και λειτουργούν με την "ευγενική χορηγία" του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής) που εισάγουν τουρκικά ήθη και έθιμα, ενώ αλλάζουν (κυριολεκτικά) ακόμη και τις παραδοσιακές ενδυμασίες των Πομάκων.
Φυσικά, κυρίαρχο ρόλο στην συγκεκριμένη αυτή άτυπη "γενοκτονία", παίζει ο πακτωλός χρημάτων που διαθέτει και που διανέμει η Άγκυρα στην περιοχή, ενώ ο ρόλος των ελεγχόμενων (από τους ψευτομουφτήδες) ιμάμηδων θεωρείται καταλυτικός, αφού στα περισσότερα τζαμιά έχει γίνει πλέον κανόνας η τουρκική προπαγάνδα και το ρητό, "καλός μουσουλμάνος είναι ο τούρκος μουσουλμάνος". Ταυτόχρονα, όμως, η Τουρκία εκμεταλλεύεται έως και συνεργεία εργασίας σε άλλες χώρες (π.χ. Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο) που ανήκουν σε στελέχη των Γκρίζων Λύκων, κατορθώνοντας έτσι να ελέγχει σε σημαντικό βαθμό ακόμη και την εργασία (των Πομάκων) στις χώρες αυτές. Δηλαδή, επί της ουσίας ελέγχει την ροή χρήματος σε οικογένειες που αποδέχονται την Τουρκία ως "μητέρα πατρίδα"..., με όλα τα συνεπακόλουθα αυτής της αποδοχής.
Συνοψίζοντας, εξάγεται η παρακάτω ταύτιση μεταξὺ των προπαρασκευαστικών σταδίων της γενοκτονίας και των τεκταινομένων στην περιοχὴ της Θράκης:
ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΗ: Εκ των ων ουκ άνευ στην Θράκη, δεδομένου πως στην περιοχή διαβιούν δύο διαφορετικές θρησκευτικές ομάδες – Χριστιανοί και μουσουλμάνοι – ως Έλληνες πολίτες, σύμφωνα με την Συνθήκη της Λοζάνης.
ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΣ: Αρκεί απλώς η ύπαρξη μίας κοινής παραδοχής: «Εμείς» οι μουσουλμάνοι Τούρκοι και «Αυτοί» οι Χριστιανοί Έλληνες.
ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΠΟΙΗΣΗ / ΘΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗ: Οι άπιστοι «γκιαούρηδες», το ανελεύθερο κράτος που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα της «τουρκικής» μειονότητας κ.α.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ: Εδραίωση οργανωτικών δομών, με άρρηκτες μεταξύ τους σχέσεις (Γενικό Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής, Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας (D.E.B.), Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας, Συμβουλευτική Επιτροπή «Τουρκικής» Μειονότητας Δυτικής Θράκης, «Τουρκική» Ένωση Ξάνθης, Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία «Τούρκων» Δυτικής Θράκης, Κέντρο Ερευνών Ισλαμικής Ιστορίας, Τέχνης και Πολιτισμού – IRCICΑ, ΤΙΚΑ κ.α.)
ΠΟΛΩΣΗ: Ο –εν δυνάμει– θύτης παρουσιάζει μεθοδευμένα την ύπαρξη δύο διαφορετικών πόλων, οι οποίοι ετοιμάζονται να έρθουν σε σύγκρουση. Έχει επιτευχθεί πλέον ο σαφής διαχωρισμός μεταξύ του καλού – αδικημένου και καταπιεσμένου μουσουλμάνου Τούρκου και του κακού – δυνάστη Χριστιανού Έλληνα.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ: Εξοπλισμός, στρατηγικές κινήσεις επεκτατικού χαρακτήρα που προλειαίνουν το έδαφος για την εδραίωση της – μετὰ την εξολόθρευση (7ο στάδιο) – διαδόχου καταστάσεως (ενδεικτικὸ παράδειγμα αποτελεί η τοποθέτηση του «Συντονιστικού Γραφείου της Περιφέρειας Θράκης της Διευθύνσεως Τούρκων του Εξωτερικού και Συγγενών Κοινοτήτων» (YTB) – υπηρεσία που υπάγεται απευθείας στο πρωθυπουργικὸ γραφείο, όπως η ΜΙΤ – στην Αδριανούπολη, συντονισμένες ενέργειες με χαρακτήρα προβοκάτσιας κ.α.
Αυτή η άτυπη και εν εξελίξει "γενοκτονία" πρέπει, επιτέλους, να σταματήσει. Αν μη τι άλλο, πέρα από το ότι αποτελεί όνειδος για την Ελληνική Πολιτεία η "γενοκτονία" Ελλήνων πολιτών επί ελληνικού εδάφους, θα πρέπει να υπάρξει η απαραίτητη επαναδραστηριοποίηση θεσμικών φορέων ώστε όχι μόνο να δοθεί ένα τέλος στα όσα συμβαίνουν μέσω μίας σειράς προστατευτικών μέτρων των Ελλήνων μουσουλμάνων πολιτών, αλλά να δημιουργηθούν επιπλέον και οι συνθήκες για μία στρατηγικά σχεδιασμένη και βραχυπρόθεσμα αποδοτική αντιστροφή τους.
Ναζισμός - Παντουρκισμός: Το ίδιο περιεχόμενο σε διαφορετική συσκευασία, που απειλεί την Ελληνική Θράκη και "βάζει θεμέλια" και για άλλες ευαίσθητες εθνικά περιοχές της Ελλάδας
O παντουρκισμός, βαδίζει στα βήματα του Χιτλερικού Ναζισμού της Γερμανίας του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι «εθνοτικές ομάδες» και «μειονότητες» είχαν αναχθεί από τους ναζιστές ιθύνοντες σε ακρογωνιαίο λίθο του «νεο-ταξικού» ευρωπαϊκού οικοδομήματός τους.
Οι ευφυέστεροι και διορατικότεροι εκπρόσωποι των γερμανικών οικονομικών, πολιτικών και διπλωματικών ελίτ είχαν διαγνώσει ήδη από της επομένη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ότι οι στρατηγικοί στόχοι της Γερμανίας στην Ευρώπη, πρωτίστως δε στην Ανατολική και Νοτιοανατολικὴ Ευρώπη, έπρεπε να προσλάβουν μίαν τινὰ «ηθικὴ» νομιμοποίηση στα όμματα της διεθνούς κοινής γνώμης.
Οι πολιτειολόγοι, νομομαθείς και λοιποί διανοούμενοι του ναζισμού είχαν αναγάγει σε ύπατο αξίωμα την προ-νεωτερική, προ-πολιτική, προ-αστική και προ-δημοκρατική αρχὴ της συλλογικής ευθύνης – αναγνώριση συλλογικών και όχι ατομικών δικαιωμάτων – η οποία δεν απαντούσε πλέον πουθενά στην Ευρώπη, παρά μόνον στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ή σε εκτὸς Ευρώπης αποικιοκρατούμενες κοινωνίες.
Υπενθυμίζουμε το τι συμβαίνει σήμερα στην Θράκη και της επιχειρούμενης τουρκικής λαθροχειρίας και ουσιαστικής καταπάτησης αλλά και απειλής του δημοκρατικού πολιτεύματος της Ελλάδας, μέσα από μία εικόνα, ενδεικτικὴ της πολώσεως, που συντελείται στα μουσουλμανικά χωριὰ της Θράκης.
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν:
«Η δημοκρατία είναι μόνο το τρένο στο οποίο επιβιβαζόμαστε μέχρι να φτάσουμε στον στόχο μας. Τα τζαμιά είναι τα στρατόπεδά μας, οι μιναρέδες οι ξιφολόγχες μας, οι τρούλοι τα κράνη μας και οἱ πιστοί είναι οι στρατιώτες μας».
Τανέρ Μουσταφάογλου:
"Δύο είναι τα σημαντικὰ θέματα που το τουρκικὸ έθνος αποδέχεται ως αγώνες. Ο εθνικὸς αγώνας Κύπρου και ο εθνικός αγώνας Δυτικής Θράκης".
Αυτό ακριβώς το φαινόμενο του παντουρκισμού (με τις βαθιές σχέσεις του με τον ναζισμό) θα πρέπει να πατάξει η Ελληνική Πολιτεία. Είναι η "αρρώστια" που έχει όλα τα χαρακτηριστικά Κοσοβοποίησης ή Κυπροποίησης της Ελληνικής Θράκης. Είναι η συνταγή που ακολουθεί πιστά η Άγκυρα για να εισάγει σειρά προβλημάτων στην Ελλάδα τα οποία σκοπεύει, φυσικά, να εκμεταλλευθεί στον απόλυτο βαθμό και εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων.
Όσον αφορά, λοιπόν, την μουσουλμανική μειονότητα, επαφίεται σε εμάς τους Χριστιανούς της Θράκης –κατά κύριο λόγο– να στηρίξουμε εμπράκτως τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας, σε αυτή την επαίσχυντη επιχείρηση χειραγωγήσεώς τους, βοηθώντας τους να κλείσουν τα αφτιά τους στις «σειρήνες» των προξενικών εγκάθετων και των συμμάχων τους και προειδοποιώντας τους πως αυτή η χώρα που τους προβάλλεται σήμερα ως η «Μητέρα Πατρίδα» θα είναι αυτή που πρώτη θα τους αποβάλλει, όταν πλέον θα έχει λήξει η χρησιμότητά τους.
Ειδική εθνική και οικονομική ζώνη
Η Ελληνική Θράκη ήταν και εξακολουθεί να είναι μία από τις πιό φτωχές περιοχές της Ελλάδας. Εάν λάβουμε υπόψη και την γεωγραφική και γεωστρατηγική της θέση, τότε απαιτείται η άμεση ενίσχυσή της από την Ελληνική Πολιτεία, εάν φυσικά οι αποφασίζοντες εξ Αθηνών επιθυμούν να θωρακίσουν μία περιοχή η οποία έχει πολυεπίπεδο ειδικό ενδιαφέρον (ΑΟΖ με πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα, οδική σύνδεση Ασίας - Ευρώπης, ορυκτό πλούτο σπάνιων μεταλλευμάτων, χώρος διέλευσης αγωγών ενέργειας κ.α.).
Με δεδομένη την σημερινή δεινή οικονομική πραγματικότητα της Θράκης, αλλά και την σπουδαιότητά της, τόσο την οικονομική την γεωστρατηγική και την εθνική, απαιτείται η Ελληνική Πολιτεία να μετατρέψει την συγκεκριμένη περιοχή σε ειδική οικονομική ζώνη πρώτης πολιτικής προτεραιότητας, στην οποία θα υφίσταται ειδικό φορολογικό καθεστώς τόσο για τους κατοίκους της όσο και για τις επιχειρήσεις που θα προχωρήσουν σε επενδύσεις.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να ισχύσουν όλα τα προηγούμενα μέτρα, να απομακρυνθούν οι ό,ποιοι κίνδυνοι που απειλούν την συνοχή και την ασφάλειά της, ώστε να καταστεί η περιοχή αρκούντος ασφαλής για να λειτουργήσει τελικά ως πόλος έλξης σε μεγάλες βιομηχανίες που θα εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους, αφού -επιπλέον- θα έχουν πρόσβαση σε φθηνή ενέργεια λόγω των διερχόμενων αγωγών ενέργειας από την περιοχή.
Επίσης, η ανάπτυξη - εκσυγχρονισμός των λιμένων (Αλεξανδρούπολης και Καβάλας), με την ταυτόχρονη αναβάθμιση των λιμεναρχείων, θα προσδώσει επιπλέον χαρακτηριστικά ασφάλειας, αλλά θα σηματοδοτήσει -κυρίως- την δημιουργία και λειτουργία ενός εμπορικού θαλάσσιου διαδρόμου, που μέσω Εγνατίας ή του σιδηροδρομικού δικτύου, θα μπορεί να εξυπηρετήσει εμπορικές κινήσεις ισχυρών οικονομικών χωρών (όπως η Κίνα) προς την Ευρώπη, αλλά και να εξυπηρετήσει τις ανάγκες ενός εμπορικού θαλάσσιου διαδρόμου από τα Βαλκάνια και την Ρωσία προς τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, της νότιας Ευρώπης, την Αφρική και όχι μόνο...
Μία μοναδική σε φυσικό κάλλος περιοχή, όπως η Θράκης (και η ευρύτερη περιοχή της περιφέρειας Αν. Μακεδονίας και Θράκης), παραμένει -για άγνωστους λόγους- σχεδόν ανεκμετάλλευτη. Βουνό και θάλασσα βρίσκονται πολύ κοντά. Τόσο οι παραλίες όσο και οι ορεινές περιοχές της Αν. Μακεδονίας και Θράκης είναι από τις πλέον ομορφότερες -αλλά και άγνωστες- της χώρας. Η λίμνη Βιστωνίδα με τους πληθυσμούς σπάνιων πτηνών, τα δέλτα του Νέστου και του Έβρου, με μοναδική βιοποικιλότητα, τα πανέμορφα νησιά της Σαμοθράκης και της Θάσου...
Όλα αυτά μένουν δυστυχώς ανεκμετάλλευτα, μακριά από τον τουρισμό και, αυτή η "απόσταση" συντελεί για περαιτέρω μείωση της οικονομικής δραστηριότητας της περιοχής! Ακόμη και οι είσοδοι που συνδέουν την Ελλάδα με την Βουλγαρία, δεν πληρούν τα διεθνή πρότυπα, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις (δίοδος Αγ. Κωνσταντίνου, Θέρμες Ν. Ξάνθης) απαιτούνται διαπλατύνσεις του ήδη υπάρχοντος οδικού δικτύου, για να καταστεί δυνατή η τουριστική εκμετάλλευσή τους. Ακόμη, όμως και εάν το οικονομικό πρόβλημα της χώρας λειτουργεί απαγορευτικά για την υλοποίηση διαπλάτυνσης ήδη υπαρχόντων οδικών δικτύων, θα μπορούσε να υπάρξει χρονική μονοδρόμηση των συγκεκριμένων οδών (π.χ. ανά μία ώρα να αλλάζει η κατεύθυνση – φορά ροής των διερχομένων οχημάτων) για να μπορέσει να υπάρξει και η σχετική ροή – είσοδος χρημάτων προς την χώρα. Γι αυτόν τον λόγο, απαιτείται, λοιπόν, η άμεση κινητοποίηση τόσο των τοπικών αυτοδιοικητικών φορέων, όσο και των υπουργείων Τουρισμού, Ανάπτυξης και άλλων συναρμοδίων, προκειμένου να λυθούν υπάρχοντα προβλήματα, αλλά κυρίως, για να διαφημιστεί και να προωθηθεί επαρκώς η τουριστική κίνηση και η περαιτέρω ανάπτυξη της περιοχής. Έτσι, όχι μόνο θα μειωθεί η ανεργία, αλλά θα ανέβει και το οικονομικό επίπεδο των κατοίκων της Θράκης (έχει υποστεί την μεγαλύτερη πτώση από το 2010 και μετά) ενώ ταυτόχρονα θα αναδυθούν νέες μορφές τουρισμού που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τρόπος να λειτουργήσουν (π.χ. περιπατητικά μονοπάτια, οικολογικός τουρισμός κ.α.).
Η περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης έχει πλήρως καταγεγραμμένα όλα εκείνα τα σύνθετα χαρακτηριστικά που απαιτούν την ειδική μεταχείριση των Αθηνών. Ο χρόνος που μέχρι σήμερα έχει "κυλήσει" χωρίς να υπάρξουν ουσιαστικές παρεμβάσεις, δρα ήδη αρνητικά και επιβάλλει επιτακτικά την έναρξη "εργασιών" και ειδικών μέτρων στήριξης της ευρύτερης περιοχής, φυσικά μέσα στο πνεύμα της νομιμότητας, της ισότητας, της ισονομίας και ισοπολιτείας του συνόλου των κατοίκων της Ελληνικής Θράκης.
Επίσης θα πρέπει να απομακρυνθεί οριστικά οποιαδήποτε σκέψη μετατροπής μέρους ή του συνόλου της Θράκης σε ειδική οικονομική ζώνη (ΕΟΖ) η οποία θα παραδώσει για απόλυτη εκμετάλλευση στα χέρια ιδιωτών (προφανώς πολυεθνικών εταιρειών) όλα τα ειδικά χαρακτηριστικά της Θράκης, αλλοιώνοντας σημαντικά τα εθνικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης μείζοντας σπουδαιότητας ακριτική γεωγραφική περιοχή της χώρας. Η λειτουργία ΕΟΖ (ειδικών οικονομικών ζωνών) συνιστά εθνικό έγκλημα και πρέπει να αποφευχθεί με οποιονδήποτε τρόπο.
Εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο για την περιφέρεια ΑΜΘ
Μιλώντας συνολικά, αυτή τη στιγμή είναι ανάγκη να εκπονηθεί και να τεθεί σε εφαρμογή ένα εθνικό στρατηγικό σχέδιο για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, το οποίο θα βασίζεται σε ένα νέο υπόδειγμα περιφερειακής ανάπτυξης. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να ληφθούν με μερικά άμεσα μέτρα όπως:
α) Μείωση ΦΠΑ και φόρων σε παραμεθόριες περιοχές και ειδικά στον Βόρειο και Κεντρικό Έβρο. Ένα τέτοιο μέτρο δεν θα τόνωνε μόνο αυτές τις ευαίσθητες περιοχές, αλλά και θα αύξανε τα κρατικά έσοδα, αφού σήμερα οι πολίτες αυτών των περιοχών προτιμούν να ψωνίζουν φθηνότερα στις γειτονικές χώρες (π.χ. Αδριανούπολη), με αποτέλεσμα τα δημόσια ταμεία να ζημιώνονται από έσοδα που δεν εισπράττουν.
β) Μείωση φορολογικών συντελεστών εταιρικών κερδών στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης. Το μέτρο αυτό προτείνεται στην ίδια λογική με το παραπάνω, και είναι αναγκαίο για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας ως επενδυτικού προορισμού έναντι των γειτονικών κρατών (Σκόπια, Βουλγαρία). Είναι προφανές ότι και αυτό το μέτρο θα ωφελούσε τα δημόσια ταμεία, αφού συνδυαζόμενο με μια σειρά ευνοϊκών ρυθμίσεων θα μπορούσε να οδηγήσει στον επαναπατρισμό πολλών ελληνικών επιχειρήσεων, γεγονός το οποίο θα επανέφερε φορολογικά έσοδα που σήμερα είναι ολότελα χαμένα. Παράλληλα, θα προέκυπταν μια σειρά από δευτερογενείς ωφέλειες, όπως: τόνωση της τοπικής απασχόλησης και αγοράς, έσοδα από φόρους μισθωτών υπηρεσιών, ασφαλιστικές εισφορές, κ.λπ.
Σε έναν πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα θα πρέπει να υπάρξει ένας συνολικός αναπτυξιακός σχεδιασμός –πέρα από την αποσπασματική φιλοσοφία των ΕΣΠΑ– στον οποίο η ιδιωτική πρωτοβουλία θα είναι ο βασικός αναπτυξιακός μοχλός, αλλά και το κράτος θα ασκεί έναν κρίσιμο επιτελικό και συντονιστικό ρόλο. Επιγραμματικά αυτή η αναπτυξιακή προσπάθεια πρέπει να βασισθεί στους εξής άξονες:
- Ανάπτυξη μίας νέου τύπου γεωργοκτηνοτροφικής επιχειρηματικότητας, βασισμένης στα επώνυμα προϊόντα. Συνδυασμός γεωργικής παραγωγής και ιδιωτικών επενδύσεων για τη δημιουργία μεταποιητικής βιομηχανίας τροφίμων.
- Εκμετάλλευση του σημαντικού ορυκτού πλούτου της Θράκης (χρυσός, ζεόλιθος), στον οποίο υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να περιλαμβάνονται και σπάνιες γαίες.
- Εκμετάλλευση του σημαντικού ορυκτού πλούτου της Θράκης (χρυσός, ζεόλιθος), στον οποίο υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να περιλαμβάνονται και σπάνιες γαίες.
- Ανάπτυξη τουρισμού προσαρμοσμένου στις ιδιαιτερότητες της ΑΜΘ (ανάδειξη των πολυάριθμων βυζαντινών αρχαιοτήτων και της πολυ-πολιτισμικότητας της Θράκης, αξιοποίηση της παράλιας ζώνης για δημιουργία παραθεριστικής κατοικίας, αγροτουρισμός, ανάπτυξη τουρισμού τρίτης ηλικίας κ.α.).
- Αξιοποίηση της στρατηγικής θέσης της Αλεξανδρούπολης ως αφετηρίας μίας παρακαμπτήριας διαδρομής των στενών του Βοσπόρου. Μετατροπή του λιμανιού της σε διεθνές διαμετακομιστικό κέντρο.
(Μια πιο αναλυτική πρόταση για την ανάπτυξη της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, διατυπώνεται στο βιβλίο του Αναστάσιου Λαυρέντζου «Η Θράκη στο μεταίχμιο»)
Ειδική διπλωματική ομάδα κρούσης κατά της τουρκικής προπαγάνδας
Η Ελλάδα οφείλει να δημιουργήσει (υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό) μία ειδική διπλωματική ομάδα κρούσης κατά της τουρκικής δραστηριότητας, ό,που (στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό) και εάν εκδηλώνεται αυτή. Θα πρέπει να δομηθεί και να υποστηριχθεί σε ανώτατο επίπεδο, μία ομάδα που θα συγκρούεται, θα δίνει απαντήσεις και θα διαλύει κάθε προσπάθεια κατασυκοφάντησης της Ελλάδας (η Τουρκία έχει δημιουργήσει μία σειρά τέτοιων "συλλόγων", με "αιχμή του δόρατος" την "Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης" (ABTTF) (πρόσφατα παρέδωσε αναφορά για «επιθέσεις μίσους κατά της τουρκικής μειονότητας Δ. Θράκης» στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) και στο γραφείο του για τα ανθρώπινα δικαιώματα (ODIHR)...), αλλά και της ό,ποιας προσπάθειας δημιουργίας συμμαχιών που επιχειρεί να υλοποιήσει η Τουρκία μέσα στα πλαίσια δημιουργίας ενός ευρέως μετώπου κατά της Ελλάδας.
Η διπλωματική αυτή ομάδα θα πρέπει να αποτελείται από τους καλύτερους πρώην διπλωμάτες προκειμένου να γίνεται πλήρης εκμετάλλευση της εμπειρίας τους αλλά και των γνωριμιών που έχουν αποκτήσει κατά τη διάρκεια της διπλωματικής τους καριέρας. Θα πρέπει να στηρίζεται με συνεχή ροή ειδικών πληροφοριών και να έχει αρκετή ευελιξία απέναντι στην ό,ποια γραφειοκρατική δυσλειτουργία.
Για να επιτευχθεί η ανεξαρτησία της συγκεκριμένης ομάδας, θα πρέπει να δημιουργηθεί και ένα ινστιτούτο γεωπολιτικών ερευνών και μελετών, το οποίο θα έλκει ειδικούς επιστήμονες οι οποίοι θα εργάζονται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση με κύριο σκοπό τόσο στην ανάδειξη της ελληνικότητας της ευρύτερης περιοχής της Θράκης, όσο και στην έρευνα των σημερινών ή και αυριανών στοιχείων (ως γνωστόν οι εμβόλιμοι παράγοντες είναι συνεχώς μεταβαλλόμενοι) που θα μπορούν να προσθέσουν και να εξασφαλίσουν την σταθερότητα στην γεωπολιτική, γεωστρατηγική και γεωοικονομική αξία της περιοχής, μέσα από συνεχώς εξελισσόμενα σενάρια που θα δύνανται να προβλέψουν τις ό,ποιες μεταβολές και να ενεργοποιούν μηχανισμούς και δράσεις εξουδετέρωσης ή αντιστροφής τους, ενώ παράλληλα θα εργάζονται και προς την κατεύθυνση δημιουργίας συνθηκών εκμετάλλευσης επιπρόσθετων εθνικών και οικονομικών οφελημάτων...
Ταυτόχρονα, τέλος, αυτοί οι εκλεκτοί διπλωμάτες θα μετατραπούν στην "φωνή της Θράκης", αποτελώντας το άτυπο "βαρύ πυροβολικό" της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στην κατεύθυνση της προάσπισης των Ελληνικών συμφερόντων που σήμερα έχουν γίνει βορά στις ορέξεις της Άγκυρας και του νεοθωμανικού πνεύματος που διακατέχει την τουρκική εξωτερική πολιτική.
Αντί επιλόγου
Εξαιρετικά σημαντικός - καίριος παράγων για την εφαρμογή των παραπάνω προτάσεων είναι η πλήρης κατανόηση εκ μέρους της Ελληνικής Πολιτείας, τόσο της τεράστιας ιστορικής και γεωστρατηγικής σημασίας της περιοχής για την Πατρίδα μας, όσο και τον σπουδαιότατο ρόλο που θα επιτελέσει στο αναδιαμορφωμένο διεθνὲς γεωπολιτικὸ περιβάλλον, το οποίο δεν θα καθορίσει μόνο τις νέες γεωπολιτικές που θα ισχύσουν για τα επόμενα 100 χρόνια, αλλά, επιπλέον, θα επηρεάσει και τις πιθανές δημιουργίες αλλά και τις αναδιατάξεις -ενδεχομένως και τα γεωγραφικά όρια- κρατών. Και, η Ελλάδα με την Θράκη των "ειδικών προσόντων" (που κάποιοι επίσημα εποφθαλμιούν), βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των γενικευμένων διεθνών αλλαγών...
Τα όσα θα συμβούν στην Θράκη τα επόμενα 5 χρόνια, θα καθορίσουν ενδεχομένως όχι μόνο την σημερινή μορφή της Θράκης, αλλά και την μορφή και την θέση της Ελλάδας στον γεωπολιτικό χάρτη σε χρονικό βάθος πάρα πολλών δεκαετιών...
Ακολουθούν οι σύντομες απόψεις, εξεχόντων προσωπικοτήτων που γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελληνική Θράκη
Ιωάννης Κοραντής: Θωρακίζοντας τη Θράκη, θωρακίζουμε την Ελλάδα
Πρέσβυς ε.τ., πρώην διοικητής της ΕΥΠ
Σωστός και δικαιολογημένος ο τίτλος του άρθρου. Θωρακίστε τη Θράκη έναντι της κεντρικής πολιτικής κομμάτων που από άγνοια, στη καλύτερη περίπτωση, ή υστεροβουλία στη χειρότερη αφήνουν τους κατά τόπους κομματάρχες τους –με απειροελάχιστες εξαιρέσεις- να οργιάζουν σε βάρος των εθνικών συμφερόντων προκειμένου να εξασφαλίσουν τα ψηφαλάκια που τους είναι απαραίτητα για να αποκτήσουν ή διατηρήσουν τον θώκο τους.
Θωρακίστε τη Θράκη έναντι του ωχαδερφισμού, της εθελοτυφλίας περί «αρμονικής συνύπαρξης με το σύνοικο στοιχείο» όταν οι σμπίροι του Τουρκικού Γενικού Προξενείου Κομοτηνής οργώνουν τα Πομακοχώρια για να εξαγοράσουν ψυχές και συνειδήσεις κραδαίνοντας δεσμίδες χαρτονομισμάτων.
Θωρακίστε τη Θράκη απέναντι σε μια μακρόπνοη τουρκική πολιτική, ένα μείγμα πιέσεων και απειλών, με άφθονη χρηματοδότηση και συνεχή στήριξη των εδώ πρακτόρων της, όταν η Ελλάδα αντιπαρατάσσει μια ανυπαρξία εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, αποσπασματικές και ασύνδετες ενέργειες με κατά κανόνα μικροκομματικές στοχεύσεις και μια γενικότερη πολιτική που κινείται μεταξύ άγνοιας, αδιαφορίας και ασυναρτησίας.
Θωρακίστε τη Θράκη από τα λογής-λογής ημεδαπά και αλλοδαπά αποβράσματα που υπό το κάλυμμα «ευρωπαϊκών μειονοτικών συνεδρίων» καλλιεργούν τη μισαλλοδοξία και το διχασμό.
Η Θράκη δεν χάθηκε, αλλά θα χαθεί εάν δεν σταματήσει η σημερινή διολίσθηση, αν η Ελλάδα δεν παύσει να αποδέχεται παθητικά τις συνεχείς ανοικτές ή κεκαλυμμένες τουρκικές πολιτικές, πολιτιστικές, οικονομικές και θρησκευτικές παρεμβάσεις.
Πρέσβυς ε.τ., πρώην διοικητής της ΕΥΠ
Σωστός και δικαιολογημένος ο τίτλος του άρθρου. Θωρακίστε τη Θράκη έναντι της κεντρικής πολιτικής κομμάτων που από άγνοια, στη καλύτερη περίπτωση, ή υστεροβουλία στη χειρότερη αφήνουν τους κατά τόπους κομματάρχες τους –με απειροελάχιστες εξαιρέσεις- να οργιάζουν σε βάρος των εθνικών συμφερόντων προκειμένου να εξασφαλίσουν τα ψηφαλάκια που τους είναι απαραίτητα για να αποκτήσουν ή διατηρήσουν τον θώκο τους.
Θωρακίστε τη Θράκη έναντι του ωχαδερφισμού, της εθελοτυφλίας περί «αρμονικής συνύπαρξης με το σύνοικο στοιχείο» όταν οι σμπίροι του Τουρκικού Γενικού Προξενείου Κομοτηνής οργώνουν τα Πομακοχώρια για να εξαγοράσουν ψυχές και συνειδήσεις κραδαίνοντας δεσμίδες χαρτονομισμάτων.
Θωρακίστε τη Θράκη απέναντι σε μια μακρόπνοη τουρκική πολιτική, ένα μείγμα πιέσεων και απειλών, με άφθονη χρηματοδότηση και συνεχή στήριξη των εδώ πρακτόρων της, όταν η Ελλάδα αντιπαρατάσσει μια ανυπαρξία εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, αποσπασματικές και ασύνδετες ενέργειες με κατά κανόνα μικροκομματικές στοχεύσεις και μια γενικότερη πολιτική που κινείται μεταξύ άγνοιας, αδιαφορίας και ασυναρτησίας.
Θωρακίστε τη Θράκη από τα λογής-λογής ημεδαπά και αλλοδαπά αποβράσματα που υπό το κάλυμμα «ευρωπαϊκών μειονοτικών συνεδρίων» καλλιεργούν τη μισαλλοδοξία και το διχασμό.
Η Θράκη δεν χάθηκε, αλλά θα χαθεί εάν δεν σταματήσει η σημερινή διολίσθηση, αν η Ελλάδα δεν παύσει να αποδέχεται παθητικά τις συνεχείς ανοικτές ή κεκαλυμμένες τουρκικές πολιτικές, πολιτιστικές, οικονομικές και θρησκευτικές παρεμβάσεις.
Κώστας Καραΐσκος: Επιβολή της νομιμότητας και εξάλειψη του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής
Δημοτικός σύμβουλος της Κομοτηνής και υπεύθυνος της εφημερίδας «Αντιφωνητής»
Πολύ συχνά τίθεται το ερώτημα από καλόπιστους ανθρώπους αν είναι ανατρέψιμη η κακή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Θράκη με την τουρκική επιρροή και τι πρέπει να γίνει από την πλευρά μας για την ανάταξη της εθνικής μας κυριαρχίας και ασφάλειας.
Κατά τη γνώμη μας η ανατροπή υπέρ των συμφερόντων μας είναι απολύτως εφικτή και οι απαντήσεις περίπου αυτονόητες για όποιον έχει μιαν εξοικείωση με τους όρους του παιχνιδιού τοπικά.
Πρώτον πρέπει να αποφασίσει η ελληνική Πολιτεία να υπερασπίσει με κάθε νόμιμο τρόπο τα ελληνικά συμφέροντα και την αλήθεια των πραγμάτων. Μέχρι στιγμής δεν έχει πείσει γι’ αυτό, παρότι πάνε χρόνια που η άλλη πλευρά κάνει βήματα μπροστά. Χρειάζεται υπεράσπιση της νομιμότητας και θεσμική κατοχύρωση των λειτουργιών της μειονοτικής κοινωνίας που συντάσσονται με τη νομιμότητα αυτή (μουφτείες, διαχειριστικές επιτροπές, ιεροσπουδαστήρια, μειονοτική εκπαίδευση…).
