}

21 Νοεμβρίου, 2014

Κύριε πιλότε, τί είναι offshore;

Κύριε πιλότε, τί είναι offshore;

Ποιος θα μιλήσει στα παιδιά για τους κακούς δράκους του παραμυθιού;

Του Μάριου Διονέλλη
Το είδαμε και αυτό λοιπόν. Μέσα στον παροξυσμό της πατριωτικής ανάτασης μετά τις πτήσεις του F-16 στη γιορτή του Αγίου Μηνά και αφού πήραμε τις ενέσεις μιλιταρισμού και υψηλού εθνικού φρονήματος (μαζί με μερικά σουβενίρ από τον πάγκο λαϊκής των πιλότων στον Καράβολα) ήρθε η ώρα το μήνυμα να φτάσει στα σχολειά.
Μη τυχόν και γλιτώσουν τα παιδιά από τον φόβο του κακού εχθρού, μη τυχόν και δε γνωρίσουν από κοντά τι θα πει «ήρωας». Τι κι αν οι γονείς τους φτύνουν αίμα κάθε μέρα για να τα βγάλουν πέρα. Ο «ήρωας» είναι ο πιλότος που κουμαντάρει το σιδερένιο πουλί. Την προηγούμενη μέρα, μια γυναίκα δίπλα τους, έγκυος και μάνα είχε βρει το κουράγιο να καταγγείλει την εργασιακή αυθαιρεσία και να τα βάλει με το ισχυρό αφεντικό της. Αλλά ο «ήρωας» είναι ο πιλότος. Κι ας λείπουν δάσκαλοι από το σχολειό, κι ας πασχίζουν για να τα βγάλουν πέρα όσοι έχουν ακόμα απομείνει για να διδάσκουν. Ο «ήρωας» είναι ο πιλότος. Κι ας υπάρχουν χιλιάδες τριγύρω που υποφέρουν, που χάνουν τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά τους, που φορολογούνται ξανά και ξανά για να μπαίνουν άνετα οι μίζες στις τσέπες πολιτικών και στρατιωτικών και στις κάθε λογής offshore.
- Αλήθεια κύριε πιλότε, τι είναι offshore;
Ποιος θα μιλήσει για αυτό το παραμύθι με την κακή μάγισσα στα παιδιά; Ποιος θα τους πει τη σκοτεινή πλευρά της ιστορίας πίσω από τα σιδερένια πουλιά, τις τορπίλες τα υποβρύχια και τα κάθε λογής… βλήματα; Είχαν απαντήσεις για αυτά οι περήφανοι διοργανωτές της περιφοράς του σμηναγού στα σχολεία του Ηρακλείου;
Καλός και άξιος ο πιλότος και μπράβο του για την εκπαίδευσή του. Αλλά φτάνει μέχρι εδώ το παραμύθι γιατί έχει πολλούς κακούς δράκους, ντυμένους στα γαλανόλευκα. Καρατζαφέρηδες με off shore και Τσοχατζόπουλους και Βενιζέλους με υποβρύχια. Άδωνι και Πλεύρη και Βορίδη. Πατριώτες ολκής που σκίζονται να μας προστατέψουν, με το αζημίωτο βεβαίως. Και Παπαντωνίου και στρατιωτικούς με βίλες στα βόρεια προάστια και δημοσιογράφους που ξιφουλκούν για το μεγαλείο της φυλής και την ανάγκη νέων εξοπλισμών.
Και αν όλο αυτό το σύστημα νιώσει να κλυδωνίζεται, στο βάθος υπάρχει πάντα η τουρκική απειλή, αφάνταστα χρήσιμη για να τρώνε τα παιδιά το φαΐ τους.
Φωτογραφία: Γιώργος Λαμπράκης 
Σχόλια Ιστολογίου: Τις απαντήσεις στον "δημοσιογράφο" τις δίνουν οι αναγνώστες του


    • Εικόνα προφίλ



      Νικος  8 ώρες πριν

      Συνεχίζουν να προκαλούν με τον συνήθη τρόπο τους οι συκοφάντες καριέρας ''αρθρογράφοι'' οι οποίοι με αερολογίες και θεματολογία μηδέν στα μανιφέστα τους προσπαθούν να περάσουν τα δικά τους μηνύματα τα οποία όχι μόνο δεκτά δεν γίνονται αλλά πρέπει να τυχαίνουν και ανάλογης διαχείρισης.Οι προσβολή των θεσμών και των προσώπων οι οποίοι δείχνουν έμπρακτα το ενδιαφέρον τους αλλά και αγωνίζονται για την χώρα σε αντίθεση με τους λιποτάκτες της ζωής που υπάρχουν με σκοπό να εξωτερικεύουν την μιζέρια τους και να την προωθήσουν νομίζοντας οτι αυτό θα τους εξυψώσει στο επίπεδο που ήθελαν και δεν απέκτησαν ποτέ. Η συνεχείς ενοχλητική ''διαμαρτυρία'' κάποιον καταντάει οχι μόνο γελοία αλλά και χυδαία.
      Σε χειρότερη μοίρα βρίσκονται αυτοί που τους δίνουν το βήμα (της ''δημοκρατίας'' )στο βωμό του χρήματος και της διαφήμισης. Αν λοιπόν ''Κύριοι'' αυτήν την Ελλάδα ονειρεύεστε τότε μπορείτε να ξαναχωθείτε στην σκοτεινή και μίζερη ζωή σας στους υπονόμους σας.....

        2  
        • Εικόνα προφίλ



          Γιώργος Φουντουλάκης  9 ώρες πριν

          Κοιτα ρε το ξεφτιλισμενο σιναφι σου και ασε τον πιλοτο στην ησυχια του...τι σχεση εχει αυτος με της οffshire??? Αυτος πεταει καθε μερα την ωρα που εσυ καθεσαι στο γραφειο σου και γραφεις τετοιες σαχλαμαρες...αυτος αν κανει ενα λαθος θα του στοιχισει την ζωη...ενω εσυ οσα και να κανεις θα συνεχισεις να γραφεις χωρις να απολογησε σε κανεναν...Οκ...με αυτον ασχοληθηκε ολη η Ελλαδα γιατι ειναι μαγκας...ειπες και εσυ να γραψεις αυτη την βλακεια για να παρεις λιγα λεπτα (αρνητικη) δημοσιοτητα!!!


          • Εικόνα προφίλ



            skyfoxcd1 .  10 ώρες πριν

            Ανοίξτε τα μυαλά σας όσο είναι καιρός να δημιουργήσετε ΘΕΤΙΚΟΥΣ ανθρώπους στην κοινωνία σας και να πνίξετε αυτούς που κατατροπώνουν το μοναδικό γονίδιο ηρωισμού που αιώνες τώρα σώζει τη χώρα σας.Δημιουργήστε πρότυπα ,ήρωες ,και ανθρώπους που θα θελουν τα παιδιά σας να μοιάσουν και λίωστε τα σκουλίκια που ποδοπατούν τον ηρωικό ''Ελληνα'' που όλοι κρύβετε μέσα σας.....
          • Εικόνα προφίλ



            koulis  10 ώρες πριν

            Ολα να τα μαθουν τα παιδια! Και τις offshore και τα σιδερενια πουλια. Και ας διαλεξουν οταν μεγαλωσουν τι δρομο θελουν να ακολουθησουν. Αλλα με το να τα κανουμε μιζερα απο 5 χρονων λεγοντας τους μονο για πεινα και ανεργεια, θα τα καταντησουμε στα 25 τους να γυριζουν απλυτα και αξυριστα απο καφετερια σε καφετερια να αναρωτιουνται ποσο αδικη ειναι η κοινωνια..

              3  
              • Εικόνα προφίλ



                Nelos Aristos  10 ώρες πριν

                Κακως απευθυνεις αυτη την ερωτηση στον πιλοτο. Πρωτα θα την κανεις στους μπαμπαδες που πασχιζουν να μεγαλωσουν αυτα τα παιδια.
                Τωρα εσεις οι δημοσιογραφοι με τα μεσα που χρησιμοποιειται πλαθεται παραμυθια και ''ηρωες'' που οδηγησαν την χωρα μας σε αυτα τα χαλια



                  • Εικόνα προφίλ



                    Heaven and Hell  14 ώρες πριν

                    Πάντα υπάρχει η ευκολία στο να δεις κάτι κακοπροαίρετα. Θα μπορούσα να το κάνω κι εγώ με το άρθρο του κου Διονέλλη. Όμως, δεν έχει άδικο σε κάποια θέματα που θίγει. Βέβαια, το να πεις στα μικρά παιδιά τί είναι offshore και τί είναι "μίζα", είναι κομματάκι δύσκολο. Όμως γιατί να πάει ένας οποιοσδήποτε στα σχολεία κι να κάνει διαλέξεις για αυτά; Αυτονόητο είναι - για εμένα τουλάχιστον - πως αυτό είναι ευθύνη της οικογένειας. Το κατά πόσο πλέον, η παραδοσιακά εννοούμενη οικογένεια έχει διαλυθεί και δεν δύναται να διδάξει τα εξωσχολικά μαθήματα περί ζωής, είναι άλλο ζητούμενο. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να τα περιμένουμε όλα από τρίτους, όπως το σχολείο.
                    Ας πιάσουμε αυτή την πλευρά του θέματος κι ας το δούμε πιο θετικά. Το ζητούμενο, δεν θα έπρεπε να είναι γιατί πήγε ο πιλότος, αλλά γιατί δεν παρουσιάζονται στα σχολεία κι άλλοι ήρωες, της καθημερινότητας, των τεχνών, των γραμμάτων, της βιοπάλης.
                    Αποτελεί γενίκευση να μιλάμε για μιλιταρισμό των στρατιωτικών. Εξ' ορισμού, στρατιωτικός και μιλιταριστής είναι δύο διαφορετικά πράγματα που δεν πρέπει να συγχέουμε. Το ίδιο είναι και η σύγχυση των θεατών μιας επίδειξης με στρατιωτικά αεροσκάφη με "εκμιλιταρισμό" του πλήθους. Δεν είναι μιλιταριστές όσοι πάνε στο Παρίσι, στην έκθεση του La Bourget, κάθε χρόνο για να θαυμάσουν από κοντά την τεχνολογία πτήσης και τις αεροπορικές επιδείξεις. Σωστά; Ακόμα κι εγώ που έχω ένα κακό προηγούμενο με τις στρατιωτικές δυνάμεις, αν είχα τα χρήματα, θα ήθελα να πάω μια φορά, για την εμπειρία, να χαρώ από κοντά την εξέλιξη της τεχνολογίας.
                    Αν μπει πάλι το θέμα των εξόδων της επίδειξης στο Ηράκλειο, εκτός του ότι αυτά δεν είναι έκτακτα αλλά προβλεπόμενα έξοδα, ακόμα κι αχρείαστα να τα πει κανείς, θα τα προτιμήσω από τα υπερ-πολλαπλάσια που κάνει ο Μπένι για χρήση του προεδρικού αεροσκάφους. Και όχι, δεν θέτω ψευτο-δίλημμα "το ένα ή το άλλο". Λέω ξεκάθαρα, ότι από τη στιγμή που γίνονται (και μέχρι να αλλάξουμε το πολιτικό και στρατιωτικό γίγνεσθαι, θα γίνονται) και τα δύο, προτιμώ αυτό που θα με κάνει να χαρώ αυτά τα "πεταμένα" λεφτά, μαζί με μερικές χιλιάδες άλλους κι ας ψωνίσω κι ένα αναμνηστικό από τον "πάγκο της λαϊκής" της αεροπορίας. Κι από τον πάγκο των Led Zeppelin ψώνισα, όταν ήρθαν στο Ηράκλειο και δεν το χρησιμοποίησα ως υποτιμητικό επιχείρημα εναντίων τους, ότι "ευτελίζουν" τη μπάντα. Memorabilia, τα λένε αλλού.
                    Θα συμφωνήσω, ότι στην πατριδοκαπηλεία, επιδίδονται πολλά πολιτικά κοράκια και πολλοί επιχειρηματίες, παρατρεχάμενοι δημοσιογράφοι, δήθεν καλλιτέχνες, λόγιοι και λοιποί μπερτόδουλοι. Όμως, το να παρομοιάζουμε με όργανο της πατριδοκαπηλείας τον σμηναγό, επειδή πληρώνουμε σαν λαός τις μίζες των βλημάτων, είναι το ίδιο με το να παρομοιάζουμε τους πυροσβέστες με όργανο πολιτικών σκοπιμοτήτων για τις μίζες ανταλλακτικών και οχημάτων πυρόσβεσης, των αστυνομικών για τις μίζες από τις κάμερες ταχύτητας, των οδοκαθαριστών για τις μίζες από τα απορριμματοφόρα και λοιπά. Όπως και να το κάνουμε, κάτι τέτοιο αποτελεί "τσουβάλιασμα".
                    Όπως, "τσουβάλιασμα" είναι, μία αεροπορική επίδειξη να θεωρείται "άρτος και θέαμα". Δέκα λεπτά επίδειξης το χρόνο, έστω, δεν μας προβατοποιούν περισσότερο από τα εβδομαδιαία ματς ποδοσφαίρου. Κι οι χούντες, για λόγους προβολής και εξιδανίκευσης της σωματικής ρώμης και υπεροχής της "φυλής", τα αθλητικά γεγονότα χρησιμοποιούσαν για αποχαύνωση και όχι τις στρατιωτικές επιδείξεις. Εξάλλου, στις χούντες, οι δυνάμεις καταστολής (αλλού ο στρατός κι εδώ οι "ειδικές μονάδες" της Ελ.Ασ.) έχουν άλλο "έργο" να "επιτελέσουν" και δεν αδειάζουν.
                    Για το αν το καθεστώς της Τουρκίας είναι ή όχι, στρατιωτική απειλή, το ξέρει η Κύπρος. Και το να αποστρατιωτικοποιηθεί η Ελλάδα, δεν είναι λύση. Δεν βρισκόμαστε στη θέση της Μάλτας, του Μονακό, της Ελβετίας. Βρισκόμαστε στην Ελλάδα. Λέτε, αν αύριο καταργήσουμε το στρατό, να το κάνουν κι όλες οι γείτονες χώρες ή απλά θα έρθουν να πάρουν το κομμάτι που θεωρούν ότι τους ανήκει;
                    Τέλος, δεν βλέπω το κακό στην εθνική υπερηφάνεια. Είτε για τους Έλληνες, είτε για τους Τούρκους, είτε για τους Ρώσους. Θεωρώ τον εαυτό μου περήφανο που γεννήθηκα σε αυτή τη χώρα και πιο περήφανο που, κατ' αρχήν ατομικά, δεν βλάπτω, δεν κλέβω και θέλω οι φιλοξενούμενοι μετανάστες, είτε περαστικοί είτε μόνιμοι, να μην τύχουν της "φιλοξενίας" που έτυχαν οι Μικρασιάτες πρόγονοί μου, από μια μερίδα Κρητικών. Δεν θέλω να γίνω ένα με αυτή τη μερίδα και είμαι περήφανος που μέχρι τώρα, το καταφέρνω.
                    Με περηφάνια και με τα μέσα που έχω (το πληκτρολόγιο για το ιντερνέτι και τα πόδια για τις πορείες), κάνω κι εγώ το κάτι λίγο που μπορώ για να διώξουμε τη μιζέρια που μας έχει υποδουλώσει. Έχω ελπίδα γι' αυτό το λαό και τη χώρα μου. Κι όταν φύγει αυτή η μαυρίλα και η τραπεζική χούντα με τα πολιτικά και φασιστικά τσιράκια που μας διαιρούν και βασιλεύουν, τότε σίγουρα, σταδιακά, όλα θα ομαλοποιηθούν για τους πολίτες, τους επισκέπτες και τους μετανάστες. Χωρίς όμως ελπίδα, χωρίς υπερηφάνεια, μόνο με τη μιζέρια συντροφιά, δεν ξεκινάς αγώνα.
                    Μετά από όλα αυτά, το κείμενο του κου Διονέλλη, θα πρότεινα να μην το διαβάσετε επιφανειακά. Έχει περισσότερο βάθος και δεν αποτελεί μια απλή και μίζερη κλάψα. Θεωρήστε το ως παραίνεση.
                    Ξαναδιαβάστε το, με ανοιχτό μυαλό.

                      7  
                      • Εικόνα προφίλ



                        Nikolaos Tsakiris  15 ώρες πριν

                        Κύριε Διονέλλη,
                        θεωρώ τουλάχιστον άστοχο τον τίτλο που δώσατε, το δε άρθρο σας πολύ "μικρόψυχο".
                        Τι σχέση έχει ο αεροπόρος με τις offshore τις τορπίλες και τα υποβρύχια;
                        Δε νομίζω να υπάρχουν πολλά πρόσωπα που μπορούν να προβληθούν σαν υγιή πρότυπα στους νέους σήμερα και σίγουρα ο Σμηναγός είναι ένα από αυτά. Καλώς ήρθε σε επαφή με τα παιδιά γιατί κάτι καλό θα τους περάσει και προφανώς δεν ευθύνεται για τα δεινά που συμβαίνουν γύρω μας που τόσο γλαφυρά περιγράφετε στο άρθρο σας.
                        Πιθανόν όπως αναφέρετε να υπάρχουν κάποιοι που απέκτησαν βίλες μέσω των μιζών που πήραν από προμήθειες αλλά δυστυχώς έχει καταστεί σύνδρομο της εποχής μας η ''τσουβαλοποίηση'' των πάντων. Αυτό κάνετε και εσείς.
                        Μήπως οι δημοσιογράφοι που εμπλέκονται στην διαφθορά είναι λίγοι; αυτό τι σημαίνει; ότι όλοι είναι διεφθαρμένοι;
                        Προφανώς και υπάρχουν αρκετοί ήρωες και αγωνιστές γύρω μας. Δική σας λοιπόν δουλειά είναι να τους προβάλλεται μέσω της δυνατότητας που έχετε και όχι να κατακρίνετε αυτούς που επελέγησαν από κάποιους άλλους σαν πρότυπα.
                        Όμως φοβάμαι ότι υπάρχει ένα υπόβαθρο και μια σκοπιμότητα πίσω από την "έκρηξή σας". Ανάλογες αντιδράσεις υπήρξαν και για την αεροπορική επίδειξη που έγινε πριν λίγες μέρες. Αναμενόμενο μεν αλλά όταν δεκάδες χιλιάδες πολίτες ενθουσιάστηκαν και ελάχιστοι διαμαρτυρήθηκαν νομίζω ότι το μήνυμα είναι σαφές.
                        Κάτι ανάλογο ισχύει και με την επίσκεψη στου Σμηναγού Ανδρουλάκη στα σχολεία. Οι αναλογίες θα είναι ίδιες.
                        Άποψή μου λοιπόν ότι καλώς οργανώθηκε η επίσκεψή του Σμηναγού στο Ηράκλειο και καλώς ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των σχολείων και ..... ο κάθε ένας κρίνεται.

                      Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
                      Πέμπτη, 20 Νοεμβρίου 2014 - 00:01

                      Δεκέμβρης 1944 - Πώς φτάσαμε στη σύγκρουση

                      Του Σάκη Μουμτζή

                       Σήμερα 70 χρόνια μετά, μπορούμε να πούμε, πως όσο σημαντικές ήταν οι 33 ημέρες που διήρκεσαν οι μάχες στην Αθήνα άλλο τόσο σημαντικό ήταν το δίμηνο που προηγήθηκε και που οδήγησε στη σύγκρουση. Γιατί αυτή δεν προήλθε απο τις σφαίρες της αστυνομίας στις 3 Δεκεμβρίου 1944 στο Σύνταγμα –όπως είναι η ‘επίσημη εκδοχή, δηλαδή αυτή της Αριστεράς– αλλά ήταν προϊόν της απόφασης που ειχε πάρει η ηγεσία του ΚΚΕ στις 27 Νοεμβρίου, σε συνεδρίαση του Π.Γ. στο Αρεταίειο νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν ο Γ Ιωαννίδης, γραμματέας μαζί με τον Σιάντο του κόμματος. Ενδιαφέρον  λοιπόν  παρουσιάζει όλη αυτή η διαδρομή που κατάληξή της είχε αυτήν την απόφαση, δηλαδή ο ΕΛΑΣ να μην παραδώσει τα όπλα του στις 10 Δεκεμβρίου, ημερομηνία που είχε ορίσει η κυβέρνηση Εθνικης Ενότητας.

                      Εχει διατυπωθεί η άποψη, που είναι και η κρατούσα στο χώρο της αριστερής ιστοριογραφίας, ότι το ΚΚΕ από το καλοκαίρι του 1944 είχε εγκαταλείψει την ιδέα για κατάληψη της εξουσίας ευθύς ως θα αποχωρούσαν οι Γερμανοί. Μάλιστα προς επίρρωση της θέσης τους επικαλούνται τη συμμετοχή του κόμματος στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας τον Σεπτέμβριο του 1944, την υπογραφή της συμφωνίας της Γκαζέρτας, που ουσιαστικά ανέθετε την αρχηγία των Ελληνικών στρατιωτικών σωμάτων στον Σκόμπυ, (26 Σεπτεμβρίου 1944) και την μη είσοδο των δυνάμεων του ΕΛΑΣ της υπαίθρου στην Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου, όταν εγκατέλειψαν την πόλη οι κατακτητές. Δηλαδή υποστηρίζουν ότι το ΚΚΕ είχε κάνει τη στρατηγική επιλογή της αποδοχής των κανόνων της  αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και της συμμετοχής του σε όλες τις διαδικασίες που τη συνθέτουν. Στα παραπάνω οφείλω να διευκρινήσω πως στα τέλη του Οκτωβριου 1944 όλη η Ελλάδα εαμοκρατείτο και ο ΕΛΑΣ εισήλθε στη Θεσσαλονίκη παραβιάζοντας τη συμφωνία της Γκαζέρτας.

                       Νομίζω πως η ηγεσία του ΚΚΕ, από τις αρχές του καλοκαιριού του 1944 είχε δύο ξεκάθαρους στόχους:

                       1) Προσπαθούσε να ανιχνεύσει τις προθέσεις  και την πολιτική των Σοβιετικών για την Ελλάδα και

                       2) επεδίωκε  όλες οι εξελίξεις στη χώρα, μετά  την Απελευθέρωση, να τελούσαν υπό τον έλεγχό του κόμματος.

                       Να είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, ο ρυθμιστής της κατάστασης. Πολύ γρήγορα οι ηγέτες του ΚΚΕ διαπίστωσαν ότι η Σοβιετική ηγεσία είχε έξω από το χώρο της επιθυμητής επιρροής της την Ελλάδα. Τα μηνύματα που είχαν πάρει ήταν πολλά αλλά το κυριότερο ήταν το γεγονός πως το Σεπτεμβριο του 1944, ο Κόκκινος στρατός αντί να κατέλθει στην Ελλάδα, κινήθηκε δυτικά κατά μήκος των ελληνικών συνόρων. Μάλιστα όταν υψηλόβαθμο  στέλεχος του κόμματος επισκέφθηκε στη Βουλγαρία τη Σοβιετική στρατιωτική ηγεσία και ζήτησε την είσοδο των Σοβιετικών στρατευμάτων στην Α. Μακεδονία, επιπλήχθηκε από το Π.Γ. γι΄ αυτή του την ενέργεια.

                       Το ΚΚΕ συνεπώς γνώριζε καλά τις προθέσεις του Στάλιν τον Οκτώβριο του 1944. Ηταν τόσο φανερές οι κινήσεις  του Σοβιετικού ηγέτη  ώστε δε χρειαζόταν επίσημη ενημέρωση γι΄ αυτό, ούτε ιδιαίτερη αποκωδικοποίηση των γεγονότων. Ολα ήταν ξεκάθαρα. Και το κυριότερο, στην Ελλάδα είχαν έρθει Βρετανοί στρατιώτες και ο επικεφαλής τους, με την υπογραφή και του ΚΚΕ, ασκούσε πλήρη έλεγχο επί όλων των στρατιωτικών σχηματισμών.

                       Ετσι η ηγεσία του ΚΚΕ είχε ως μοναδικό πλέον  στόχο την κυριαρχία του κόμματος στο εσωτερικό μέτωπο. Στρατηγική του, ο συντονισμός των βημάτων της Ελλαδας με τα βήματα που θα έκαναν οι χώρες που απελευθέρωσε ο Σοβιετικός στρατός. Κύριο όπλο σε αυτήν του την προσπάθεια είχε, την άρτια οργάνωση του κόμματος, τον ΕΛΑΣ, την  εξουσία της Πολιτοφυλακής και τη δράση της ΟΠΛΑ, αλλά συγχρόνως και την  ακτινοβολία του ΕΑΜ, που οι ηγέτες του ΚΚΕ γνώριζαν, ότι την προσέδιδαν οι Σβώλος, Τσιριμώκος και οι άλλοι σοσιαλιστές και φιλελεύθεροι αστοί.

                      Οταν ετέθη το θέμα των εκλογών, στις αρχές Νοεμβρίου 1944, ο Γ. Παπανδρέου κατέστησε σαφές, ότι εκλογές με αντάρτικους στρατούς δεν μπορούν να γίνουν και έθεσε δημοσίως θέμα διάλυσης τους (10 Νοεμβρίου). Η ηγεσία του ΚΚΕ βρέθηκε πλέον στο κρίσιμο σταυροδρόμι. Γνώριζε πολύ καλά ότι η παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ στερούσε από το κόμμα το βασικότερο όπλο πολιτικής ισχύος και ακύρωνε την εναλλακτική του ένοπλου αγώνα, που ήταν η κυρίαρχη μορφή πάλης των σταλινικών κομμάτων της Γ΄ Διεθνούς. Αισθανόταν λοιπόν, οι διαπαιδαγωγημένοι με το λενινιστικό μοντέλο κατάληψης της εξουσίας  ηγέτες του ΚΚΕ, ότι εγκλωβίζονταν στην κοινοβουλευτική διαδικασία και στους θεσμούς της, δηλαδή συμμετείχαν σε ένα παιχνίδι  που όχι μόνον δεν το πίστευαν αλλά και το περιφρονούσαν βαθύτατα. Επί πλέον, οι Σιάντος, Ιωαννίδης και ο Ζέβγος, η γραμματεία δηλαδή του Π.Γ., είχαν να αντιμετωπίσουν και  ένα άλλο, ίσως σοβαρότερο πρόβλημα. Διαπίστωσαν πως την απόφαση που θα έπρεπε να πάρουν για τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ, δεν θα μπορούσαν να την ‘περάσουν ‘ στα ανώτερα στελέχη του κόμματος, δηλαδή στα μέλη της ΚΕ , στους περιφερειακούς γραμματείς και στους καπετάνιους του ΕΛΑΣ, που ήταν ‘όλοι σκληροί και δοκιμασμένοι κομμουνιστές, οι περισσότεροι παλαιοί δεσμώτες της Ακροναυπλίας. Αποτελούσαν, αυτό που αποκλήθηκε, σκληρός πυρήνας του κόμματος. Η ηγεσία του ΚΚΕ πήρε δύο ηχηρά μηνύματα από αυτά τα στελέχη, μέσα σε τρεις μέρες, που συνέβαλαν στην τελική της θέση πως ‘τα ‘όπλα του ΕΛΑΣ, δεν παραδίδονται’. Το πρώτο ήταν η συγκέντρωση των καπετάνιων του ΕΛΑΣ στη Λαμία (17/ 11 /1944) που συγκάλεσε ο Α. Βελουχιώτης και στην οποία  οι ομιλητές τάχθηκαν αναφανδόν υπέρ της σύγκρουσης με τους Βρετανους και απαίτησαν το ‘ξεκαθάρισμα της αντίδρασης στην Αθήνα’.

                      Τελικά ο Μ Βαφειάδης, το μοναδικό μέλος της ΚΕ απο τους παρόντες, διαβλέποντας πού οδηγεί η σύσκεψη, με ένα διαδικαστικό τέχνασμα την οδήγησε σε διάλυση, ενώ ο ίδιος έσπευσε στην Αθήνα να ενημερώσει τον Σιάντο (19/ 11/1944). Την επομένη ο Μπαρτζιώτας, γραμματέας της κομματικής οργάνωσης Αθήνας (ΚΟΑ), συγκάλεσε αχτίφ πολιτικοστρατιωτικών στελεχών Αθήνας και Πειραιά, με αντικείμενο την καλύτερη οργάνωση της επερχόμενης σύγκρουσης. Στο διήμερο αχτίφ ήταν παρών και ο Σιάντος ο οποίος ανήσυχος διαπίστωσε ότι το κλίμα συνοψιζόταν στο σύνθημα ‘ή τώρα ή ποτέ.’ Ετσι λοιπόν το ΠΓ στις 27  Νοεμβρίου και ενώ προηγουμένως είχε επέλθει συμφωνία με τον Παπανδρέου για τον τρόπο συγκρότησης του Εθνικού Στρατού, αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει από αυτήν καθώς είχε διαπιστώσει ότι αδυνατούσε πλέον να την επιβάλλει στο κόμμα, στο οποίο ήταν κοινή συνείδηση  πως η παράδοση τών όπλων του ΕΛΑΣ σήμαινε και  παράδοση της παντοδυναμίας του. Ιεράρχησαν λοιπόν  τη διατήρηση αυτής της παντοδυναμίας υπεράνω και  της συνοχής της Εαμικής συμμαχίας, γιατί ήταν γνωστό πως οι σοσιαλιστές και οι φιλελεύθεροι δημοκράτες δεν θα ακολουθούσαν το ΚΚΕ στο δρόμο της σύγκρουσης. Οπως και έγινε. Μετά τα Δεκεμβριανά ουσιαστικά διαλύθηκε και το ΕΑΜ.

                       Την 1η  Δεκεμβρίου 1944 η ανασυσταθείσα ΚΕ του ΕΛΑΣ –που σήμαινε ότι ο ΕΛΑΣ πλέον δεν ευρίσκετο υπό τις διαταγές της Ελληνικής κυβερνήσεως με απόφαση του ΚΚΕ– εξέδωσε συγκεκριμένες οδηγίες δράσης προς συγκεκριμένες μονάδες του ΕΛΑΣ, για προσβολή συγκεκριμένων κυβερνητικών στόχων. Συνεπώς οι σφαίρες και οι νεκροί της 3ης Δεκεμβρίου συνέθεσαν το σκηνικό πάνω στο οποίο εφαρμόσθηκαν προειλημμένες αποφάσεις σύγκρουσης. Κύριο χαρακτηριστικό της, οι πρωτοφανείς θηριωδίες της ΟΠΛΑ, της πολιτοφυλακής και της Σπουδαζουσας του ΚΚΕ, που οδήγησαν στον θάνατο και έσυραν στην ομηρία χιλιάδες ανθρώπους. Αυτή η βάρβαρη συμπεριφορά, δεν ήταν απόρροια της δράσης κάποιων ακραίων και λούμπεν στοιχείων που εισχώρησαν στις  γραμμές του ΚΚΕ και διέπραξαν αυτά τα εγκλήματα, αλλά ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των σταλινικών κομμάτων. Γι΄ αυτό ακριβώς η δράση των παραπάνω οργανώσεων του ΚΚΕ, ήταν κεντρικά οργανωμένη και σχεδιασμένη με γραφειοκρατική παρακολούθηση και έλεγχο και δεν στράφηκε μόνον κατά των ταξικών εχθρών του αλλά και κατά των τροτσκιστών, των αρχειομαρξιστών, των ανεξάρτητων συνδικαλιστών και κατά παλαιών στελεχών του ΚΚΕ.

                       Ολα αυτά στιγμάτισαν, όπως ήταν φυσικό την μετέπειτα πολιτική ζωή. Ο εμφύλιος πόλεμος που επακολούθησε  με την κατάληξη του, κράτησε την Ελλάδα στον δυτικό κόσμο με τις αξίες του που ενστερνιζόταν και η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικου λαού.  Ομως η πρώτη και καθοριστική μάχη δόθηκε επί 33 ημέρες στους δρόμους της Αθήνας.

                       ΣΧΟΛΙΑ.
                      Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

                      Ερευνα-χαστούκι για το πολιτικό σύστημα! Όλοι τους βρίζουν, όλοι τους χλευάζουν, όλοι τους “κράζουν”… Ποιος τους ψηφίζει τελικά και βγαίνουν στη Βουλή, θα μας πει κανείς;;;
                      200277520-001
                      Δεν υπάρχει σύστημα και αυτό που υπάρχει είναι τρισάθλιο. Δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στους πολιτικούς το 45% των πολιτών, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ. Μόλις 5 στους 100 Έλληνες δηλώνουν πλήρως ικανοποιημένοι από τη ζωή και τη δουλειά τους. Σε υψηλά ποσοστά η ανασφάλεια. Οι γνώμες για Δικαιοσύνη και αστυνομία.
                      *Καμία εμπιστοσύνη λέει το 45%
                      Ισχυρό μήνυμα στο πολιτικό σύστημα στέλνουν μέσω έρευνας της ΕΛΣΤΑΤ οι Έλληνες πολίτες. Το 45% του συνολικού πληθυσμού δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται καθόλου το πολιτικό σύστημα. Το ποσοστό ανεβαίνει στο 64,1% αν υπολογιστούν και αυτοί που αποδίδουν ελάχιστη εμπιστοσύνη. (Σε κλίμακα από το 1 -χειρότερο- έως το 9, εκτός από το 45% υπάρχει επιπλέον 19,1% που ανήκει στην κλίμακα 1 και 2. Απόλυτη εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα έχει μόλις το 0,6% του πληθυσμού) όπως διαβάσαμε στο euro2day.gr.
                      Παράλληλα δύο ακόμα κρίσιμοι θεσμοί παίρνουν χαμηλή βαθμολογία. Το 19,2% και το 12,5% δηλώνουν ότι δεν εμπιστεύονται καθόλου τη Δικαιοσύνη και την αστυνομία αντίστοιχα.
                      Να σημειωθεί ότι οι άνεργοι δηλώνουν σε ποσοστό 50,6% ότι δεν έχουν καθόλου εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα, σε ποσοστό 24% ότι δεν έχουν καθόλου εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, και σε ποσοστό 16,6% ότι δεν έχουν καθόλου εμπιστοσύνη στην αστυνομία. Τα αντίστοιχα ποσοστά για τους εργαζόμενους είναι 46,2%, 18,1% και 12,5%.
                      happy_1
                      Η ικανοποίηση
                      Η έρευνα αφορά το 2013 και έγινε με περίοδο αναφοράς εισοδήματος το έτος 2012. Από τα στοιχεία προέκυψε ότι, στο σύνολο του πληθυσμού, πλήρως ικανοποιημένο από τη ζωή του συνολικά δηλώνει το 5,1% του πληθυσμού, και πλήρως ικανοποιημένο από την εργασία του δηλώνει το 5% των εργαζομένων. Αντίθετα, το 3,3% του πληθυσμού δηλώνει ότι δεν είναι καθόλου ικανοποιημένο από τη ζωή του και το 2,9% των εργαζομένων δηλώνει ότι δεν είναι καθόλου ικανοποιημένο από την εργασία του. Πολύ ικανοποιημένο από την εργασία του (βαθμοί 7 έως 9 της κλίμακας) δηλώνει το 43,2% του συνολικού αριθμού των εργαζομένων.
                      * Το ποσοστό των ατόμων που δηλώνει ότι δεν είναι καθόλου ικανοποιημένο από την οικονομική του κατάσταση ανέρχεται σε 11,7%, ενώ πλήρως ικανοποιημένο δηλώνει μόνο το 1,4% του πληθυσμού.
                      happy_2
                      * Πλήρως ικανοποιημένο από τη στέγασή του δηλώνει το 8,6% του πληθυσμού, ενώ ανάλογα είναι και τα ποσοστά του πληθυσμού που δηλώνουν πλήρως ικανοποιημένα από τους χώρους αναψυχής και πρασίνου και από το περιβάλλον διαβίωσης στην περιοχή τους (8% και 8,3% αντίστοιχα). Πολύ ικανοποιημένο από τη στέγασή του (βαθμοί 7-9 της κλίμακας) δηλώνει πάνω από το 48% του πληθυσμού, ενώ λίγο ικανοποιημένο (βαθμοί 1-3 της κλίμακας) δηλώνει το 8,9%.

                      * Λαμβάνοντας υπόψη το πόσο ικανοποιημένοι αισθάνονται από τη ζωή, την οικονομική κατάσταση, την εργασία, τη στέγαση και το περιβάλλον διαβίωσής τους, αλλά και από τις προσωπικές τους σχέσεις, 6 στα 10 άτομα (60%), στο σύνολο του πληθυσμού, δηλώνουν ότι ο τρόπος ζωής τους έχει περιεχόμενο σε μεγάλο βαθμό (βαθμοί ίσοι ή μεγαλύτεροι του 7 στην κλίμακα). Για τον φτωχό πληθυσμό η αναλογία είναι 5 στα 10 άτομα (περίπου 51%) και για το μη φτωχό πληθυσμό 6 στα 10 άτομα (περίπου 61%).
                      happy_3
                      * Βάσει των στοιχείων, σε ποσοστό 38,3% οι άνδρες και 24,8% οι γυναίκες αισθάνονται πολύ ασφαλείς όταν περπατούν στην περιοχή τους στο σκοτάδι, ενώ το 10,5% των ανδρών και το 21,4% των γυναικών δηλώνουν ότι αισθάνονται πολύ ανασφαλείς.

                      * Στις αστικές περιοχές, οι ερωτώμενοι δηλώνουν πολύ ασφαλείς, όταν περπατούν στην περιοχή τους στο σκοτάδι, σε ποσοστό 29%, ενώ στις αγροτικές περιοχές το ποσοστό ανέρχεται σε 40,3%.
                      Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
                      Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

                      Η ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ

                      Η ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