Παράξενες συμπτώσεις στο Αιγαίο κρύβουν μεγάλους εθνικούς κινδύνους

Tweet

• Στα νερά του Αιγαίου πνίγουν την ελληνική εθνική κυριαρχία
• Η εκβιαζόμενη κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου εκβιάζεται και πάλι στο Αιγαίο

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ 

Αυτές τις ημέρες κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει στο Αιγαίο. Κάτι που η «τρέχουσα ειδησεογραφία» δεν επέτρεψε να αναδειχθεί και να αποκαλυφθεί το διακύβευμα για την ελληνική πλευρά.
Όχι, δεν πρόκειται για τον αριθμό των λαθρομεταναστών – προσφύγων που συνεχίζουν να εισέρχονται απρόσκοπτα στην χώρα. Άλλωστε, «μέγα θαύμα τρεις ημέρες» (που λέει και η λαϊκή θυμοσοφία) και στην περίπτωση της λαθρομετανάστευσης, «παραπήγε το κακό» και ήρθε η στιγμή για την «επόμενη ημέρα». Άλλωστε, τόσο οι επισκέψεις ανθρώπων του ΟΗΕ, όσο και ομάδων της Γερμανικής Αστυνομίας σε ελληνικά νησιά, πρέπει τώρα να μείνουν μακριά από τη δημοσιότητα, γιατί όπως και να το προσεγγίσουμε, ο νόμος είναι σαφής: «απαγορεύεται να πεις την πόρνη, πόρνη» (η αναφορά αυτή δεν αφορά τους λαθρομετανάστες Σύριους, ούτε τους μετοικούντες τζιχαντιστές και άλλους εκπαιδευμένους από την Αλ Κάιντα φανατικούς ισλαμιστές, αλλά αφορά τους έλληνες πολιτικούς και κυβερνο-παπαγαλίζοντες δημοσιογράφους)…

Το διακύβευμα δεν αφορά ούτε τους σχεδόν τρεις χιλιάδες παρανόμως εισελθόντες που διεσώθησαν από τους κατ’ άλλους «αντιπαραγωγικούς» και κατ’ άλλους «δολοφόνους» Έλληνες λιμενικούς. Είναι γνωστό, άλλωστε, πως οι έλληνες πολιτικοί ποτέ δεν λένε συγνώμη για τα λάθη (ή τα εγκλήματά τους;) που έχουν κάνει κατά των Ελλήνων πολιτών και κατά της χώρας…
Πρόκειται, δυστυχώς, για έναν στυγνό εκβιασμό κατά της Ελλάδας, τον οποίο η συγκυβέρνηση του «αριστερού» Αλέξη Τσίπρα και του «πατριώτη» Πάνου Καμμένου, επέλεξε να διατηρήσει εκτός «δημοσιογραφικών συζητήσεων». Και ο εκβιασμός αυτός γίνεται με μία επαγγελματική εκμετάλλευση της χρονικής συγκυρίας (οικονομικά), αλλά και των γεγονότων που καταγράφονται ως απλές (πλην τραγικές) ειδήσεις.

Αφορά τους συνεχείς πνιγμούς λαθρομεταναστών, κυρίως παιδιών, στα νερά του Αιγαίου. Και δεν είναι θέμα στατιστικής, ούτε οι θάνατοι αυτοί είναι αποτέλεσμα ατυχημάτων στα «επικίνδυνα νερά του Αιγαίου». Ούτε αυξήθηκαν οι ροές των λαθρομεταναστών – προσφύγων, για να αυξηθούν οι νεκροί από ναυάγια (πως και από ποιους γίνονται, δεν εξηγούν ούτε όσοι διασώζονται…!), ούτε υπάρχει μία σοβαρή αλλαγή καιρού (στο ανατολικό – νοτιοανατολικό Αιγαίο) που να αιτιολογεί τους θανάτους – πνιγμούς τόσων πολλών ανθρώπων. Φυσικά, δεν έχουν τελειώσει ούτε τα σωσίβια που εφοδιάζονται στην Τουρκία οι πρόσφυγες – λαθρομετανάστες…

Τι συμβαίνει, λοιπόν, στο Αιγαίο; Ποια «σατανική σύμπτωση» φέρνει αυτούς τους θανάτους, τη στιγμή που η Ευρώπη πιέζεται από τη λαθρομετανάστευση και «αναγκάζεται» να μετακυλήσει την πίεση στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στο Αιγαίο, στο οποίο επιθυμεί να επιβάλλει ένα καθεστώς ελληνοτουρκικής συγκυριαρχίας (ικανοποιώντας την μέγιστη και πάγια επιθυμία – στόχο της Τουρκίας, η οποία αμφισβητεί με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο και επί πολλές δεκαετίες τα θαλάσσια σύνορά της με την Ελλάδα), προκειμένου μέσα από μία «συντεταγμένη κατάσταση»(όρος που χρησιμοποίησε η Γερμανία) να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα της συνεχούς εισόδου λαθρομεταναστών – προσφύγων στην Ελλάδα και μετέπειτα ροής τους σε κράτη της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Προκειμένου, μάλιστα, να γίνει περισσότερο εύηχη – αρεστή η ευρωπαϊκή (γερμανική) πρόταση, τοποθετήθηκε και το κατάλληλο «τυράκι», δηλαδή η μείωση άσκησης πίεσης από το μνημόνιο… προκειμένου η Ελλάδα να χάσει το μισό Αιγαίο και να μετατραπεί σε μία ανοιχτή φυλακή όλων εκείνων που δεν επιθυμεί η Γερμανία (που δεν ξεχνά να τιμά τους ναζί)…!

Και μετά το «τυράκι» εμφανίστηκε μία σειρά θανάσιμων «ατυχημάτων» κατά την μεταφορά λαθρομεταναστών – προσφύγων. Μία σειρά ατυχημάτων, με νεκρούς εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Και αυτή η «δυστοκία» διάσωσής τους, «ξυπνά» τον κίνδυνο απώλειας του ελληνικού δικαιώματος (και υποχρέωσης) επί του Αιγαίου, δηλαδή, της «έρευνας και διάσωσης». Μόνο που αυτό το δικαίωμα – υποχρέωση μπορεί να καταπέσει, εάν κριθεί πως η Ελλάδα δεν μπορεί να ανταποκριθεί επαρκώς. Και εάν η Ελλάδα απωλέσει το δικαίωμα στην έρευνα και διάσωση, τότε αυτομάτως το δικαίωμα αυτό δίνεται στην Τουρκία, ως γειτονεύουσας με την Ελλάδα επί του Αιγαίου χώρα… Με απλά λόγια, πλοία του τουρκικού λιμενικού (και όχι μόνο) θα μπορούν να επιχειρούν επί των «ελληνικών υδάτων», τα οποία –ως μη δυνάμενη η Ελλάδα να καλύψει σε διεθνείς υποχρεώσεις- αυτομάτως αμφισβητούνται ως προς την εθνική τους κυριαρχία…!

Πόσο τυχαία, λοιπόν, μπορούν να είναι τα προσφάτως κατακόρυφα αυξανόμενα θανατηφόρα «ατυχήματα» επί του Αιγαίου; Ποια η συμμετοχή των τούρκων δουλεμπόρων, οι οποίοι έχουν αγαστή συνεργασία (ή επιστασία;) με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες; Πώς μπορεί να χαρακτηρισθεί ως σύμπτωση το ότι αρχομένων αυτών των ατυχημάτων(;) αποφασίσθηκε η κυρία Μέρκελ να επισκεφθεί την Τουρκία και να συζητήσει με τον Ερντογάν (προσφέροντάς του εκτός από δισεκατομμύρια ευρώ, και ελληνικό γη και ύδωρ…) τους τρόπους ανακοπής των λαθρομεταναστών επί τουρκικού εδάφους;

Ας μην γελιόμαστε, ή τουλάχιστον, ας μην προσεγγίζουμε αυτά τα «αυξανόμενα θανατηφόρα περιστατικά» ως «τυχαία γεγονότα». Τυχαία γεγονότα, επί κρίσιμων θεμάτων, δεν υφίστανται. Τουλάχιστον, τα σοβαρά κράτη δεν τα αποδέχονται ποτέ ως «τυχαία». Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος ενδεχομένως αρέσκονται στο να βαυκαλίζονται για την «εθνική» τους πολιτική και τις «κόκκινες γραμμές» τους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εμείς, οι υπόλοιποι, μπορούμε να ανεχθούμε τον εμπαιγμό της λογικής, τον ωμό υπόγειο εκβιασμό των «φίλων», «εταίρων» και συμμάχων μας, για να ικανοποιήσουμε την «πολιτική ορθότητα» (έτσι ονομάζεται στην συριζο-ελληνική γλώσσα η πλήρης υποταγή και κατοχή της χώρας) των τραγικών αποφάσεων, παραλείψεων και ανοχών (ή ενοχών;) του Αλέξη και του Πάνου. 

Δικές μας, πάντως, απορίες, είναι

• Γιατί η ελληνική κυβέρνηση (δια στόματος Αλέξη Τσίπρα) δεν προχώρησε σε αντιπροτάσεις προς την Ευρώπη για τη διαχείριση της λαθρομετανάστευσης και την συγκράτηση του «φαινομένου» στα τουρκικά εδάφη. Γιατί, δεν ζητήθηκε από την Ευρώπη η αυστηρή ανακοίνωση προς την Τουρκία πως εάν δεν φροντίσει για την άμεση παύση της δια των εδαφών της λαθρομετανάστευσης η Ευρώπη προτίθεται να προχωρήσει στην άμεση έναρξη οικονομικών μέτρων κατά της τουρκικής οικονομίας, απαγορεύοντας την εισαγωγή τουρκικών προϊόντων σε ευρωπαϊκές χώρες. Με άμεση, μάλιστα, έναρξη των κυρώσεων στο ύψος του 50% και συνεχώς αυξανόμενη (ανά εβδομάδα) εάν δεν σημειωθεί αισθητή μείωση της ροής των μετακινούμενων πληθυσμών από την Τουρκία προς Ευρωπαϊκά εδάφη (Ελλάδα, Βουλγαρία)…
• Γιατί, άραγε, ο λαλίστατος εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου Αλέξης Τσίπρας, δεν «ανταπόδωσε» με σκληρούς τόνους την γερμανική πρόταση; (τονίζουμε πως είναι λίαν επιθετική προς τα ελληνικά συμφέροντα και ζημιογόνος για την ελληνική εθνική κυριαρχία επί του Αιγαίου…).
• Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας (που μέχρι πρόσφατα δεν ήξερε ότι η Ελλάδα έχει θαλάσσια σύνορα και όπως αποδείχθηκε έριξε νερό στον μύλο του Ερντογάν και την Μέρκελ), δεν ζήτησε να εφαρμοστεί στην Τουρκία ό,τι η Ευρώπη εφάρμοσε στην Ρωσία(!!!) εξαιτίας της Ουκρανίας;
• Γιατί, έστω, ο Αλέξης Τσίπρας (και ο «πατριώτης» Πάνος Καμμένος) δεν απαίτησαν από την γερμανίδα καγκελάριο να σταματήσει άμεσα οποιοδήποτε σχετικό σκεπτικό ή ενέργεια, με την επισήμανση ότι κάτι τέτοιο η Ελλάδα θα το εκλάμβανε ως επιθετική ενέργεια του Βερολίνου προς την Αθήνα, με ό,ποια περαιτέρω αντίδραση εκ μέρους της Ελλάδας;

Η χώρα μας έχει καθηλωθεί (υποταχθεί) οικονομικά και πολιτικά. Και τώρα έχει εκκινήσει η διαδικασία (βλ. Σκόπια, Κύπρο, Θράκη και Αιγαίο) του «ξεκαθαρίσματος» επί των εθνικών θεμάτων. Δεν πρόκειται να είναι μία διαδικασία αργή. Θα είναι μία σειρά από απίστευτες αποφάσεις (ελπίζουμε όχι γεγονότα), οι οποίες ενίοτε θα κρίνονται και «άκρως απόρρητες» (δηλαδή δεν θα γνωστοποιηθούν παρά μετά την παρέλευση τουλάχιστον 25 χρόνων) από τους πολιτικούς νάνους της χώρας (που ζούνε τον μύθο τους υποδυόμενοι τους πρωθυπουργούς, τους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας…).

Φυσικά, κανένα δημοψήφισμα δεν πρόκειται να γίνει για κρίσιμες αποφάσεις που αφορούν την εθνική ακεραιότητα και την ελληνική κυριαρχία επί σημερινών χερσαίων και θαλάσσιων χώρων, ούτε, φυσικά θα ερωτηθεί ο ελληνικός πληθυσμός για λίαν επικίνδυνους χειρισμούς κρίσιμων εθνικών θεμάτων (με εμπλοκή στον χώρο της οικονομίας και της ενέργειας) που ενδεχομένως να ιδιωτικοποιήσουν τμήματα ελληνικού εδάφους και θάλασσας για τα οποία η Γερμανία (και η Τουρκία) έχει δείξει άμεσο και έμπρακτο (μέσω του τρίτου μνημονίου) ενδιαφέρον. 

Επειδή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τόσο δια στόματος του φερόμενου και ως πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, όσο και μέσω δηλώσεων υπουργών, βουλευτών και στελεχών του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και του κόμματος των ΑΝ.ΕΛ., έχει αποδεχθεί ότι η στροφή των 180ο και η αποδοχή του επάρατου μνημονίου είναι αποτέλεσμα εκβιασμών που έγιναν από τους ευρωπαίους ηγέτες προς την Ελλάδα, εμείς οφείλουμε να τονίσουμε ότι αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος της άμεσης αυτόβουλης παραίτησης της παρούσας κυβέρνησης, της οποίας η εν γένει δράση είναι προϊόν ενός εκβιασμού. Γιατί, όταν κάποιος εκβιάζεται μία φορά και υποχωρήσει, τότε θα είναι εσαεί εκβιαζόμενος. 
Εάν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος εννοούν όσα ισχυρίζονται για την στόχευσή τους στην διάσωση της χώρας, οφείλουν:

• να προχωρήσουν άμεσα σε πλήρη ενημέρωση του ελληνικού λαού, να θωρακίσουν ταυτόχρονα τα σύνορα της χώρας,
• να απομακρύνουν με τυπικές διαδικασίες και σε ελάχιστο χρόνο όλους εκείνους τους λαθρομετανάστες ισλαμιστές που παρακολουθούνται από τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες
• και στη συνέχεια να προκηρύξουν εκλογές παραιτούμενοι οι ίδιοι από την εκλογική διαδικασία, ζητώντας να πράξουν το ίδιο και τα κόμματα που μετείχαν σε κυβερνήσεις των τελευταίων 6 ετών.

Δεν πρόκειται να υπάρξει καμία απολύτως ανοχή σε πολιτικά παιχνίδια με την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας. Είναι βέβαιο πως ό,ποιοι και με οποιοδήποτε τρόπο συμμετέχουν σε «διαδικασίες» που θα πλήξουν τα εθνικά συμφέροντα και την εθνική κυριαρχία επί του παρόντος γεωγραφικού χάρτη, θα βρεθούν ενώπιον της κρίσης της πραγματικής Δικαιοσύνης. Και, όχι εκείνης της βολικής Δικαιοσύνης που μέχρι σήμερα επέδειξε την μέγιστη ανοχή στις πολιτικές - εγκληματικές τους αποφάσεις.
ΠΗΓΗ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου