Οι μπαχαλάκηδες έγιναν μνημονιακοί
Άραγε ο κόσμος θα καταλάβει τι συνέβη από το 2010 και πόσο κορόιδο έχει πιαστεί;
Μια φωτογραφία κάνει το γύρο του διαδικτύου τις τελευταίες ημέρες. Είναι ουσιαστικά τρεις φωτογραφίες.
Η πρώτη έχει μια εικόνα από επεισόδια στην Αθήνα με φωτιές και καταστροφές και γράφει «2010: Μνημόνιο 1». Λεπτομέρεια. Η φωτό δείχνει το καμένο κτίριο της Μαρφίν, εκεί που έχασαν τη ζωή τους τρία νέα παιδιά και ένα αγέννητο μωράκι από τα χέρια των κουκουλοφόρων.
Η δεύτερη είναι μια φωτογραφία επίσης από επεισόδια και καταστροφές στην Αθήνα και γράφει «2012: Μνημόνιο 2».
Η τρίτη είναι μια φωτογραφία με έναν… Ελληναρά σε κάποια παραλία που φορά μαγιό στο οποίο υπάρχει η εικόνα του Τσε Γκεβάρα. Γράφει δε «2015: Μνημόνιο 3».
Δεν ξέρουμε αν πράγματι υπάρχει τέτοιο μαγιό αλλά σίγουρα υπάρχουν χιλιάδες Ελληναράδες που καίγονται από τον καυτό ήλιο του Αυγούστου στις ξαπλώστρες της Μυκόνου και όχι μόνο αλλά δεν «καίγονται» από τα επεισόδια για τα μέτρα που παίρνει μια ανάλγητη κυβέρνηση.
Βλέποντας αυτές τις τρεις φωτό σε μία αναρωτιέται κανείς: Τελικά εκείνα τα επεισόδια ήταν ή όχι στοχευμένα; Ήταν ή όχι κατευθυνόμενα από συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις που τώρα φουσκώνουν σαν τα παγόνια στα υπουργικά τους γραφεία; Τα συμπεράσματα δικά σας, αλλά εμείς πρέπει να αναλύσουμε τα γεγονότα.
Το 2010 καλώς ή κακώς θα το κρίνει η ιστορία, ο Παπανδρέου πήρε σκληρά μέτρα, γνωστά και ως Μνημόνιο 1. Φυσικά κάηκε η Αθήνα. Θα θυμάστε εκείνο τον Μάιο του 2010 τις διαδηλώσεις, τους συνδικαλιστές, την Αριστερά που πρωτοστάτησε στο κάψιμο της Αθήνας, κι όχι μόνο μια φορά. Θα θυμάστε πόσες φορές προπηλακίστηκαν υπουργοί και βουλευτές, τον Χατζηδάκη να τρώει ξύλο, τον Πάγκαλο γιαούρτια και άλλους να κλείνονται όμηροι σε κτίρια και να μην τολμάνε να βγουν στο δρόμο.
Ήταν η εποχή του ξεβολέματος, τότε που οι Έλληνες κατάλαβαν ότι κάτι δεν πάει καλά με τη ζωή τους. Όμως δεν τα έβαλαν με τον εαυτό τους, τσάκισαν το πολιτικό σύστημα. Επηρεασμένοι από συνδικαλισταράδες που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους και από αριστερούς του Κολωνακίου που το μόνο που έχουν μάθει είναι να ζουν παρασιτικά, βγήκαν στους δρόμους και μαζί τους βγήκαν και οι αλήτες των Εξαρχείων, οι ίδιοι που είχαν κάψει την Αθήνα το 2008.
Τότε κλόνισαν την κυβέρνηση τα επεισόδια, διαλύθηκε η Αθήνα ουκ ολίγες φορές, χάθηκαν δισεκατομμύρια από τον τουρισμό και το εμπόριο αλλά ποιοι βγήκαν κερδισμένοι;
Αυτοί που τώρα κυβερνούν, οι ψευτοαριστεροί και οι ψεκασμένοι.
Τα δολοφονημένα παιδάκια της Μαρφίν ακόμη περιμένουν δικαίωση και μια απάντηση σε ένα πελώριο «γιατί».
Το σκηνικό του τρόμου ξαναστήθηκε από τα γνωστά κέντρα και παράκεντρα της Αριστεράς και με το δεύτερο Μνημόνιο.
Ασφαλώς δύσκολα μέτρα, πολλές φορές αναγκαία, δίκαιη και η οργή του κόσμου. Δεν ήθελε και πολύ για να στηθεί το κόλπο των γνωστών στρατολόγων. Ο κόσμος ξαναβγήκε στο δρόμο, η Αριστερά πρωτοστάτησε στις διαδηλώσεις κατά του Μνημονίου, ξανακαταστράφηκε η Αθήνα από τους μπαχαλάκηδες, ξανακλονίστηκε η κυβέρνηση η οποία εξαιτίας αυτής της κοινωνικής οργής δεν έκανε και όσα έπρεπε.
Και τώρα, εν έτει 2015 τα μέτρα του τρίτου Μνημονίου είναι όσα το πρώτο και το δεύτερο μαζί με μια διαφορά. Έχουν περάσει πέντε χρόνια κρίσης και ο κόσμος δεν αντέχει άλλο, οι τράπεζες έκλεισαν, ζήσαμε τα capital controls και βεβαίως τον δημόσιο εξευτελισμό μιας κυβέρνησης από τον Σόιμπλε και τους όμοιούς του.
Κι όμως, δεν κουνιέται φύλλο. Όχι διαδήλωση, ούτε καν στάση εργασίας. Ο κόσμος στις παραλίες ξοδεύει τα 50ευρα από τα ΑΤΜ, εξυμνεί τον Αλέξη που αντιστάθηκε, καταχωνιάζει τις καταθέσεις του στα στρώματα και περιμένει τη φορολογική καταιγίδα αλλά… για να μην πληρώσει τίποτε. Για να πληρώσουν τα ίδια κορόιδα.
Όποιος πάρει για να κλείσει δωμάτιο τον Αύγουστο θα καταλάβει για τι μιλάμε και δεν είναι ξένοι οι τουρίστες που έχουν κατακλύσει τα παραθεριστικά μέρη.
Βουλιάζει από Έλληνες που έχουν σπάσει όλα τα ρεκόρ φέτος αφού δεν πήγαν τον Ιούλιο διακοπές.
Τι να σκέφτεται άραγε η «φυλή του φραπέ» εκεί κάτω από τις ομπρέλες; Ότι το αριστερό μνημόνιο είναι πιο δίκαιο και πιο αναγκαίο;
Ότι ο βιασμός μιας χώρας από την Αριστερά είναι πιο υποφερτός από της… επάρατης Δεξιάς;
Ότι θα τη γλιτώσουν με κάποιο τρόπο, δεν θα πληρώσουν και άλλο κορόιδο θα υποστεί τα δεινά του τρίτου Μνημονίου;
Μήπως πάνω από τις παραλίες περνάν τα ψεκαστικά και πέφτει ο ύπνος της ξαπλώστρας; Ή μήπως οι οργανωτές των επεισοδίων από το 2010 μέχρι σήμερα είναι σήμερα στην κυβέρνηση και παραμυθιάζουν τον κόσμο με αξιοπρέπεια, ηθική και πράσινα άλογα;
Όχι, δεν θέλει κανείς να ξανακαεί η Αθήνα, να υπάρξουν νεκροί όπως στην Μαρφίν, να κάνουν πάρτι οι μπαχαλάκηδες, να διαλυθεί η πατρίδα. Μια απάντηση από την Αριστερά που έστησε όλο αυτό το παιχνίδι για να καταλάβει την εξουσία περιμένουν οι Έλληνες που έχουν ακόμη λίγο μυαλό. Και μια μεγάλη συγγνώμη από αυτούς που έκαναν έγκλημα κατά της χώρας και τώρα κρυφογελάνε γιατί όλα τους πηγαίνουν δεξιά αν και αριστεροί. Όλοι αυτοί που κατήγγειλαν τα Μνημόνια και εκμεταλλεύτηκαν ακόμη και τις αυτοκτονίες απελπισμένων ανθρώπων και τώρα έχουν υπογράψει χειρότερες συμφωνίες.
Άραγε ο κόσμος θα καταλάβει τι συνέβη από το 2010 και πόσο κορόιδο έχει πιαστεί;
Άραγε οι νεκροί της Μαρφίν θα βρουν δικαίωση;
Πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Μια φωτογραφία κάνει το γύρο του διαδικτύου τις τελευταίες ημέρες. Είναι ουσιαστικά τρεις φωτογραφίες.
Η πρώτη έχει μια εικόνα από επεισόδια στην Αθήνα με φωτιές και καταστροφές και γράφει «2010: Μνημόνιο 1». Λεπτομέρεια. Η φωτό δείχνει το καμένο κτίριο της Μαρφίν, εκεί που έχασαν τη ζωή τους τρία νέα παιδιά και ένα αγέννητο μωράκι από τα χέρια των κουκουλοφόρων.
Η δεύτερη είναι μια φωτογραφία επίσης από επεισόδια και καταστροφές στην Αθήνα και γράφει «2012: Μνημόνιο 2».
Η τρίτη είναι μια φωτογραφία με έναν… Ελληναρά σε κάποια παραλία που φορά μαγιό στο οποίο υπάρχει η εικόνα του Τσε Γκεβάρα. Γράφει δε «2015: Μνημόνιο 3».
Δεν ξέρουμε αν πράγματι υπάρχει τέτοιο μαγιό αλλά σίγουρα υπάρχουν χιλιάδες Ελληναράδες που καίγονται από τον καυτό ήλιο του Αυγούστου στις ξαπλώστρες της Μυκόνου και όχι μόνο αλλά δεν «καίγονται» από τα επεισόδια για τα μέτρα που παίρνει μια ανάλγητη κυβέρνηση.
Βλέποντας αυτές τις τρεις φωτό σε μία αναρωτιέται κανείς: Τελικά εκείνα τα επεισόδια ήταν ή όχι στοχευμένα; Ήταν ή όχι κατευθυνόμενα από συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις που τώρα φουσκώνουν σαν τα παγόνια στα υπουργικά τους γραφεία; Τα συμπεράσματα δικά σας, αλλά εμείς πρέπει να αναλύσουμε τα γεγονότα.
Το 2010 καλώς ή κακώς θα το κρίνει η ιστορία, ο Παπανδρέου πήρε σκληρά μέτρα, γνωστά και ως Μνημόνιο 1. Φυσικά κάηκε η Αθήνα. Θα θυμάστε εκείνο τον Μάιο του 2010 τις διαδηλώσεις, τους συνδικαλιστές, την Αριστερά που πρωτοστάτησε στο κάψιμο της Αθήνας, κι όχι μόνο μια φορά. Θα θυμάστε πόσες φορές προπηλακίστηκαν υπουργοί και βουλευτές, τον Χατζηδάκη να τρώει ξύλο, τον Πάγκαλο γιαούρτια και άλλους να κλείνονται όμηροι σε κτίρια και να μην τολμάνε να βγουν στο δρόμο.
Ήταν η εποχή του ξεβολέματος, τότε που οι Έλληνες κατάλαβαν ότι κάτι δεν πάει καλά με τη ζωή τους. Όμως δεν τα έβαλαν με τον εαυτό τους, τσάκισαν το πολιτικό σύστημα. Επηρεασμένοι από συνδικαλισταράδες που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους και από αριστερούς του Κολωνακίου που το μόνο που έχουν μάθει είναι να ζουν παρασιτικά, βγήκαν στους δρόμους και μαζί τους βγήκαν και οι αλήτες των Εξαρχείων, οι ίδιοι που είχαν κάψει την Αθήνα το 2008.
Τότε κλόνισαν την κυβέρνηση τα επεισόδια, διαλύθηκε η Αθήνα ουκ ολίγες φορές, χάθηκαν δισεκατομμύρια από τον τουρισμό και το εμπόριο αλλά ποιοι βγήκαν κερδισμένοι;
Αυτοί που τώρα κυβερνούν, οι ψευτοαριστεροί και οι ψεκασμένοι.
Τα δολοφονημένα παιδάκια της Μαρφίν ακόμη περιμένουν δικαίωση και μια απάντηση σε ένα πελώριο «γιατί».
Το σκηνικό του τρόμου ξαναστήθηκε από τα γνωστά κέντρα και παράκεντρα της Αριστεράς και με το δεύτερο Μνημόνιο.
Ασφαλώς δύσκολα μέτρα, πολλές φορές αναγκαία, δίκαιη και η οργή του κόσμου. Δεν ήθελε και πολύ για να στηθεί το κόλπο των γνωστών στρατολόγων. Ο κόσμος ξαναβγήκε στο δρόμο, η Αριστερά πρωτοστάτησε στις διαδηλώσεις κατά του Μνημονίου, ξανακαταστράφηκε η Αθήνα από τους μπαχαλάκηδες, ξανακλονίστηκε η κυβέρνηση η οποία εξαιτίας αυτής της κοινωνικής οργής δεν έκανε και όσα έπρεπε.
Και τώρα, εν έτει 2015 τα μέτρα του τρίτου Μνημονίου είναι όσα το πρώτο και το δεύτερο μαζί με μια διαφορά. Έχουν περάσει πέντε χρόνια κρίσης και ο κόσμος δεν αντέχει άλλο, οι τράπεζες έκλεισαν, ζήσαμε τα capital controls και βεβαίως τον δημόσιο εξευτελισμό μιας κυβέρνησης από τον Σόιμπλε και τους όμοιούς του.
Κι όμως, δεν κουνιέται φύλλο. Όχι διαδήλωση, ούτε καν στάση εργασίας. Ο κόσμος στις παραλίες ξοδεύει τα 50ευρα από τα ΑΤΜ, εξυμνεί τον Αλέξη που αντιστάθηκε, καταχωνιάζει τις καταθέσεις του στα στρώματα και περιμένει τη φορολογική καταιγίδα αλλά… για να μην πληρώσει τίποτε. Για να πληρώσουν τα ίδια κορόιδα.
Όποιος πάρει για να κλείσει δωμάτιο τον Αύγουστο θα καταλάβει για τι μιλάμε και δεν είναι ξένοι οι τουρίστες που έχουν κατακλύσει τα παραθεριστικά μέρη.
Βουλιάζει από Έλληνες που έχουν σπάσει όλα τα ρεκόρ φέτος αφού δεν πήγαν τον Ιούλιο διακοπές.
Τι να σκέφτεται άραγε η «φυλή του φραπέ» εκεί κάτω από τις ομπρέλες; Ότι το αριστερό μνημόνιο είναι πιο δίκαιο και πιο αναγκαίο;
Ότι ο βιασμός μιας χώρας από την Αριστερά είναι πιο υποφερτός από της… επάρατης Δεξιάς;
Ότι θα τη γλιτώσουν με κάποιο τρόπο, δεν θα πληρώσουν και άλλο κορόιδο θα υποστεί τα δεινά του τρίτου Μνημονίου;
Μήπως πάνω από τις παραλίες περνάν τα ψεκαστικά και πέφτει ο ύπνος της ξαπλώστρας; Ή μήπως οι οργανωτές των επεισοδίων από το 2010 μέχρι σήμερα είναι σήμερα στην κυβέρνηση και παραμυθιάζουν τον κόσμο με αξιοπρέπεια, ηθική και πράσινα άλογα;
Όχι, δεν θέλει κανείς να ξανακαεί η Αθήνα, να υπάρξουν νεκροί όπως στην Μαρφίν, να κάνουν πάρτι οι μπαχαλάκηδες, να διαλυθεί η πατρίδα. Μια απάντηση από την Αριστερά που έστησε όλο αυτό το παιχνίδι για να καταλάβει την εξουσία περιμένουν οι Έλληνες που έχουν ακόμη λίγο μυαλό. Και μια μεγάλη συγγνώμη από αυτούς που έκαναν έγκλημα κατά της χώρας και τώρα κρυφογελάνε γιατί όλα τους πηγαίνουν δεξιά αν και αριστεροί. Όλοι αυτοί που κατήγγειλαν τα Μνημόνια και εκμεταλλεύτηκαν ακόμη και τις αυτοκτονίες απελπισμένων ανθρώπων και τώρα έχουν υπογράψει χειρότερες συμφωνίες.
Άραγε ο κόσμος θα καταλάβει τι συνέβη από το 2010 και πόσο κορόιδο έχει πιαστεί;
Άραγε οι νεκροί της Μαρφίν θα βρουν δικαίωση;
Πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου