«Αν υπάρχει ένα πράγμα το οποίο κρατά ξύπνιους τους διευθυντές των μουσείων θα πρέπει να είναι αυτό: Πρέπει να επιστρέψουν τα μάρμαρα του Παρθενώνα στην Ελλάδα;» αναρωτιέται η δημοσιογράφος του Independent, αφού η επίσκεψη της Αμάλ Αλαμουντίν στη χώρα μας έχει προκαλέσει σάλο στη Μεγάλη Βρετανία, που δεν θέλει να επιστρέψει τα Ελγίνεια Μάρμαρα.
Όπως, προσθέτει το άρθρο, «τα μάρμαρα πάρθηκαν από την Αθήνα σε μάλλον αμφίβολες συνθήκες. Το Βρετανικό Μουσείο μπορεί να τα απέκτησε με κάθε καλή πρόθεση, όμως ήρθαν στη χώρα από έναν άνθρωπο με καλή πίστη, αλλά ήρθαν από έναν άνθρωπο ο οποίος ήταν αναμφισβήτητα ένας… τυχοδιώκτης».
Ήταν ο Λόρδος Έλγιν ένας «Ιντιάνα Τζόουνς» που προσπάθησε να διασώσει τα ανεκτίμητης αξίας γλυπτά από μια χώρα που καταστρεφόταν ή ήταν απλώς ένας κερδοσκόπος που προσπάθησε να φτιάξει το δικό του… παρθενώνα, κλέβοντας τους θησαυρούς από την Αθήνα; Σίγουρα, πούλησε τα μάρμαρα στην κυβέρνηση για λιγότερα από όσα του κόστισε να τα μεταφέρει στη Βρετανία, αναφέρει το δημοσίευμα χαρακτηριστικά, για να συμπληρώσει: «Δεν γνωρίζουμε αν ό,τι έκανε το έκανε εξαιτίας της επιθυμίας του να τα δώσει ως κληρονομιά στο έθνος του ή εάν απλώς ξέμεινε από χρήματα όταν η πλούσια σύζυγός του τον παράτησε και -τελικά- τα πούλησε χάρη σε αυτή την -μάλλον οικονομική- απώλεια».
Όποια και αν είναι τα δικαιώματα και οι αδικίες που σχετίζονται με την αγορά των Γλυπτών του Παρθενώνα, σημειώνει το άρθρο, αυτή τη στιγμή στεγάζονται στο Βρετανικό Μουσείο, το οποίο μετά από εργασίες, τα έχει τοποθετήσει μία θαυμάσια και ασφαλή αίθουσα.
Εξάλλου, η είσοδος στο μουσείο είναι ελεύθερη, ενώ και άλλα αρχαία κομμάτια ελληνικής γλυπτικής βρίσκονται σε κοντινή απόσταση, έτσι ώστε κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι τα μάρμαρα είναι «εκτός τόπου». Μάλιστα το άρθρο αναφέρει: «Για εμάς που ζούμε στο Λονδίνο, είναι μια σταθερή πηγή απόλαυσης» με τη συντάκτρια να επισημαίνει πως τα επισκέπτεται μέχρι και πέντε φορές το χρόνο!
Μάλιστα, δεν διστάζει να σημειώσει πως, στην περίπτωση που τα Γλυπτά του Παρθενώνα επιστραφούν στην Ελλάδα, τότε «θα δημιουργήσουμε ένα κακό προηγούμενο», ενώ στηρίζει την άποψή της στο περιβάλλον του Βρετανικού Μουσείου, αλλά και στην αξία που έχουν δώσει οι Βρετανοί στα Ελγίνεια Μάρμαρα, δίνοντας παραδείγματα από διάφορα μεγάλα μουσεία ανά τον κόσμο που φιλοξενούν έργα καλλιτεχνών από χώρες πέραν της πατρίδας τους.
Όταν, σήμερα, η Ιταλία και η Ελλάδα έχουν υποστεί πολιτικές και οικονομικές δυσκολίες, «είναι σημαντικό να έχουν τουλάχιστον μερικά κομμάτια από τα αρχαία τέχνη τους διάσπαρτα σε όλο τον κόσμο. Χρησιμεύουν ώστε να μας υπενθυμίζουν ποιες είναι αυτές οι χώρες, τι έχουν δώσει σε όλους μας και ποιος ο ρόλος τους στην ιστορία. Και πάλι, όμως, το μόνο που πρέπει να εξετάσουμε είναι γιατί η Αθήνα θέλει μάρμαρα της πίσω» καταλήγει το άρθρο.

national-pride