Επείγει η περιφρούρηση της πολιτισμικής διαφορετικότητας στο εσωτερικό της μειονότητας, πριν εξαφανιστούν και οι τελευταίοι Πομάκοι και Ρομά που δηλώνουν ευθαρσώς την καταγωγή τους.
Τέλος, επείγει η εξάλειψη της μονίμου προκλήσεως που λέγεται Γενικό Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής. Φτάνει με τα ευχολόγια για την προσαρμογή του στο προξενικό δίκαιο, για την ευθυγράμμισή του με τον νομικό πολιτισμό της χώρας μας και άλλα φούμαρα.
Είναι ώρα να δούμε την πραγματικότητα κατάματα και να δρομολογήσουμε το ξήλωμά του, ξεκινώντας ενδεχομένως από μια δραματική αποψίλωση του προσωπικού του, ανεξαρτήτως αντιποίνων.
Φυσικά υπάρχουν και πολλά άλλα που θα μπορούσε να κάνει ένα οργανωμένο κράτος για την αυτοσυντήρησή του, όμως μένουμε καταρχήν σ’ αυτά τα τρία. Πιστεύουμε ότι ακόμη κι αυτό το γνωστό μας «ελληνικό κράτος» μπορεί να τα καταφέρει.
Πολύ συχνά τίθεται το ερώτημα από καλόπιστους ανθρώπους αν είναι ανατρέψιμη η κακή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Θράκη με την τουρκική επιρροή και τι πρέπει να γίνει από την πλευρά μας για την ανάταξη της εθνικής μας κυριαρχίας και ασφάλειας.
Κατά τη γνώμη μας η ανατροπή υπέρ των συμφερόντων μας είναι απολύτως εφικτή και οι απαντήσεις περίπου αυτονόητες για όποιον έχει μιαν εξοικείωση με τους όρους του παιχνιδιού τοπικά.
Πρώτον πρέπει να αποφασίσει η ελληνική Πολιτεία να υπερασπίσει με κάθε νόμιμο τρόπο τα ελληνικά συμφέροντα και την αλήθεια των πραγμάτων. Μέχρι στιγμής δεν έχει πείσει γι’ αυτό, παρότι πάνε χρόνια που η άλλη πλευρά κάνει βήματα μπροστά. Χρειάζεται υπεράσπιση της νομιμότητας και θεσμική κατοχύρωση των λειτουργιών της μειονοτικής κοινωνίας που συντάσσονται με τη νομιμότητα αυτή (μουφτείες, διαχειριστικές επιτροπές, ιεροσπουδαστήρια, μειονοτική εκπαίδευση…).
Επείγει η περιφρούρηση της πολιτισμικής διαφορετικότητας στο εσωτερικό της μειονότητας, πριν εξαφανιστούν και οι τελευταίοι Πομάκοι και Ρομά που δηλώνουν ευθαρσώς την καταγωγή τους.
Τέλος, επείγει η εξάλειψη της μονίμου προκλήσεως που λέγεται Γενικό Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής. Φτάνει με τα ευχολόγια για την προσαρμογή του στο προξενικό δίκαιο, για την ευθυγράμμισή του με τον νομικό πολιτισμό της χώρας μας και άλλα φούμαρα.
Είναι ώρα να δούμε την πραγματικότητα κατάματα και να δρομολογήσουμε το ξήλωμά του, ξεκινώντας ενδεχομένως από μια δραματική αποψίλωση του προσωπικού του, ανεξαρτήτως αντιποίνων.
Φυσικά υπάρχουν και πολλά άλλα που θα μπορούσε να κάνει ένα οργανωμένο κράτος για την αυτοσυντήρησή του, όμως μένουμε καταρχήν σ’ αυτά τα τρία. Πιστεύουμε ότι ακόμη κι αυτό το γνωστό μας «ελληνικό κράτος» μπορεί να τα καταφέρει.
Νεκτάριος Δαπέργολας: Ο μεγαλύτερος κίνδυνος της Θράκης είναι η αδιαφορία μας
Δημοτικός σύμβουλος Κομοτηνής και υπεύθυνος της ιστοσελίδας «Προξενείο Στοπ»
«Θα μπορούσαμε να συζητούμε επί ώρες για την κατάσταση στη Θράκη. Αν προσπαθούσαμε πάντως να τη συνοψίσουμε σε λίγες λέξεις, μοιραία δεν θα στεκόμασταν τόσο σε υπαρκτά τεράστια προβλήματα, όπως η οικονομική ή η δημογραφική κρίση (που εξάλλου παρατηρούνται και σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας), όσο κυρίως στο πώς αυτά περιπλέκονται και διογκώνονται εξαιτίας της συνεχώς κλιμακούμενης τουρκικής απειλής.
Μέσω του προξενείου Κομοτηνής αλλά και των άλλων καλοστημένων μηχανισμών της, η Τουρκία έχει επιτύχει εδώ και χρόνια τη μετατροπή της μουσουλμανικής μειονότητας σε ένα εν πολλοίς εκτουρκισμένο και καλά ελεγχόμενο γκέτο και με διάφορους τρόπους απειλεί καθημερινά την ομαλότητα στην πολιτική και οικονομική ζωή της περιοχής και υπονομεύει απροκάλυπτα την εθνική μας ασφάλεια και ακεραιότητα.
Η απάντηση φυσικά σε όλα αυτά δεν μπορεί να είναι ούτε ευχολόγια, ούτε σποραδικά - και συχνά αλληλοαναιρούμενα - ημίμετρα εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας. Απαιτείται πλήρως οργανωμένη και αποφασιστική εθνική πολιτική που θα αναστρέψει σταδιακά την κατάσταση, δίνοντας αφ’ ενός αναπτυξιακές προοπτικές γενικά στον τόπο, αλλά και δημιουργώντας ειδικότερα αφ’ ετέρου μηχανισμούς στήριξης και ενίσχυσης των υγιών μειονοτικών στοιχείων με στόχο τη σταδιακή απόσπαση μέρους τουλάχιστον της μειονότητας από την τουρκική επιρροή (η οποία άλλωστε ασκείται όχι μόνο με παροχές και δελεασμούς, αλλά και μέσα σε ένα κλίμα απειλών και φόβου).
Υπάρχει ωστόσο και μία ακόμη πολύ πικρή διαπίστωση, επειδή συχνά ακούω κάποιους να λένε πως πρέπει η Θράκη να γίνει υπόθεση όλων. Εμένα λοιπόν θα μου αρκούσε κατ’ αρχάς να γίνει τουλάχιστον υπόθεση των ίδιων των Θρακιωτών. Γιατί μιλάμε δυστυχώς για μια τοπική κοινωνία σκοπίμως υπνώττουσα, που έχει επιλέξει στην πλειονότητά της να αγνοεί πεισματικά το πρόβλημα ή ακριβέστερα να το παρακάμπτει, μέσα από τη γνωστή φοβική τακτική της στρουθοκαμήλου.
Άλλο ένα μείζον πρόβλημα αυτό, που επιδεινώνει μία ήδη τραγική κατάσταση σήμερα εδώ στην ελληνική Θράκη».
Δημοτικός σύμβουλος Κομοτηνής και υπεύθυνος της ιστοσελίδας «Προξενείο Στοπ»
«Θα μπορούσαμε να συζητούμε επί ώρες για την κατάσταση στη Θράκη. Αν προσπαθούσαμε πάντως να τη συνοψίσουμε σε λίγες λέξεις, μοιραία δεν θα στεκόμασταν τόσο σε υπαρκτά τεράστια προβλήματα, όπως η οικονομική ή η δημογραφική κρίση (που εξάλλου παρατηρούνται και σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας), όσο κυρίως στο πώς αυτά περιπλέκονται και διογκώνονται εξαιτίας της συνεχώς κλιμακούμενης τουρκικής απειλής.
«Θα μπορούσαμε να συζητούμε επί ώρες για την κατάσταση στη Θράκη. Αν προσπαθούσαμε πάντως να τη συνοψίσουμε σε λίγες λέξεις, μοιραία δεν θα στεκόμασταν τόσο σε υπαρκτά τεράστια προβλήματα, όπως η οικονομική ή η δημογραφική κρίση (που εξάλλου παρατηρούνται και σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας), όσο κυρίως στο πώς αυτά περιπλέκονται και διογκώνονται εξαιτίας της συνεχώς κλιμακούμενης τουρκικής απειλής.
Μέσω του προξενείου Κομοτηνής αλλά και των άλλων καλοστημένων μηχανισμών της, η Τουρκία έχει επιτύχει εδώ και χρόνια τη μετατροπή της μουσουλμανικής μειονότητας σε ένα εν πολλοίς εκτουρκισμένο και καλά ελεγχόμενο γκέτο και με διάφορους τρόπους απειλεί καθημερινά την ομαλότητα στην πολιτική και οικονομική ζωή της περιοχής και υπονομεύει απροκάλυπτα την εθνική μας ασφάλεια και ακεραιότητα.
Η απάντηση φυσικά σε όλα αυτά δεν μπορεί να είναι ούτε ευχολόγια, ούτε σποραδικά - και συχνά αλληλοαναιρούμενα - ημίμετρα εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας. Απαιτείται πλήρως οργανωμένη και αποφασιστική εθνική πολιτική που θα αναστρέψει σταδιακά την κατάσταση, δίνοντας αφ’ ενός αναπτυξιακές προοπτικές γενικά στον τόπο, αλλά και δημιουργώντας ειδικότερα αφ’ ετέρου μηχανισμούς στήριξης και ενίσχυσης των υγιών μειονοτικών στοιχείων με στόχο τη σταδιακή απόσπαση μέρους τουλάχιστον της μειονότητας από την τουρκική επιρροή (η οποία άλλωστε ασκείται όχι μόνο με παροχές και δελεασμούς, αλλά και μέσα σε ένα κλίμα απειλών και φόβου).
Υπάρχει ωστόσο και μία ακόμη πολύ πικρή διαπίστωση, επειδή συχνά ακούω κάποιους να λένε πως πρέπει η Θράκη να γίνει υπόθεση όλων. Εμένα λοιπόν θα μου αρκούσε κατ’ αρχάς να γίνει τουλάχιστον υπόθεση των ίδιων των Θρακιωτών. Γιατί μιλάμε δυστυχώς για μια τοπική κοινωνία σκοπίμως υπνώττουσα, που έχει επιλέξει στην πλειονότητά της να αγνοεί πεισματικά το πρόβλημα ή ακριβέστερα να το παρακάμπτει, μέσα από τη γνωστή φοβική τακτική της στρουθοκαμήλου.
Άλλο ένα μείζον πρόβλημα αυτό, που επιδεινώνει μία ήδη τραγική κατάσταση σήμερα εδώ στην ελληνική Θράκη».
Μανώλης Κοττάκης: Η οικονομική ανάπτυξη είναι η καλύτερη θωράκιση της Θράκης
Δημοσιογράφος
Συμφωνώ εν μέρει με την λογική που διαπερνά το εξόχως ενδιαφέρον άρθρο των Κωνσταντίνου Τερζή και Αναστάσιου Λαυρέντζου. Η εθνική απάντηση στην απόπειρα δημιουργίας παράλληλων κρατικών δομών στην υγεία, την παιδεία, την εκπαίδευση και την θρησκεία από τους γνωστούς ακραίους τουρκικούς κύκλους δεν μπορεί να είναι μόνο η στρατιωτικοποίηση της περιοχής: Η ίδρυση δηλαδή αστυνομικών τμημάτων, στρατοπέδων, σταθμών πυροσβεστικής και η εγκατάσταση δημοσίων υπαλλήλων στην ευρύτερη περιοχή.
Αυτές είναι παλαιές απαντήσεις, του 20ου αιώνα, δεν ταιριάζουν στον 21ο της παγκοσμιοποίησης. Αναγνωρίζω ασφαλώς ότι οι ακραίοι παρακρατικοί κύκλοι που δρουν στην περιοχή ένα πράγματα σέβονται, την ισχύ. Γνωρίζω επίσης καλά ότι ενθαρρύνονται όταν κλείνουν αστυνομικοί σταθμοί σε μειονοτικά χωριά, όταν εκκλησίες μένουν χωρίς ιερείς, στρατόπεδα χωρίς φαντάρους, σχολεία χωρίς δασκάλους κλπ.
Η εθνική ισχύς όμως δεν ταυτίζεται απαραίτητα με την κρατική ισχύ. Η εθνική ισχύς ταυτίζεται με την άνθηση της ιδιωτικής οικονομίας. Η Θράκη έχει στρατηγικής σημασίας λιμάνια στην είσοδο των Δαρδανελίων. Έχει μια ρημαγμένη βιομηχανική περιοχή έτοιμη να υποδεχθεί επενδύσεις, έχει επάρκεια ενεργειακών πόρων μέσω του εργοστασίου της ΔΕΗ και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, έχει την Εγνατία οδό. Κάθε φορά που η περιοχή τρέχει με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης αυτόματα ακυρώνεται ο εθνικιστικός λόγος. Θυμίζω ότι το 2000, έτος που η Ελλάδα είχε υψηλούς ρυθμούς λόγω της εισόδου της στην ΟΝΕ, η εκλογική συμπεριφορά των μειονοτικών ήταν έκπληξη. Ψήφισαν σε μεγάλα ποσοστά χριστιανούς υποψηφίους σπάζοντας τα στεγανά.
Αν έχει ανάγκη λοιπόν σήμερα από κάτι η περιοχή είναι η θωράκιση της μέσω της ιδιωτικής οικονομίας με το κράτος σε συμπληρωματικό ρόλο. Για να μην καταληφθεί αμφιβολία για την ορθότητα του επιχειρήματος σημειώνω τούτο και καταλήγω: Η τουρκική διείσδυση στην περιοχή, με ανταπόκριση και σε ορισμένους χριστιανούς επιχειρηματίες, δυστυχώς, γίνεται κυρίως μέσω τραπεζών και συνεργασίας τοπικών σχημάτων. Με ευρώ πρέπει να πολεμήσουμε λοιπόν τους εξτρεμιστές και με καπιταλισμό. Τα κενά στον κρατικό μηχανισμό ασφαλώς και πρέπει να καλυφθούν Οι χακί στολές όμως δεν φέρνουν την ανάπτυξη. Δημιουργούν ασφάλεια και είναι για μια ώρα ανάγκης και μόνον.
________________________
Η ανωτέρω εργασία δεν κατέστη δυνατόν να δημοσιευθεί στον περιοδικό Τύπο της Ελλάδας, είτε λόγω του μεγέθους της είτε επειδή η Θράκη "δεν πουλάει". Ως εκ τούτου, δημοσιεύεται αποκλειστικά στον παρόντα διαδικτυακό χώρο.
Πληροφορίες για το άρθρο χρησιμοποιήθηκαν από δημοσίευση του γεωπολιτικού αναλυτή και ιστορικού κ. Ιωάννη Φριτζαλά «Θράκη: Γεωστρατηγική ανάλυση και μουσουλμανική μειονότητα»
Συμφωνώ εν μέρει με την λογική που διαπερνά το εξόχως ενδιαφέρον άρθρο των Κωνσταντίνου Τερζή και Αναστάσιου Λαυρέντζου. Η εθνική απάντηση στην απόπειρα δημιουργίας παράλληλων κρατικών δομών στην υγεία, την παιδεία, την εκπαίδευση και την θρησκεία από τους γνωστούς ακραίους τουρκικούς κύκλους δεν μπορεί να είναι μόνο η στρατιωτικοποίηση της περιοχής: Η ίδρυση δηλαδή αστυνομικών τμημάτων, στρατοπέδων, σταθμών πυροσβεστικής και η εγκατάσταση δημοσίων υπαλλήλων στην ευρύτερη περιοχή.
Αυτές είναι παλαιές απαντήσεις, του 20ου αιώνα, δεν ταιριάζουν στον 21ο της παγκοσμιοποίησης. Αναγνωρίζω ασφαλώς ότι οι ακραίοι παρακρατικοί κύκλοι που δρουν στην περιοχή ένα πράγματα σέβονται, την ισχύ. Γνωρίζω επίσης καλά ότι ενθαρρύνονται όταν κλείνουν αστυνομικοί σταθμοί σε μειονοτικά χωριά, όταν εκκλησίες μένουν χωρίς ιερείς, στρατόπεδα χωρίς φαντάρους, σχολεία χωρίς δασκάλους κλπ.
Η εθνική ισχύς όμως δεν ταυτίζεται απαραίτητα με την κρατική ισχύ. Η εθνική ισχύς ταυτίζεται με την άνθηση της ιδιωτικής οικονομίας. Η Θράκη έχει στρατηγικής σημασίας λιμάνια στην είσοδο των Δαρδανελίων. Έχει μια ρημαγμένη βιομηχανική περιοχή έτοιμη να υποδεχθεί επενδύσεις, έχει επάρκεια ενεργειακών πόρων μέσω του εργοστασίου της ΔΕΗ και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, έχει την Εγνατία οδό. Κάθε φορά που η περιοχή τρέχει με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης αυτόματα ακυρώνεται ο εθνικιστικός λόγος. Θυμίζω ότι το 2000, έτος που η Ελλάδα είχε υψηλούς ρυθμούς λόγω της εισόδου της στην ΟΝΕ, η εκλογική συμπεριφορά των μειονοτικών ήταν έκπληξη. Ψήφισαν σε μεγάλα ποσοστά χριστιανούς υποψηφίους σπάζοντας τα στεγανά.
Αν έχει ανάγκη λοιπόν σήμερα από κάτι η περιοχή είναι η θωράκιση της μέσω της ιδιωτικής οικονομίας με το κράτος σε συμπληρωματικό ρόλο. Για να μην καταληφθεί αμφιβολία για την ορθότητα του επιχειρήματος σημειώνω τούτο και καταλήγω: Η τουρκική διείσδυση στην περιοχή, με ανταπόκριση και σε ορισμένους χριστιανούς επιχειρηματίες, δυστυχώς, γίνεται κυρίως μέσω τραπεζών και συνεργασίας τοπικών σχημάτων. Με ευρώ πρέπει να πολεμήσουμε λοιπόν τους εξτρεμιστές και με καπιταλισμό. Τα κενά στον κρατικό μηχανισμό ασφαλώς και πρέπει να καλυφθούν Οι χακί στολές όμως δεν φέρνουν την ανάπτυξη. Δημιουργούν ασφάλεια και είναι για μια ώρα ανάγκης και μόνον.
________________________
Η ανωτέρω εργασία δεν κατέστη δυνατόν να δημοσιευθεί στον περιοδικό Τύπο της Ελλάδας, είτε λόγω του μεγέθους της είτε επειδή η Θράκη "δεν πουλάει". Ως εκ τούτου, δημοσιεύεται αποκλειστικά στον παρόντα διαδικτυακό χώρο.
Πληροφορίες για το άρθρο χρησιμοποιήθηκαν από δημοσίευση του γεωπολιτικού αναλυτή και ιστορικού κ. Ιωάννη Φριτζαλά «Θράκη: Γεωστρατηγική ανάλυση και μουσουλμανική μειονότητα»
Απαγορεύεται αυστηρά η με οποιονδήποτε τρόπο αντιγραφή (μέρους ή όλου) του συγκεκριμένου δημοσιεύματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου