Η δημοσιοποίηση των «πόθεν έσχες» των βουλευτών για το 2012 φούντωσε ξανά τις συζητήσεις για τους πάμπλουτους πολιτικούς (όχι όλους, αλλά πολλούς) που, ζώντας μέσα στην πολυτέλεια και στις ανέσεις, νομοθετούν τη «σφαγή» των Ελλήνων, ακόμη και εκείνων που προσπαθούν να επιβιώσουν με ελάχιστα ευρώ.
Οσον αφορά το θέμα των «πόθεν έσχες», το κρίσιμο ερώτημα είναι αν οι συγκεκριμένοι πλούσιοι της Βουλής είχαν πολλά χρήματα πριν εκλεγούν, δηλαδή μπήκαν στην πολιτική όντας ευκατάστατοι.
Οσον αφορά το θέμα των «πόθεν έσχες», το κρίσιμο ερώτημα είναι αν οι συγκεκριμένοι πλούσιοι της Βουλής είχαν πολλά χρήματα πριν εκλεγούν, δηλαδή μπήκαν στην πολιτική όντας ευκατάστατοι.
Σε περίπτωση που ο πλουτισμός τους συντελέστηκε στη διάρκεια της θητείας τους, τότε πράγματι υπάρχει ζήτημα που χρειάζεται διερεύνηση. Αν όμως είναι πλούσιοι εκ των προτέρων (άλλοι λόγω του επαγγέλματός τους, άλλοι λόγω οικογενειακής περιούσιας ή... πλούσιου γάμου), δεν θα πρέπει τώρα που κλήθηκαν να «υπηρετήσουν» τον ελληνικό λαό να δείξουν (έστω συμβολικά) ότι αντιλαμβάνονται ότι η κοινωνία «ματώνει»;
Γιατί, λοιπόν, οι ευκατάστατοι της Βουλής να μη στερούνται των προνομίων που τους παρέχει το κράτος, αφού στην πραγματικότητα δεν (θα έπρεπε να) τα έχουν ανάγκη; Και, μάλιστα, αυτομάτως μέσω ενός «κόφτη» όμοιου με αυτόν που θα ψηφιστεί για τους μισθούς, τις συντάξεις και τις λοιπές δαπάνες. Ας θεσπιστεί, λοιπόν, «κόφτης παροχών» για όσους έχουν καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ ή ακίνητα (πλην της βασικής κατοικίας τους) που ξεπερνούν αυτήν την αντικειμενική αξία ή άλλα περιουσιακά στοιχεία τέτοιου μεγέθους. Οσοι ξεπερνούν το όριο να αμείβονται μόνο με συμβολικά ποσά για τρέχοντα έξοδα, τουλάχιστον μέχρι η χώρα να βγει από το τούνελ.
Να λοιπόν μια πρόταση που θα έδειχνε με κάποιον τρόπο ότι η Βουλή δεν υπάρχει μόνο για να ψηφίζει επαχθή μέτρα, αλλά όντως αναγνωρίζει τις δυσκολίες των Ελλήνων και κάνει κάτι χειροπιαστό για να εξοικονομήσει χρήματα.
Ας νιώσουν επιτέλους ορισμένοι «εθνοπατέρες» στην τσέπη τους τις επιπτώσεις ενός «κόφτη», που τόσο εύκολα σκοπεύουν να ψηφίσουν τις επόμενες ημέρες για όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό τους.
Ομως και για τους «φτωχούς» βουλευτές θα έπρεπε να υπάρχουν επιπλέον περικοπές. Δεν συνάδει ο πρωθυπουργός της χώρας να μιλά για «αξιοπρεπή σύνταξη των 400 ευρώ» σχεδόν πανηγυρίζοντας και να τον χειροκροτούν οι βουλευτές του που αμείβονται με 5.000 ευρώ (μίνιμουμ, χωρίς τα άλλα προνόμια). Ας συνταχθεί, λοιπόν, και η Βουλή με το γενικότερο κλίμα της κοινωνίας και ας πάψει να μοιάζει με κλειστό club προκλητικών προνομιούχων, που μάλιστα αποφασίζουν τη σφαγή όλων των άλλων!
Στα τελευταία έξι μνημονιακά χρόνια πράγματι οι βουλευτές περιόρισαν τις αποδοχές τους, όμως δυσανάλογα σε σχέση με την υπόλοιπη κοινωνία. Κράτησαν πολλά προνόμια της «παλιάς εποχής» και αρκετά «παραθυράκια» που τους εξασφαλίζουν αυξήσεις.
Ιδού, λοιπόν, η Ρόδος για τους «ευαίσθητους» στα λόγια κοινοβουλευτικούς! Αν όντως πιστεύουν ότι επιτελούν λειτούργημα, ας το αποδείξουν στην πράξη έστω και τώρα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Παρόμοιο παράδειγμα θα πρέπει να δώσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι άλλοι ανώτατοι λειτουργοί του κράτους (διοικητές, διευθυντές κ.λπ.). Ας βάλουν όλοι από τώρα «κόφτη» στις αποδοχές τους και ας στείλουν το μήνυμα ότι δεν είναι απλοί παρατηρητές και σχολιαστές της μνημονιακής καταστροφής, αλλά συμπάσχουν με τον λαό που υποφέρει. Από αυτά τα χρήματα, βεβαίως, δεν θα σωθεί η ελληνική οικονομία, όμως ίσως επιστρέψει μέρος της χαμένης εμπιστοσύνης στις «Αρχές του τόπου» και στη Βουλή. Θα είναι μια καλή αρχή.
Γιατί, λοιπόν, οι ευκατάστατοι της Βουλής να μη στερούνται των προνομίων που τους παρέχει το κράτος, αφού στην πραγματικότητα δεν (θα έπρεπε να) τα έχουν ανάγκη; Και, μάλιστα, αυτομάτως μέσω ενός «κόφτη» όμοιου με αυτόν που θα ψηφιστεί για τους μισθούς, τις συντάξεις και τις λοιπές δαπάνες. Ας θεσπιστεί, λοιπόν, «κόφτης παροχών» για όσους έχουν καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ ή ακίνητα (πλην της βασικής κατοικίας τους) που ξεπερνούν αυτήν την αντικειμενική αξία ή άλλα περιουσιακά στοιχεία τέτοιου μεγέθους. Οσοι ξεπερνούν το όριο να αμείβονται μόνο με συμβολικά ποσά για τρέχοντα έξοδα, τουλάχιστον μέχρι η χώρα να βγει από το τούνελ.
Να λοιπόν μια πρόταση που θα έδειχνε με κάποιον τρόπο ότι η Βουλή δεν υπάρχει μόνο για να ψηφίζει επαχθή μέτρα, αλλά όντως αναγνωρίζει τις δυσκολίες των Ελλήνων και κάνει κάτι χειροπιαστό για να εξοικονομήσει χρήματα.
Ας νιώσουν επιτέλους ορισμένοι «εθνοπατέρες» στην τσέπη τους τις επιπτώσεις ενός «κόφτη», που τόσο εύκολα σκοπεύουν να ψηφίσουν τις επόμενες ημέρες για όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό τους.
Ομως και για τους «φτωχούς» βουλευτές θα έπρεπε να υπάρχουν επιπλέον περικοπές. Δεν συνάδει ο πρωθυπουργός της χώρας να μιλά για «αξιοπρεπή σύνταξη των 400 ευρώ» σχεδόν πανηγυρίζοντας και να τον χειροκροτούν οι βουλευτές του που αμείβονται με 5.000 ευρώ (μίνιμουμ, χωρίς τα άλλα προνόμια). Ας συνταχθεί, λοιπόν, και η Βουλή με το γενικότερο κλίμα της κοινωνίας και ας πάψει να μοιάζει με κλειστό club προκλητικών προνομιούχων, που μάλιστα αποφασίζουν τη σφαγή όλων των άλλων!
Στα τελευταία έξι μνημονιακά χρόνια πράγματι οι βουλευτές περιόρισαν τις αποδοχές τους, όμως δυσανάλογα σε σχέση με την υπόλοιπη κοινωνία. Κράτησαν πολλά προνόμια της «παλιάς εποχής» και αρκετά «παραθυράκια» που τους εξασφαλίζουν αυξήσεις.
Ιδού, λοιπόν, η Ρόδος για τους «ευαίσθητους» στα λόγια κοινοβουλευτικούς! Αν όντως πιστεύουν ότι επιτελούν λειτούργημα, ας το αποδείξουν στην πράξη έστω και τώρα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Παρόμοιο παράδειγμα θα πρέπει να δώσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι άλλοι ανώτατοι λειτουργοί του κράτους (διοικητές, διευθυντές κ.λπ.). Ας βάλουν όλοι από τώρα «κόφτη» στις αποδοχές τους και ας στείλουν το μήνυμα ότι δεν είναι απλοί παρατηρητές και σχολιαστές της μνημονιακής καταστροφής, αλλά συμπάσχουν με τον λαό που υποφέρει. Από αυτά τα χρήματα, βεβαίως, δεν θα σωθεί η ελληνική οικονομία, όμως ίσως επιστρέψει μέρος της χαμένης εμπιστοσύνης στις «Αρχές του τόπου» και στη Βουλή. Θα είναι μια καλή αρχή.
Δημήτρης Ριζούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου