Με ανοιχτή τους επιστολή οι στρατιωτικοί της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών ζήτησαν απ΄ όλα τα κόμματα να τους στείλουν τα προγράμματά τους για την Εθνική Άμυνα,ώστε οι στρατιωτικοί να ενημερωθούν και να αποφασίσουν ποιο κόμμα θα ψηφίσουν.
Τα κόμματα που κυβέρνησαν την χώρα στην μεταπολίτευση δεν ασχολήθηκαν ποτέ σοβαρά με το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Ήταν πάντα το “δεδομένο” τμήμα της ελληνικής κοινωνίας το οποίο και να ήθελε να αντιδράσει στην αδιαφορία της εκάστοτε κυβέρνησης δεν είχε καν το δικαίωμα αντίδρασης.
Στα χρόνια της κρίσης αντιμετωπίστηκαν με απόλυτη αδιαφορία. Από πολιτικούς οι οποίοι συμπεριφέρθηκαν σαν να είναι οι ΄Ενοπλες Δυνάμεις “βάρος” για την χώρα. Αυτές οι ίδιες που έχουν σώσει πολλούς απ΄ αυτούς τους πολιτικούς σε δύσκολες κατάστάσεις,όταν ο κρατικός μηχανισμός που είχαν στα χέρια τους για να διοικήσουν αποδεικνυόταν “άδειο πουκάμισο”. Δεν τους εξαθλίωσαν μόνο οικονομικά. Τους απαξίωσαν κοινωνικά . Και συνεργοί τους ήταν οι περισσότεροι από τους στρατιωτικούς ηγέτες των ΕΔ. Άλλοι σιώπησαν, κάποιοι συνεργάστηκαν ανοιχτά κι όσοι τόλμησαν να μιλήσουν πήγαν σπίτι τους.
Στις εκλογές που έρχονται ο τρόπος που θα εκφραστούν οι στρατιωτικοί είναι πραγματικά ένα ερώτημα. Αν σ΄ όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις της μεταπολίτευσης ήταν έστω κατά προσέγγιση προβλέψιμη η συμπεριφορά τους, στις εκλογές που σε λίγες μέρες θα γίνουν κανείς δεν μπορεί και δεν έχει δικαίωμα να κάνει προβλέψεις για το πως και ποιους θα επιλέξουν οι στρατιωτικοί. Τα …προγράμματα των κομμάτων και όσα γράφονται σ΄ αυτά για την Εθνική Άμυνα και τους στρατιωτικούς προφανώς δεν λαμβάνονται πια υπ΄ όψιν.
Ο θυμός, η ανησυχία για το μέλλον αλλά και η αναζήτηση στοιχειώδους αξιοπρέπειας σε ατομικό και εθνικό επίπεδο αναμφίβολα είναι αυτά που θα “μετρήσουν” στις αποφάσεις των στρατιωτικών. Οι άγνωστοι Χ αυτής της εκλογικής αναμέτρησης είναι πολλοί για τους στρατιωτικούς. Κι ένας απ΄ αυτούς είναι σίγουρα και ο δικός τους ψήφος. Θα τους "χαϊδέψουν", θα τους "κανακέψουν" αλλά αυτή τη φορά δεν θα τους κοροϊδέψουν.
Στα χρόνια της κρίσης αντιμετωπίστηκαν με απόλυτη αδιαφορία. Από πολιτικούς οι οποίοι συμπεριφέρθηκαν σαν να είναι οι ΄Ενοπλες Δυνάμεις “βάρος” για την χώρα. Αυτές οι ίδιες που έχουν σώσει πολλούς απ΄ αυτούς τους πολιτικούς σε δύσκολες κατάστάσεις,όταν ο κρατικός μηχανισμός που είχαν στα χέρια τους για να διοικήσουν αποδεικνυόταν “άδειο πουκάμισο”. Δεν τους εξαθλίωσαν μόνο οικονομικά. Τους απαξίωσαν κοινωνικά . Και συνεργοί τους ήταν οι περισσότεροι από τους στρατιωτικούς ηγέτες των ΕΔ. Άλλοι σιώπησαν, κάποιοι συνεργάστηκαν ανοιχτά κι όσοι τόλμησαν να μιλήσουν πήγαν σπίτι τους.
Στις εκλογές που έρχονται ο τρόπος που θα εκφραστούν οι στρατιωτικοί είναι πραγματικά ένα ερώτημα. Αν σ΄ όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις της μεταπολίτευσης ήταν έστω κατά προσέγγιση προβλέψιμη η συμπεριφορά τους, στις εκλογές που σε λίγες μέρες θα γίνουν κανείς δεν μπορεί και δεν έχει δικαίωμα να κάνει προβλέψεις για το πως και ποιους θα επιλέξουν οι στρατιωτικοί. Τα …προγράμματα των κομμάτων και όσα γράφονται σ΄ αυτά για την Εθνική Άμυνα και τους στρατιωτικούς προφανώς δεν λαμβάνονται πια υπ΄ όψιν.
Ο θυμός, η ανησυχία για το μέλλον αλλά και η αναζήτηση στοιχειώδους αξιοπρέπειας σε ατομικό και εθνικό επίπεδο αναμφίβολα είναι αυτά που θα “μετρήσουν” στις αποφάσεις των στρατιωτικών. Οι άγνωστοι Χ αυτής της εκλογικής αναμέτρησης είναι πολλοί για τους στρατιωτικούς. Κι ένας απ΄ αυτούς είναι σίγουρα και ο δικός τους ψήφος. Θα τους "χαϊδέψουν", θα τους "κανακέψουν" αλλά αυτή τη φορά δεν θα τους κοροϊδέψουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου