Tweet

Η Τουρκία είναι μια χώρα που κανείς δεν εμπιστεύεται

Η θέση μας έναντί της, ας το συνειδητοποιήσουν οι αρμόδιοι, είναι θέση ισχύος 

Γράφει ο Νίκος Χιδίρογλου

Ελάχιστους εκπλήσσουν τα όσα συμβαίνουν στην Κυπριακή ΑΟΖ με δράστες τους Τούρκους. Έχουν προηγηθεί τόσα και τόσα… 
Η κατοχή μεγάλου τμήματος της Κύπρου από τον Αττίλα συνεχίζεται, όπως και ο εποικισμός των κατεχόμενων και το πλιάτσικο στην πολιτιστική κληρονομιά της νήσου.
Εδώ και δεκαετίες η ΜΙΤ επιδιδόταν σε εμπρησμούς Ελληνικών δασών.
Σήμερα, επιδίδεται, σε συνεργασία με την τουρκική ακτοφυλακή, στην προώθηση λαθρομεταναστών στην ελληνική επικράτεια. Η δε τουρκική κατασκοπεία, ιδιαίτερα στα νησιά μας, δεν έχει σταματήσει ούτε λεπτό.
Εδώ και χρόνια η Άγκυρα χρησιμοποιεί ως κατασκόπους πολίτες δυτικοευρωπαϊκών χωρών, οι οποίοι συλλαμβάνονται ο ένας μετά τον άλλον.
Οι παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου μας αλλά και οι παραβάσεις κανόνων εναέριας κυκλοφορίας από τα μαχητικά της γείτονος συνεχίζονται, όπως και οι προκλήσεις μέσω διελεύσεων τουρκικών πολεμικών πλοίων.
Επίσης, συνεχείς είναι οι απόπειρες δημιουργίας «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, αλλά και υπονόμευσης της ελληνικής αρμοδιότητας για την έρευνα και την διάσωση και της κυριαρχίας μας στη Δυτική Θράκη.

Έτσι λειτουργούσαν πάντα οι γείτονες. Οι μόνοι που έκαναν πως δεν το καταλαβαίνουν αυτό ήταν οι εδώ θιασώτες της ελληνοτουρκικής «φιλίας».

Για να δούμε, όμως, πως έχει η κατάσταση για την Άγκυρα:
Το αντάρτικο ΡΚΚ μαίνεται και η δημιουργία Κουρδικού κράτους στα νοτιο-ανατολικά σύνορα της Τουρκίας είναι θέμα χρόνου.
Οι Τούρκοι έχουν μέτωπο με τη Συρία, με το Ισραήλ και με την Αίγυπτο, οι σχέσεις τους με το Ιράν είναι μέτριες, ενώ αυτές με τη Μόσχα είναι κάτω του μετρίου (η παρουσία του ρωσικού στόλου στα ανοικτά της Κύπρου και οι ασκήσεις του λένε πολλά, ενώ οι Ρώσοι δεν ξεχνούν και τη δράση της ΜΙΤ στην Τσετσενία).
Το Πεκίνο πνέει μένεα εναντίον της ¨Αγκυρας, καθώς θεωρεί ότι αυτή υποκινεί τις πολύνεκρες επιθέσεις των μουσουλμάνων Ουιγούρων στην κινεζική επαρχία Ξινγιάνγκ.
Το εβραϊκό λόμπι δεν κρύβει και αυτό την οργή του για τον Ταγίπ Ερντογάν.

Τα αποτελέσματα των παραπάνω:
Η Τουρκία υπέστη βαριά ήττα στην ψηφοφορία για το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου οι προσπάθειές της των δύο τελευταίων χρόνων πήγαν στράφι και προτιμήθηκε από τα κράτη – μέλη του ΟΗΕ η Ισπανία.
Ήττα υπέστησαν οι Τούρκοι και στην Ισλαμική Διάσκεψη, όπου ψήφισμα υπέρ του ψευδοκράτους που προσπάθησε να περάσει η Άγκυρα μπλοκαρίστηκε από την Αίγυπτο.
Επίσης, η εικόνα των Τούρκων αμαυρώθηκε διεθνώς λόγω της στάσης τους στο θέμα της πολιορκίας της πόλης Κομπάνι από τους τζιχαντιστές.
Την ίδια ώρα, Ελλάδα και Κύπρος, έχοντας ενοποιήσει τον θαλάσσιο χώρο τους, μεταβαίνουν πανέτοιμες στην τριμερή του Καΐρου στις 9 Νοεμβρίου.

Η Τουρκία είναι πλέον μία χώρα που κανείς δεν εμπιστεύεται. Τώρα, με τα όσα κάνει στην Κύπρο, θίγει οικονομικά συμφέροντα, και αυτό είναι θανάσιμο λάθος εκ μέρους της και ίσως και η αρχή του τέλους της.
Η θέση μας έναντί της, ας το συνειδητοποιήσουν οι αρμόδιοι, είναι θέση ισχύος.

Πηγή εφημ. «Αξία»

Σχόλιο ιστολογίου:  Αναλωνόμαστε σε ρηξικέλευθες αναλύσεις επειδή δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι η διεκδίκηση είναι συνυφασμένη με την λογική των Τούρκων, είναι μέσα στο DNA τους. Δυστυχώς, για εμάς τους Έλληνες, παρά τα παθήματα αιώνων, δεν εννοούμε να το συνειδητοποιήσουμε.  Αιώνες τώρα, στρέφουμε και την ‘’άλλη  παρειά’’ κάθε φορά που μας ραπίζουν. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος θα σας αφηγηθώ μια ιστορία που μου είχε διηγηθεί ο πρόσφυγας παππούς μου που χαρακτηρίζει την τουρκική λογική. “Σ’ ένα χωριό της Ανατολής υπήρχε μια πολύ όμορφη γυναίκα η Φατμέ που όλοι θα ήθελαν να την κάνουν δική τους, αλλά εκείνη ερωτεύθηκε τον Αλή που την παντρεύτηκε. Σε λίγο καιρό βούιξε όλο το χωριό από το νέο, ότι ο Μουσταφά είχε κάνει αγωγή ζητώντας από τον Κατή, που δίκαζε μια φορά τον μήνα,  να του δώσει την Φατμέ να την έχει κι εκείνος μια φορά την εβδομάδα . Πολλοί το πλησίασαν και του είπαν ότι αυτό που ζητούσε ήταν πρωτάκουστο και δεν υπήρχε περίπτωση να το πετύχει. Τελικά τον έπιασε και ο πατέρας του για να πάρει την απάντηση: Άκουσε να σου πω πατέρα, το ξέρω ότι είναι πρωτάκουστο, αλλά εγώ κάθε μήνα θα κάνω αγωγή και θα ζητάω από τον κατή το ίδιο πράγμα. Μια, δυο, τρεις, τι θα κάνει κι ο Κατής θα ζητήσει συμβιβασμό. Εγώ και μια φορά να την πάρω την Φατμέ μου φτάνει … Αυτή είναι, λοιπόν η λογική της Τουρκίας και του Ναβούτογλου, όπως και των Σκοπιανών. Άσε τους μπουνταλάδες τους Έλληνες να επικαλούνται την λογική, εγώ θα διεκδικώ και στο τέλος όλο και κάτι θα πάρω. Πολύ περισσότερο που ο Κατής, δηλαδή ο ξένος παράγοντας, θα το συνδυάσει με τα εκάστοτε συμφέροντα του ...