Η κατάθεση του Ν. Ζήγρα που έστειλε στην φυλακή τον τραπεζίτη ο οποίος διαχειριζόταν στη Γενεύη τους «μαύρους» λογαριασμούς του Τσοχατζόπουλου
Οχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο... εξωτερικό εμπλεκόμενοι στο Akis-gate παίρνουν τον δρόμο για τις φυλακές, τρία χρόνια μετά την αποκάλυψη του μεγάλου σκανδάλου με τις «χρυσές μίζες» για εξοπλιστικά προγράμματα, τις οποίες φέρεται ότι έλαβε ο πρώην υπουργός Αμυνας Ακης Τσοχατζόπουλος! Πριν από λίγα 24ωρα, μέσω της γερμανόφωνης ελβετικής εφημερίδας «Tagesanzeiger», έγινε γνωστή η είδηση της προφυλάκισης του Ελληνογερμανού τραπεζίτη Παύλου Μπάιλα, ο οποίος διαχειριζόταν τους λογαριασμούς που είχε ανοίξει ο Νίκος Ζήγρας, κατ' εντολή του Ακη Τσοχατζόπουλου, στην τράπεζα Morgan Stanley.
Εδώ και πολλούς μήνες οι Ελβετικές Αρχές τον είχαν βάλει στο στόχαστρο. Ωστόσο, τον 47χρονο τραπεζίτη «έκαψε» με την κατάθεσή του ενώπιον του αναπληρωτή ομοσπονδιακού εισαγγελέα της Ελβετίας Urs Koehli ο Νίκος Ζήγρας.
Ο Ελβετός εισαγγελέας είχε έρθει στην Ελλάδα προκειμένου να τον εξετάσει τον Φεβρουάριο του 2014. Τότε, ο κ. Ζήγρας φέρεται ότι είχε αναφέρει στις ελβετικές Αρχές: «Από το 2005 ο Ακης Τσοχατζόπουλος, ως πραγματικός δικαιούχος των λογαριασμών, έπαιρνε τις αποφάσεις τις οποίες έδινε σε εμένα και στη συνέχεια τις μεταβίβαζα στον Μπάιλα, ο οποίος, μέσω εμβασμάτων στην εταιρία Morelia, που διατηρούσε λογαριασμό στη Morgan Stanley, έστελνε τα χρήματα στη Morelia στην Ελλάδα. Παρελάμβανα από το γραφείο της εταιρίας στην Αθήνα σε βαλίτσες με μετρητά τα χρήματα, αφαιρεμένης της προμήθειας που είχε συμφωνηθεί, και τα παρέδιδα στον Ακη Τσοχατζόπουλο».
Ο Νίκος Ζήγρας είχε υποστηρίξει ότι γνώρισε τον κ. Μπάιλα μέσω ενός δικηγόρου, προσθέτοντας ότι ο τραπεζίτης έκανε πολυτελή ζωή. Ο τραπεζίτης του Ακη Τσοχατζόπουλου, με την ελληνική καταγωγή, εργαζόταν από το 1995 έως το 2012 στη Morgan Stanley, ενώ την τελευταία διετία βρισκόταν στη UBS, από την οποία, λόγω των ερευνών της ελβετικής Δικαιοσύνης, είχε τεθεί σε καθεστώς «προσωρινής άδειας». Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ίδιος αρνείται κάθε σχέση με διακίνηση μιζών, ωστόσο οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει είναι βαρύτατες, καθώς η Εισαγγελία της Βέρνης τον ελέγχει τόσο για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος (αφορά τις προμήθειες των γερμανικών υποβρυχίων και των αντιαεροπορικών συστημάτων TOR-M) όσο και για το αδίκημα της πλαστογραφίας, το οποίο συνδέεται με το διαβατήριο του Νίκου Ζήγρα που χρησιμοποιήθηκε για το άνοιγμα του λογαριασμού του. Οπως έχει αναφέρει ο Ζήγρας, το εν λόγω διαβατήριο ήταν ληγμένο και το είχε χρησιμοποιήσει εν αγνοία του ο Ακης Τσοχατζόπουλος.
Οι βαλίτσες που έφετγαν από τα ξενοδοχεία και το «σπάσιμο» των επιταγών
Πριν από μερικούς μήνες ο Νίκος Ζήγρας εξέδωσε το πολυαναμενόμενο βιβλίο του, «(...)AKΙS GATE», στο οποίο οι ήρωές του, με ψευδώνυμα για ευνόητους λόγους, αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές ενός συστήματος που για χρόνια λυμαινόταν τα χρήματα του ελληνικού λαού. Ολως τυχαίως, η πρώτη σκηνή του βιβλίου εξελίσσεται στο γραφείο ενός τραπεζίτη στη Γενεύη! Ο πρωταγωνιστής έχει πάει εκεί με μία μαύρη βαλίτσα που του έχει δώσει ο γιος ενός Κύπριου υπουργού στο λόμπι ενός πεντάστερου ξενοδοχείου με 400.000 ευρώ, τα οποία μπαίνουν σε μια θυρίδα.
Πρόκειται για άλλη μια διαδικασία ξεπλύματος μαύρου χρήματος μέσω ενός πλυντηρίου που έχει στηθεί εντός του τραπεζικού συστήματος της Ελβετίας. Ενα από τα χαρακτηριστικά αποσπάσματα του βιβλίου του Νίκου Ζήγρα είναι το εξής: «Καλημέρα! Πώς είστε;» μου σφίγγει εγκάρδια το χέρι ο κύριος Ουίλ. «Σήμερα δε μας φέρατε επιταγές, έμαθα. Υπάρχει κάποια αλλαγή, ίσως κάποιο νέο δεδομένο»; «Μεμονωμένο περιστατικό. Ο κύριος... άκης θέλει να μείνουν 400.000 εδώ σε μετρητά, σε μια θυρίδα, για να δοθούν χωρίς ίχνη, αργότερα, αν θα υπάρξει συμφωνία για το διαζύγιο, στην πρώην γυναίκα του» του εξηγώ τυπικά, χωρίς να προδίδω την ανόρεχτη διάθεση μου. Από τότε που η αρρώστια λιγόστεψε τις πιθανότητες ζωής μου, πρέπει να δίνω αναφορά στον κάθε κύριο Ουίλ για τον αληθινό ιδιοκτήτη των χρημάτων και το τι πρέπει να γίνουν αυτά, αν μεσολαβήσει το μοιραίο. Δε χρειάζεται βέβαια να του αποκαλύψω πως η βαλίτσα μου δόθηκε λίγη ώρα πριν, στο «λόμπυ» ενός ξενοδοχείου πέντε αστέρων, από τον γιο ενός Κύπριου πρώην υπουργού, ο οποίος ακούμπησε διακριτικά, δίπλα στην πολυθρόνα που τον περίμενα, το αρκετά βαρύ φορτίο, για να το πάρω μαζί μου όταν φύγω».
Σε άλλο σημείο του βιβλίου ο Ζήγρας αναφέρεται στις επαφές του με τον τραπεζίτη στην Ελβετία: «Πηγαίνω στη Γενεύη ή τη Ζυρίχη και δίνω στα χέρια του κυρίου Ουίλ τις επιταγές που έχω προηγούμενα παραλάβει από τους ανθρώπους της συμμορίας του... Ακη στην Αθήνα. Ο κύριος Ουίλ ρευστοποιεί την επιταγή και βάζει τα χρήματα στους λογαριασμούς των υπεράκτιων εταιρειών. Μετά, ως εκπρόσωπος των υπεράκτιων εταιρειών, δίνω εντολή στον κύριο Ουίλ να μεταφέρει τα χρήματα που μόλις είχαν κατατεθεί στους λογαριασμούς των υπεράκτιων εταιρειών, στους λογαριασμούς της εταιρείας του Ζαφείρη, οι οποίοι λογαριασμοί διατηρούνται στην ίδια τράπεζα. Στη συνέχεια, πηγαίνω στα γραφεία της εταιρείας του Ζαφείρη στην Αθήνα και μου δίνουν σε μετρητά χωμένα μέσα σε βαλίτσες, όσα χρήματα έχουν κατατεθεί στους λογαριασμούς του στην Ελβετία, αφαιρουμένης της προμήθειας του Ζαφείρη που για την περίπτωση του... Ακη κυμαίνεται μεταξύ 5 και 10%, ανάλογα με το ποσό των εμβασμάτων. Τέλος, με τη βοήθεια του αστυνομικού του... Ακη μεταφέρω στο γραφείο του στην Αθήνα τις βαλίτσες με τα μετρητά και αυτός τα τοποθετεί στο τεράστιο χρηματοκιβώτιο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου