του Νίκου Μωραΐτη
Ετοιμαζόμουν να γράψω ένα κείμενο για το πόσο ανούσια ιδέα ήταν να ζητήσει η κυβέρνηση ψήφο εμπιστοσύνης από τη βουλή.
Να κυβερνάει με την ψήφο ποιου; Του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ; Πρώτη φορά σπείρα, θα ήταν. Ή μήπως ενός Λαφαζάνη που θα λέει ναι στο ΣΥΡΙΖΑ και όχι στα νομοσχέδιά του. Πρώτη φορά σουρεαλισμός, θα ήταν. Γενικώς, πρώτη φορά αδιέξοδο.
Ευτυχώς ο πρωθυπουργός έκανε πέρα τις ανόητες εισηγήσεις και αποφάσισε εκλογές. Όταν χάνεις τη δεδηλωμένη, όταν ξεκινάς με 163 βουλευτές και καταλήγεις με 118, η μόνη καθαρή λύση είναι οι εκλογές. Όλα τα άλλα είναι από τεχνάσματα έως πολιτικές αρπαχτές.
Κι ας κραυγάζουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι ότι ο Τσίπρας, με την απόφασή του, τζογάρει με τη χώρα και παίζει με τα νεύρα μας. Ο κόσμος ξέρει γιατί φωνάζουν. Φωνάζουν γιατί με τις εκλογές χάνουν την ευκαιρία να χειρίζονται όπως οι ίδιοι επιθυμούν μία αδύναμη κυβέρνηση 118 βουλευτών.
Ο Τσίπρας δείχνει για μία ακόμη φορά ότι έχει το πολιτικό ένστικτο να ξεκαθαρίζει τις καταστάσεις: Αν κερδίσει, κυβέρνηση 100% δική του. Αν χάσει, 100% σπίτι του. Ούτε ημίμετρα, ούτε κυβερνήσεις μειοψηφίας που εξαρτώνται από την ψήφο ενός πολιτικού προσωπικού που λυμαινόταν τη χώρα για 40 χρόνια.
Αν ΝΔ – ΠΑΣΟΚ συν μία σος διαπλεκόμενου Ποταμιού θέλουν να επιστρέψουν στην κυβέρνηση, ας τους διαλέξει ο κόσμος. Όχι ο ΣΥΡΙZA.
ΠΗΓΗ
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
ΠΗΓΗ
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου