Βλέποντας κανείς τις υποψηφιότητες για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας δεν μπορεί παρά να μελαγχολήσει. Η ιστορική παράταξη της κεντροδεξιάς έχει χάσει όχι μόνο την ιδεολογική της ταυτότητα , αλλά και την επαφή της με την ελληνική κοινωνία. Συσσωρευμένα λάθη, και σε πρόσωπα και σε πολιτικές, μίκρυναν το κόμμα και το οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα σε νέα… συρρίκνωση. Κάθε ένας από τους υποψήφιους έχει διανύσει τη δική του πολιτική διαδρομή και αντιπροσωπεύει συγκεκριμένα πράγματα εντός και εκτός παράταξης. Κανείς όμως δεν συγκεντρώνει, όλα όσα απαιτούνται για να θεωρηθεί ο ηγέτης που θα κουβαλήσει στις πλάτες του την κεντροδεξιά και θα την ανασύρει από το βυθό της παρακμής και της ανυποληψίας. Με όλο τον σεβασμό και στους τέσσερις υποψηφίους , εκτιμώ ότι θα βρίσκονται πάντα στη σκιά του Κώστα Καραμανλή. Το μέτρο σύγκρισης θα είναι τέτοιο που θα καταδικάζει τη Νέα Δημοκρατία -πάντα-σε έλλειμα ηγεσίας. Η διαδικασία ανάδειξης του νέου προέδρου του κόμματος, λειτουργεί ως αναπνευστήρας που κρατά την παράταξη ζωντανή σε μια πολύ δύσκολη στιγμή. Ας μην γελιόμαστε όμως. Ο κόσμος της κεντροδεξιάς παραμένει παγωμένος και εξοργισμένος. Αναζητά τη Νέα Δημοκρατία που αγάπησε, τη Νέα Δημοκρατία που πραγματικά τον εξέφραζε ως πολιτικός φορέας, τη Νέα Δημοκρατία που είχε αδιαπραγμάτευτες αρχές και αξίες. Αυτή η Νέα Δημοκρατία δεν υπάρχει σήμερα. Αυτό που τη συνδέει με το ένδοξο παρελθόν της είναι μόνο το όνομα. Ποιος από τους υποψηφίους θα έχει το σθένος να κινήσει διαδικασίες κάθαρσης τις οποίες απαιτεί πλέον ο κόσμος της κεντροδεξιάς ; Ποιος θα τολμήσει να θέσει στο περιθώριο, βαριά ονόματα του κόμματος που πρωταγωνιστούν στην πολιτική σκηνή την τελευταία εξαετία; Ποιος από τους υποψηφίους θα βρει τη δύναμη να παραδεχτεί ότι η παράταξη έχασε το δρόμο της; Ποιος θα βγει αντρίκια και θα ζητήσει συγνώμη από τον ελληνικό λαό , επειδή η Νέα Δημοκρατία δεν σεβάστηκε και δεν προστάτεψε την ελληνική κοινωνία; Ποιος θα πει τα πράγματα με το όνομά τους καταδικάζοντας την μαύρη εξαετία της παράταξης από το 2009 έως και σήμερα; Ποιος θα ζητήσει συγνώμη από τον Κώστα Καραμανλή που τον άφησαν απροστάτευτο αδιαφορώντας για όλους αυτούς που εντός παράταξης, χλεύασαν την πολιτική του και το έργο του; Δεν είμαι μηδενιστής, ούτε προσπαθώ να ακυρώσω τις ικανότητες των υποψηφίων αρχηγών της Νέας Δημοκρατίας. Μεταφέρω απλώς τους φόβους, τις αγωνίες, τις απαιτήσεις των ανθρώπων της κεντροδεξιάς . ΥΓ : Ο μόνος που μπορεί να συντηρήσει –εν μέρει- την ταυτότητα ΄΄κόμμα εξουσίας’’ για την παράταξη είναι ο Βαγγέλης Μειμαράκης. Σαφέστατα και μπορεί να οργανώσει το κόμμα βάζοντας τις βάσεις για εξυγίανση και κάθαρση. ΥΓ1 : Σε συζήτηση που είχα το καλοκαίρι με τον Απόστολο Τζιτζικώστα, μου είχε εκμυστηρευτεί ότι δεν σκοπεύει να διεκδικήσει την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας. Μου είχε τονίσει ότι μόνο ο Κώστας Καραμανλής μπορεί να σώσει την καθοδική πορεία της παράταξης και όλα τα στελέχη θα έπρεπε να ζητήσουν την άμεση επιστροφή του. Τα επιχειρήματά του ήταν απολύτως σωστά και πειστικά. Τι άλλαξε μέσα σε λίγες εβδομάδες, το γνωρίζει μόνο ο ίδιος. Πάντως έχει το χρόνο να παραιτηθεί και να αποσυρθεί αξιοπρεπώς. ΥΓ2 : Oι υποψηφιότητες Μητσοτάκη και Γεωργιάδη αντανακλούν στην αλλαγή φιλοσοφίας ενός μικρού μέρους της παράταξης. Οι νεοφιλελεύθερες ιδέες τους αρέσουν στον Τόμσεν της τρόικα, στους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας όμως είναι παντελώς αποκρουστικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου