Η διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους, οι οποίοι -κατά τον Δημήτρη Σιούφα- έχουν μπερδέψει τους ρόλους τους και από εταίροι έχουν καταστεί δανειστές, βαίνει προς το τέλος της. Γενικώς συνιστώ ψυχραιμία. «Θα περάσει κι αυτό». Γι' αυτό σήμερα, ανεξαρτήτως έκβασης, θα τοποθετηθώ επί της διαδικασίας. Η κυβέρνηση διαφήμισε όλο αυτό το διάστημα ως μεγάλη πρόοδο για την εθνική υπόθεση την αλλαγή στο μοντέλο της συζήτησης. Τρεις λέξεις κυριαρχούν στο λεξιλόγιο του ΣΥΡΙΖΑ: Πολιτική διαπραγμάτευση και διεθνοποίηση. Κάθε φορά που τις προφέρουν οι βουλευτές της Αριστεράς λάμπουν τα χείλη τους από εθνική υπερηφάνεια.
Υποτίθεται ότι με την πολιτική διαπραγμάτευση θα μειώναμε τη συνταγή της λιτότητας. Υποτίθεται ότι με τη διεθνοποίηση θα φέρναμε τους λαούς της Ευρώπης στο πλευρό μας. Η πράξη, ωστόσο, υπήρξε οδυνηρή για τις αυταπάτες μας. Η πολιτική διαπραγμάτευση, ως φαίνεται, φέρνει περισσότερη λιτότητα και όχι λιγότερη, όπως αφελώς πίστευε ο κύριος Τσίπρας. Φέρνει περισσότερο πόνο. Παίξαμε με τις λέξεις, δώσαμε μάχη για να ξεχάσουμε τον όρο «τρόικα», για να μην πατήσουν το πόδι τους οι τροϊκανοί μέσα στα υπουργεία, για να καταφέρουμε εν τέλει τι; Για να εγκαταστήσουμε το ευρωπαϊκό διευθυντήριο μέσα στο Μαξίμου! Καταπληκτικό. Εξοχο. Υπέροχο. Κηδεμονία στο ανώτατο δυνατό επίπεδο. Τώρα που θα έρθουν οι αυξήσεις στον ΦΠΑ στους λογαριασμούς του ρεύματος θα είμαστε εθνικώς υπερήφανοι, επειδή θα φέρουν τη σφραγίδα «Μέρκελ - Brussels Group». Τρομάρα μας. Ενώ παλαιότερα που οι μειώσεις στον ΦΠΑ έγραφαν «Τρόικα- Τόμσεν» ο Σαμαράς ήταν εθνικώς υποτελής. Τρομάρα μας, νούμερο δύο. Τώρα που σε λίγες μέρες η λιτότητα θα αφιχθεί και πάλι στην Ελλάδα υπό μορφή συμφωνίας, προτείνω να της στρώσουμε κόκκινο χαλί, να κάνουμε έπαρση σημαίας και να την υποδεχθούμε με τιμές αρχηγού κράτους. Μένεις ασυγκίνητος με λιτότητα που σου επεβλήθη κατόπιν πολιτικής διαπραγμάτευσης; Δεν μένεις!
Η δεύτερη μεγάλη πλάνη μας ήταν η διεθνοποίηση. Οταν αναβαθμίζεις το θέμα που σε καίει από το επίπεδο των τεχνοκρατών στο ανώτατο δυνατό επίπεδο των καγκελαρίων και μετά κάνεις τόσο θόρυβο ώστε να το εγκαταστήσεις στο επίκεντρο της παγκόσμιας σκακιέρας, περιμένεις ότι θα έχεις άνεση χειρισμών; Τόσο μεγάλα θέματα για τόσο μικρές χώρες λύονται αθόρυβα, χωρίς τσαμπουκάδες, στο επίπεδο των τεχνοκρατών, τις αποφάσεις των οποίων επικυρώνουν οι πολιτικοί. Δεν λύονται στο επίπεδο των εκτεθειμένων στις κοινές τους γνώμες πολιτικών, για να το επικυρώσουν οι τεχνοκράτες. Μπροστά πάνε οι αριθμοί και μετά οι αποφάσεις, αυτή είναι η ευρωπαϊκή μέθοδος, όχι το αντίθετο. Τώρα, με τον δρόμο που διαλέξαμε, ένα έχω να πω: Με τις υγείες μας.
Υποτίθεται ότι με την πολιτική διαπραγμάτευση θα μειώναμε τη συνταγή της λιτότητας. Υποτίθεται ότι με τη διεθνοποίηση θα φέρναμε τους λαούς της Ευρώπης στο πλευρό μας. Η πράξη, ωστόσο, υπήρξε οδυνηρή για τις αυταπάτες μας. Η πολιτική διαπραγμάτευση, ως φαίνεται, φέρνει περισσότερη λιτότητα και όχι λιγότερη, όπως αφελώς πίστευε ο κύριος Τσίπρας. Φέρνει περισσότερο πόνο. Παίξαμε με τις λέξεις, δώσαμε μάχη για να ξεχάσουμε τον όρο «τρόικα», για να μην πατήσουν το πόδι τους οι τροϊκανοί μέσα στα υπουργεία, για να καταφέρουμε εν τέλει τι; Για να εγκαταστήσουμε το ευρωπαϊκό διευθυντήριο μέσα στο Μαξίμου! Καταπληκτικό. Εξοχο. Υπέροχο. Κηδεμονία στο ανώτατο δυνατό επίπεδο. Τώρα που θα έρθουν οι αυξήσεις στον ΦΠΑ στους λογαριασμούς του ρεύματος θα είμαστε εθνικώς υπερήφανοι, επειδή θα φέρουν τη σφραγίδα «Μέρκελ - Brussels Group». Τρομάρα μας. Ενώ παλαιότερα που οι μειώσεις στον ΦΠΑ έγραφαν «Τρόικα- Τόμσεν» ο Σαμαράς ήταν εθνικώς υποτελής. Τρομάρα μας, νούμερο δύο. Τώρα που σε λίγες μέρες η λιτότητα θα αφιχθεί και πάλι στην Ελλάδα υπό μορφή συμφωνίας, προτείνω να της στρώσουμε κόκκινο χαλί, να κάνουμε έπαρση σημαίας και να την υποδεχθούμε με τιμές αρχηγού κράτους. Μένεις ασυγκίνητος με λιτότητα που σου επεβλήθη κατόπιν πολιτικής διαπραγμάτευσης; Δεν μένεις!
Η δεύτερη μεγάλη πλάνη μας ήταν η διεθνοποίηση. Οταν αναβαθμίζεις το θέμα που σε καίει από το επίπεδο των τεχνοκρατών στο ανώτατο δυνατό επίπεδο των καγκελαρίων και μετά κάνεις τόσο θόρυβο ώστε να το εγκαταστήσεις στο επίκεντρο της παγκόσμιας σκακιέρας, περιμένεις ότι θα έχεις άνεση χειρισμών; Τόσο μεγάλα θέματα για τόσο μικρές χώρες λύονται αθόρυβα, χωρίς τσαμπουκάδες, στο επίπεδο των τεχνοκρατών, τις αποφάσεις των οποίων επικυρώνουν οι πολιτικοί. Δεν λύονται στο επίπεδο των εκτεθειμένων στις κοινές τους γνώμες πολιτικών, για να το επικυρώσουν οι τεχνοκράτες. Μπροστά πάνε οι αριθμοί και μετά οι αποφάσεις, αυτή είναι η ευρωπαϊκή μέθοδος, όχι το αντίθετο. Τώρα, με τον δρόμο που διαλέξαμε, ένα έχω να πω: Με τις υγείες μας.
Μανώλης Κοττάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου