ΓΛΕΙΦΙΤΖΟΥΡΙ...

Tweet

Το «μπλοκ»  των πριγκίπων και το διαζύγιο με τα λαϊκά στρώματα!

Αυτό που συνέβη στις κάλπες της Κυριακής ήταν η ήττα μιας ολόκληρης αντίληψης για την πολιτική. Εχω κατ' επανάληψη ασχοληθεί από αυτήν εδώ τη θέση με αυτό που ονομάζω «πριγκιποκρατία», δηλαδή τη στάση απέναντι στα πράγματα με βάση την ισχύ. Κάποιος εκεί ψηλά αποφασίζει και, επειδή αυτός αποφασίζει, ο λαός δεν έχει άλλη επιλογή από το να υποταχθεί και να ακολουθήσει. Μια ολόκληρη γενιά μεγάλωσε με αυτήν τη φιλοσοφία σε όλα τα επίπεδα του δημόσιου βίου στην πατρίδα μας - στα κόμματα, στα μέσα ενημέρωσης, στα συνδικάτα, ακόμη και στην αγορά.

Μανώλης Κοττάκης

Η μοναδική σκέψη ηττήθηκε όχι γιατί είναι κατ' ανάγκην λάθος, αλλά διότι η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για την επικράτησή της ήταν λάθος. Η επιβολή δεν αρέσει πια. Η επανάσταση κατά της μοναδικής σκέψης άρχισε στις εκλογές του 2012. Πέντε χρόνια τα κανάλια βομβάρδιζαν τον λαό για την ανάγκη στήριξης των κομμάτων του Μνημονίου, αλλά, όταν ήρθε η ώρα για την επιβεβαίωση του ορθού αυτής της πολιτικής, ο λαός σκόρπισε το πολιτικό σύστημα εις τα εξ ων συνετέθη. Και αν δεν ήταν τόσο νωρίς για εξέγερση απέναντι στους δανειστές, θα ήταν διαφορετικό και το αποτέλεσμα των δεύτερων εκλογών του 2012.

Η φιλοσοφία της επιβολής έγινε κυρίαρχη την τριετία 2012-2015. Μια νέα γενιά ακροδεξιών πολιτικών, παρέα με την ελίτ του εκσυγχρονισμού και έχοντας «κάλυψη» από συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης, «μαστίγωναν» σε καθημερινή βάση όποιον επιχειρούσε να διατυπώσει εναλλακτικό λόγο. Αυτή η φασίζουσα λογική των ελίτ, που αξιοποιούσε σαν βούρδουλα τις τηλεοπτικές συχνότητες για να επιβάλει στο πόπολο τη μία και μοναδική σκέψη με ένα στιλ του τύπου «αυτό είναι, θα το ακολουθήσεις - εσύ δεν ξέρεις», εξεμέτρησε το ζην στις εθνικές εκλογές του 2015. Το δυστύχημα είναι ότι το μπλοκ των πριγκίπων και του ελιτισμού δεν κατανόησε πόσο συγκλονιστική είναι η κοινωνική μεταβολή που επήλθε με το αποτέλεσμα του Ιανουαρίου.

Ετσι, συνέχισε στην ίδια ρότα, με την ελπίδα ότι, διά της επιβολής, θα καταστήσει τον Τσίπρα παρένθεση και θα τον αντικαταστήσει με μια κυβέρνηση δοτών. Διατύπωσα κατ' επανάληψη τη διαφωνία μου με τη θεωρία του πριγκιπάτου, που θεωρούσε ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν νομοτελειακά και ο Τσίπρας θα πέσει. Ο Τσίπρας μπορεί να πέσει, αλλά, αν αυτό συμβεί, θα το προκαλέσει ο λαός, όχι μια βυσσοδομούσα ελίτ που οργίαζε στα παρασκήνια επειδή της πήραν το γλειφιτζούρι από το χέρι. Σήμερα βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε. Τα λαϊκά στρώματα πήραν διαζύγιο από τις ελίτ και το σύστημα: ΜΜΕ, τράπεζες, παλαιά κόμματα. Αρχίζει ένας νέος ιστορικός κύκλος.

ΠΗΓΗ