Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος
Είναι φυσικό κι επόμενο σ' έναν πολιτισμό που δεν είναι καν πολιτισμός παρά μόνον μιά τεχνολογική εξέλιξη, στείρα και άδεια από ουμανισμό, το αποτέλεσμα να είναι αυτό: η πορεία της ανθρώπινης κοινωνίας προς την Παγκοσμιοποίηση.
Πλέον η διολίσθηση προς τα εκεί έχει μετατραπεί σε άλματα, σε ξέφρενη πορεία.
Η ανθρωπότητα βαδίζει πιά ακάθεκτη προς την ηθική και πολιτιστική της συντριβή που λέγεται Παγκοσμιοποίηση, μιά συντριβή που θα συνεπιφέρει και την πολιτισμική υποχώρηση, την οπισθοδρόμηση των συνθηκών ζωής για τους συντριπτικά πολλούς, προς όφελος των παράλογα λίγων.
Η Παγκοσμιοποίηση που όπως πολύ σωστά την περιγράφει ο φίλος Στάθης: ''χαρακτηρίζεται από την
Είναι φυσικό κι επόμενο σ' έναν πολιτισμό που δεν είναι καν πολιτισμός παρά μόνον μιά τεχνολογική εξέλιξη, στείρα και άδεια από ουμανισμό, το αποτέλεσμα να είναι αυτό: η πορεία της ανθρώπινης κοινωνίας προς την Παγκοσμιοποίηση.
Πλέον η διολίσθηση προς τα εκεί έχει μετατραπεί σε άλματα, σε ξέφρενη πορεία.
Η ανθρωπότητα βαδίζει πιά ακάθεκτη προς την ηθική και πολιτιστική της συντριβή που λέγεται Παγκοσμιοποίηση, μιά συντριβή που θα συνεπιφέρει και την πολιτισμική υποχώρηση, την οπισθοδρόμηση των συνθηκών ζωής για τους συντριπτικά πολλούς, προς όφελος των παράλογα λίγων.
τυραννία των τραπεζών και των πολυεθνικών, από την πολιτική ολιγαρχία που στηρίζεται στην καταστολή των πολιτικών δικαιωμάτων και στον εκφασισμό των δημοκρατιών, από την υποδούλωση και την αποβλάκωση των λαών, από την αναβίωση του φασισμού, την έξαρση του ρατσισμού, την υποβάθμιση των εθνών και από τη διάλυση κάθε κυττάρου κοινοτισμού μέσα στις κοινωνίες'', είναι το τέλος του δρόμου, ενός από του δύο δρόμους που μπορούσε η ανθρωπότητα να διαλέξει, από την αρχή της βιομηχανικής επανάστασης και δώθε.
Ο άλλος δρόμος θα ήταν αυτός των μεγάλων πολιτισμών της αρχαιότητας, όπου η τεχνολογική εξέλιξη βάδιζε πάντα ένα βήμα πίσω,στην σκιά τής πνευματικής και ηθικής εξέλιξης των κοινωνιών και όπου η απόκτηση ή η επιδίωξη απόκτησης αλόγιστου πλούτου λογίζοταν ως ανήθικη πράξη και όπου τέλος πάντων το κέρδος, το χρήμα και η κατανάλωση, όχι μόνον δεν θεοποιήθηκαν ποτέ, παρά θεωρούνταν ως χαρακτηριστικό των βαρβάρων.
Ακριβώς γι αυτό η χώρα μας βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα.
Διότι θα ήταν μία σημειολογική νίκη για την Νέα Τάξη πραγμάτων, αν η πρώτη χώρα που θα υπέκυπτε και θα παραδίνοταν δεμένη χειροπάδαρα στην Παγκοσμιοποίηση ήταν μία από τις γενέτειρες των μεγάλων αρχαίων πραγματικών πολιτισμών.
Ας σκεφτούμε ποιοί είμαστε κι ας πράξουμε ανάλογα.
Κι αν ακόμη, όπως ισχυρίζονται πολλοί, δεν είμαστε καθαρόαιμοι απόγονοι εκείνων των μεγάλων προγόνων...
Κι αν ακόμη προερχόμαστε από χιλιάδες επιμειξίες και προσμίξεις...
Ζούμε όμως στον ίδιο χώρο που έζησαν κι εκείνοι...
Υπερασπιζόμαστε τα ίδια εδάφη...
Μιλάμε την ΙΔΙΑ ΓΛΩΣΣΑ με τον Περικλή, τον Σόλωνα, τον Δημόκριτο, τον Ιπποκράτη.
Λέμε ότι είμαστε Έλληνες, με όλα τα ελαττώματα και τις κακιές έξεις της φυλής και κάτι πεταρίζει μέσα μας.
ΕΙΜΑΣΤΕ απόγονοι εκείνων, έστω κι αν αυτό δεν βολεύει πολλούς.
Ας σκεφτούμε ποιοί είμαστε και πού μας οδηγούν οι απόγονοι των βαρβάρων, σήμερα
Ο άλλος δρόμος θα ήταν αυτός των μεγάλων πολιτισμών της αρχαιότητας, όπου η τεχνολογική εξέλιξη βάδιζε πάντα ένα βήμα πίσω,στην σκιά τής πνευματικής και ηθικής εξέλιξης των κοινωνιών και όπου η απόκτηση ή η επιδίωξη απόκτησης αλόγιστου πλούτου λογίζοταν ως ανήθικη πράξη και όπου τέλος πάντων το κέρδος, το χρήμα και η κατανάλωση, όχι μόνον δεν θεοποιήθηκαν ποτέ, παρά θεωρούνταν ως χαρακτηριστικό των βαρβάρων.
Ακριβώς γι αυτό η χώρα μας βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα.
Διότι θα ήταν μία σημειολογική νίκη για την Νέα Τάξη πραγμάτων, αν η πρώτη χώρα που θα υπέκυπτε και θα παραδίνοταν δεμένη χειροπάδαρα στην Παγκοσμιοποίηση ήταν μία από τις γενέτειρες των μεγάλων αρχαίων πραγματικών πολιτισμών.
Ας σκεφτούμε ποιοί είμαστε κι ας πράξουμε ανάλογα.
Κι αν ακόμη, όπως ισχυρίζονται πολλοί, δεν είμαστε καθαρόαιμοι απόγονοι εκείνων των μεγάλων προγόνων...
Κι αν ακόμη προερχόμαστε από χιλιάδες επιμειξίες και προσμίξεις...
Ζούμε όμως στον ίδιο χώρο που έζησαν κι εκείνοι...
Υπερασπιζόμαστε τα ίδια εδάφη...
Μιλάμε την ΙΔΙΑ ΓΛΩΣΣΑ με τον Περικλή, τον Σόλωνα, τον Δημόκριτο, τον Ιπποκράτη.
Λέμε ότι είμαστε Έλληνες, με όλα τα ελαττώματα και τις κακιές έξεις της φυλής και κάτι πεταρίζει μέσα μας.
ΕΙΜΑΣΤΕ απόγονοι εκείνων, έστω κι αν αυτό δεν βολεύει πολλούς.
Ας σκεφτούμε ποιοί είμαστε και πού μας οδηγούν οι απόγονοι των βαρβάρων, σήμερα
βάρβαροι κι αυτοί κι ας αντιδράσουμε!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου