Επικίνδυνα τουρκικά παιχνίδια με τις ΑΟΖ
Η Κυπριακή πλευρά θεωρεί ότι το περιστατικό είναι χειρότερο από τα Ίμια.
Ενδεχομένως να είναι. Στην περίπτωση των Ιμίων, η τουρκική πλευρά βάσισε την επιθετικότητά της σε μία υπόθεση που για δεκαετίες «χτίζει» η τουρκική εξωτερική πολιτική.
Την υπόθεση της υφαλοκρηπίδας.
Στην περίπτωση της Κυπριακής ΑΟΖ, οι Τούρκοι μοιάζουν σε αδιέξοδο. Πρόκειται για μία περιοχή αναγνωρισμένη από τη διεθνή κοινότητα αλλά και τις εταιρείες που εμπλέκονται στις έρευνες.
Οι τούρκοι δεν έχουν σοβαρό επιχείρημα. Δεν διστάζουν, όμως, να κλιμακώσουν την ένταση, προκειμένου να μην μείνουν εκτός του πλούτου που ενδεχομένως προκύψει από μία περιοχή που οι ίδιοι θεωρούν ότι εν μέρει τους ανήκει.
Άλλωστε, είναι φανερό ότι δεν ενδιαφέρονται για έρευνες. Αυτό που θέλουν είναι να δηλώσουν δημόσια τις διεκδικήσεις τους. Όσο αβάσιμες κι αν είναι.
Την κατάσταση κάνει ακόμα χειρότερη η στάση της ΕΕ. Η Ένωση, ενώ εξάντλησε τον πατερναλισμό της με τη διάλυση του τραπεζικού συστήματος της χώρας, σφυρίζει αδιάφορα για όσα συμβαίνουν σε διπλωματικό επίπεδο. Δεν παίρνει θέση, ούτε μοιάζει έτοιμη να πέμβει.
Η εντύπωση που δημιουργείται στους Κυπρίους (και όχι μόνο) είναι αλγεινή. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι Κύπριοι απείλησαν ότι θα καταψηφίσουν το κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής που αφορά τη Ρωσία. Δεν μπορεί, άλλωστε, η Ε.Ε. να κόπτεται για την εθνική κυριαρχία της Ουκρανίας, αλλά να αδιαφορεί για την κυριαρχία μίας χώρας – μέλους της.
Η Ευρώπη μοιάζει να θέλει την Ένωση στα μέτρα των ισχυρών χωρών του «κέντρου».
Δεν έχει αναπτύξει ουσιαστική συνείδηση αλληλεγγύης και αυτό αποτελεί τον πιο αδύναμο κρίκο στην Ένωση.
Πηγή εφημ. «Κεφάλαιο»
Σχόλιο ιστολογίου: Η ανακοίνωση που εξέδωσε η Ε.Ε. προς την Τουρκία, καλώντας την να «επιδείξει αυτοσυγκράτηση», αποδεικνύει πως η Ε.Ε. δεν επιθυμεί να υπερασπιστεί επί της ουσίας, και με την εφαρμογή άμεσων (οικονομικών και όχι μόνο) μέτρων κατά της Τουρκίας, που με την πειρατική της συμπεριφορά αποδεικνύει πως δεν έχει καμία διάθεση να σταματήσει τις προκλήσεις παρά μόνο εάν της δοθεί κατάλληλη, ακαριαία και πανίσχυρη απάντηση (δεν είναι απαραίτητο να είναι στρατιωτικού τύπου)…
Όσο για τον πολιτικό κόσμο -τόσο της Κύπρου όσο και της Ελλάδας- εάν δεν συνειδητοποιήσει πως η αδυναμία μίας χώρας να υπερασπιστεί επαρκώς όσα της παραχωρούνται από το Διεθνές Δίκαιο, νομοτελειακά την οδηγεί σε ντροπιαστικές εθνικές –και πάρα πολύ δύσκολα αναστρέψιμες- ήττες… Και την ευθύνη για την μη ικανότητα – επάρκεια υπεράσπισης την φέρουν αποκλειστικά οι πολιτικοί…
Σκοπός της Τουρκίας είναι η υφαρπαγή θαλάσσιου χώρου τόσο από την Κύπρο, όσο και από την Ελλάδα. Τα όσα συνέβησαν στην Κύπρο, αποτελούν μία στρατηγική τουρκική μέθοδο μέτρησης αντιδράσεων και διαθέσεων των Ελλήνων πολιτικών... Και, δυστυχώς, η υποτονική στάση και οι εκκλήσεις για βοήθεια από την Ευρώπη, κατέδειξαν στην Τουρκία την απόλυτη αδυναμία στην λήψη κρίσιμων αποφάσεων από τους Έλληνες πολιτικούς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου