Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Στην πιο κρίσιμη φάση της νεότερης ελληνικής ιστορίας, οι Ελληνες πολιτικοί δρουν, αντιδρούν και πολιτεύονται με τον γνωστό «ωχαδερφικό» τρόπο και στυλ. Πιστεύουν ότι κάποιος από
μηχανής Θεός ή… ο «Θεός της Ελλάδας» θα σώσει τη χώρα από την καταστροφή. Δεν δικαιολογείται διαφορετικά το έργο που παρακολουθούμε…
Οι πολιτικοί του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν να μην έχουν καν αίσθηση του κινδύνου και δεν νομίζω πως αυτό οφείλεται στο ότι ανακάλυψαν τη λύση του ελληνικού προβλήματος. Εχουν μεθύσει από την επερχόμενη κατάληψη της εξουσίας και προτιμούν να κρύβουν τα προβλήματα (που θα αντιμετωπίσουν) κάτω από το χαλί, ελπίζοντας πως ένα από τα σχέδια που εκπόνησαν θα τους βγει.
Δυστυχώς, λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, που είναι οι δανειστές, οι οποίοι, ό,τι και να λέμε εμείς για μείωση ή απομείωση του χρέους, είναι εξασφαλισμένοι. Διότι όσοι έβαλαν τις υπογραφές τους στο Μνημόνιο, το έπραξαν ως εκπρόσωποι του κράτους. Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, οι δανειστές θεωρούν δεδομένο ότι ο κ. Τσίπρας -εάν εκλεγεί- θα τιμήσει την υπογραφή των προκατόχων του. Τόσο απλά…
Οι πολιτικοί του λεγόμενου «μνημονιακού χώρου» ελέγχονται επίσης επειδή κινδυνολογούν. Το μείζον θέμα που προκύπτει γι’ αυτούς είναι ότι, ενώ λένε σε μεγάλο βαθμό την αλήθεια, χάνουν το όποιο «δίκιο» τους επειδή έχουν κολλήσει στο αρνητικότατο -αν και υπαρκτό- σενάριο της πτώχευσης, με αποτέλεσμα οι πολίτες να αμφισβητούν την πραγματικότητα.
μηχανής Θεός ή… ο «Θεός της Ελλάδας» θα σώσει τη χώρα από την καταστροφή. Δεν δικαιολογείται διαφορετικά το έργο που παρακολουθούμε…
Οι πολιτικοί του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν να μην έχουν καν αίσθηση του κινδύνου και δεν νομίζω πως αυτό οφείλεται στο ότι ανακάλυψαν τη λύση του ελληνικού προβλήματος. Εχουν μεθύσει από την επερχόμενη κατάληψη της εξουσίας και προτιμούν να κρύβουν τα προβλήματα (που θα αντιμετωπίσουν) κάτω από το χαλί, ελπίζοντας πως ένα από τα σχέδια που εκπόνησαν θα τους βγει.
Δυστυχώς, λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, που είναι οι δανειστές, οι οποίοι, ό,τι και να λέμε εμείς για μείωση ή απομείωση του χρέους, είναι εξασφαλισμένοι. Διότι όσοι έβαλαν τις υπογραφές τους στο Μνημόνιο, το έπραξαν ως εκπρόσωποι του κράτους. Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, οι δανειστές θεωρούν δεδομένο ότι ο κ. Τσίπρας -εάν εκλεγεί- θα τιμήσει την υπογραφή των προκατόχων του. Τόσο απλά…
Οι πολιτικοί του λεγόμενου «μνημονιακού χώρου» ελέγχονται επίσης επειδή κινδυνολογούν. Το μείζον θέμα που προκύπτει γι’ αυτούς είναι ότι, ενώ λένε σε μεγάλο βαθμό την αλήθεια, χάνουν το όποιο «δίκιο» τους επειδή έχουν κολλήσει στο αρνητικότατο -αν και υπαρκτό- σενάριο της πτώχευσης, με αποτέλεσμα οι πολίτες να αμφισβητούν την πραγματικότητα.
Οι υπερβολές δεν χρειάζονται. Στον λαό πρέπει να λέγεται η αλήθεια, που όλοι, εκτός του ΚΚΕ, την αποκρύπτουν. Και αναφέρομαι στις υποχρεώσεις της Ελλάδας, όπως προκύπτουν από το καταραμένο Μνημόνιο, που μας επέβαλαν οι δικοί μας πολιτικοί. Θυμάμαι ότι υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος του ΔΝΤ, σε μία συζήτησή μας τότε, με κατσιάδιασε επειδή αναφέρθηκα «στο πρόγραμμα που ΕΠΕΒΑΛΕ το Ταμείο» στη χώρα μας. Με αυστηρότητα μου απάντησε ότι «η Ελλάδα ήρθε σε εμάς, η Ελλάδα επέλεξε το πρόγραμμα». Αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Τα ίδια επανέλαβε την περασμένη Πέμπτη η γενική διευθύντρια του Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία θεωρώ πως έδωσε στεγνά τους Ελληνες πολιτικούς, οι οποίοι βουτηγμένοι στα σκάνδαλα και στις λαμογιές απέτυχαν να διασώσουν την οικονομία. Λογικό ήταν μετά την αποτυχία τους να κληθεί το Ταμείο για να δώσει τα …φώτα του. Η συνταγή του ήταν γνωστή στους πολιτικούς μας και ας μην καμώνονται ότι δεν περίμεναν την αβάστακτη λιτότητα και τη φτώχεια και εξαθλίωση που ακολούθησε.
Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, λέει ο σοφός λαός μας. Οι πολιτικοί δεν τολμούν να πουν την αλήθεια στους πολίτες. Και η αλήθεια είναι μία: η χώρα είναι βαθιά χωμένη στο Μνημόνιο και στα δανεικά, οι δανειστές ελέγχουν τα πάντα και οι όροι του 2010 δεν αλλάζουν ο… Λένιν να κατέβει στη Γη. Ας κατέβουν οι τόνοι, διότι η σωτηρία της χώρας μπορεί να επιβάλει συγκυβέρνηση της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Και εκεί θα γελάσουμε, αλλά και θα …κλάψουμε για την κατάντια μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου