Οιωνοί ανεπάρκειας του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο;

Tweet

Παρά τη διακομματική συναίνεση και τη θετική πρωτοβουλία διεθνοποίησης του μεταναστευτικού - προσφυγικού προβλήματος με την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο ανατολικό Αιγαίο, τα γεγονότα των τελευταίων ημερών και ωρών δείχνουν ότι η κατάσταση επιδεινώνεται. Η πιο απαισιόδοξη εκδοχή των εξελίξεων αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά και, μάλλον, δεν θα αποφύγουμε όσα ακούγονταν ως εξωπραγματική κινδυνολογία.
Η Τουρκία ανοίγει ξανά «την κάνουλα» ροής χιλιάδων ανθρώπων προς την ελληνική και την ευρωπαϊκή επικράτεια, σπεύδοντας να εξουδετερώσει την αποτελεσματικότητα της αεροναυτικής επιχείρησης της Ατλαντικής Συμμαχίας πριν καν (και όπως) αυτή αρχίσει. Τα σύνορα βαλκανικών και κεντροευρωπαϊκών χωρών κλείνουν ή, έστω, μισοκλείνουν διαδοχικά, ενώ η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ (μετά την περσινή πρόσκληση για εργασία στη Γερμανία και τις selfies με μετανάστες) δεν μπορεί τώρα να πείσει ούτε άλλοτε πρόθυμους εταίρους του Βερολίνου για τον αναγκαίο πανευρωπαϊκό συντονισμό.

Η κυβέρνηση ήθελε (και σε μεγάλο βαθμό είχε καταφέρει) να δώσει στο εσωτερικό την εικόνα ότι τα μέλη της Ε.Ε. ακολουθούν τις συγκινησιακές παροτρύνσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τους πρόσφυγες, όμως η αλήθεια είναι διαφορετική. Στη Γερμανία βλέπουν έκπληκτοι τους χιλιάδες μετανάστες να στοιβάζονται στο (έως το 2008 εν λειτουργία) αεροδρόμιο του Tempelhof, δηλαδή στο κέντρο σχεδόν του Βερολίνου και στον χώρο που έχει σημαδέψει την Ιστορία της χώρας, από την εποχή του Χίτλερ έως την αερογέφυρα των Συμμάχων κατά τον Ψυχρό Πόλεμο και την επανένωση του 1990. Στη Βρετανία και τη Γαλλία οι προειδοποιήσεις για επικείμενο τρομοκρατικό χτύπημα είναι διαρκείς και οι Αρχές, αν και γνωρίζουν ότι πολλοί ισλαμιστές έχουν ευρωπαϊκά διαβατήρια, εξακολουθούν να δείχνουν τα ελληνικά νησιά σαν κερκόπορτες. Οι δε υπόλοιποι εταίροι απλώς αναμένουν να ρίξουν την ευθύνη της έλλειψης αλληλεγγύης στους «σκληρούς» της ομάδας του Βίσεγκραντ, ώστε να κλείσουν και τα δικά τους σύνορα, χωρίς να αναλάβουν το πολιτικό κόστος.

Τις επόμενες λίγες ημέρες πολλά θα κριθούν από τις διαβουλεύσεις στη Στρατιωτική Επιτροπή και στο Συμβούλιο Μονίμων Αντιπροσώπων της Ατλαντικής Συμμαχίας. Οι αντιρρήσεις της Αγκυρας στον βασικό πυλώνα της νατοϊκής συμφωνίας της 11ης Φεβρουαρίου (για την επαναπροώθηση στα τουρκικά παράλια όσων πλοιαρίων και μεταναστών εντοπίζονται από τη συμμαχική δύναμη) υπονομεύουν, εξαρχής, την αποτελεσματικότητα της, ούτως ή άλλως, ιδιάζουσας και δύσκολης επιχείρησης. Πρόσθετες δυσχέρειες θα ανακύψουν όταν ο Γερμανός διοικητής της συμμαχικής επιχείρησης κληθεί να αντιμετωπίσει τη γνωστή διάσταση απόψεων Ελλάδας - Τουρκίας στο Αιγαίο: Είτε (το πιθανότερο) θα επιβεβαιώσει και θα ακολουθήσει τη γνωστή πολιτική του ΝΑΤΟ περί «ίσων αποστάσεων» είτε (μακάρι να γινόταν, αλλά εξόχως απίθανο) θα κληθεί να τη μεταβάλει.

Ταυτόχρονα, πηγές με άμεση γνώση των σχεδιασμών της επιχείρησης του ΝΑΤΟ προειδοποιούν, διακριτικά, ότι δεν θα πρέπει να αναμένονται άμεσα και εντυπωσιακά αποτελέσματα. Δεν θα υπάρξει η ίδια απόδοση με τις επιχειρήσεις «Ocean Shield» του ΝΑΤΟ και «Atalanta» της Ε.Ε. κατά της πειρατείας στον Ινδικό, καθώς οι εκεί συνθήκες (με τη χρήση πυρών) είναι πολύ διαφορετικές. Οι ίδιες πηγές υπογραμμίζουν ότι η επιχείρηση στο ανατολικό Αιγαίο θα είναι διαφορετική και πολύ δυσκολότερη ακόμα και από την επιχείρηση «Sophia» της Ε.Ε. (με πλοία και αεροπλάνα που παρέχουν μέλη της με συμμετοχή και στο ΝΑΤΟ) στις ακτές της Λιβύης. Υπογραμμίζουν ότι, παρά την εξουσιοδότηση για δράση κατά των κυκλωμάτων διακινητών και καταστροφή βάσεων και πλοιαρίων τους, ούτε και η «Sophia» κρίνεται ιδιαίτερα αποτελεσματική, αφού οι ροές προσφύγων και μεταναστών από την άνοιξη του 2015 μειώθηκαν κατά μόλις 10%! Αν, επομένως, στα ανοιχτά της Λιβύης, με τη χρήση της ισχύος, η μείωση είναι τόσο μικρή, εύκολα καταλαβαίνει κανείς πόσο δυσκολότερα θα είναι τα πράγματα στο Αιγαίο, όπου οι συμμαχικές δυνάμεις απλώς θα επιτηρούν.

Αλέξανδρος Τάρκας
Εκδότης του περιοδικού «Αμυνα & Διπλωματία» και σύμβουλος ξένων εταιριών μελέτης επιχειρηματικού ρίσκου για τη ΝΑ Ευρώπη
Πηγή "Δημοκρατία"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου